اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ و کشته سازی هایی که جان ها گرفت!

به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ اواخر شهریور ماه سال گذشته بود که انتشار خبر مرگ مهسا امینی، دست مایه موج سواری رسانه ای شد. موضوعی  که با یک سناریوی از پیش طراحی شده توانست کشور را برای ماه ها درگیر آشوب های خیابانی  و ناامنی کرده و در نهایت منجر به شهادت بسیاری از مردم عادی و نیروهای امنیتی شود.

جریان ضد انقلاب با بهره برداری از شعار «زن، زندگی ، آزادی» تمام توان خود را به کار گرفت تا با استفاده از دروغ‌های بزرگ و کوچک شعله های اغتشاش را در گوشه و کنار کشور روشن کرده و در آن بدمد.

اغتشاشاتی که با دروغگویی‌ درباره نحوه فوت مهسا امینی و سناریو نویسی‌ رسانه‌های ضد انقلاب و همراهی برخی سلبریتی‌ها آغاز شد و با کشته سازی  موج سواری های بعدی کشور را گرفتار آشوب های خیابانی کرد.

مرگ مهسا امینی و اظهارنظرهای گاه و بی گاه پدر وی، ناخواسته بستری را فراهم کرد که جریان ضد انقلاب باز هم متوسل به ترفند قدیمی کشته سازی و روشن نگه داشتن اغتشاشات کند.

نیکا شاکرمی، سارینا اسماعیل زاده، حدیث نجفی، اسرا پناهی و بسیاری دیگر رسید از جمله کسانی بودند که در بهبوهه اغتشاشات هر روز اسم یکی از آنها در رسانه ها دست به دست می شد تا همچنان بهانه ای برای فحاشی و اغتشاش در خیابان ها وجود داشته باشد.

اسامی که از آنها با عنوان کشته شدگان در اغتشاشات توسط نیروهای امنیتی نام برده می شد، چهره هایی بودند که به اذعان خانواده های آنها در حوادث دیگری فوت کردند با این حال، اما رسانه‌های ضدانقلاب همچنان با انتشار اخباری بدون سند و دروغ اعلام می‌کردند که این افراد در اغتشاشات و توسط نیروهای امنیتی کشته شده‌اند.

کشته سازی های دروغین، عامل شهادت 63 نفر

این اما تنها یک سوی ماجرا بود. چرا که با شروع ناامنی ها در کشور به ویژه خیابان های تهران، ماموران امنیتی برای آرام کردن فضای اغتشاشات و حفاظت از جان مردم به خیابان ها آمدند.

حضور ماموران امنیتی برای برقراری آرامش در حالی بود که به طور رسمی اعلام شد برای پراکنده کردن تجمعات از تفنگ‌های پینت‌بال و وینچستر ساچمه‌ای استفاده می شود و هیچ گونه سلاح جنگی در اختیار ماموران امنیتی وجود ندارد.

این در حالی بود که در جریان ناآرامی ها، نیروهای امنیتی و اطلاعاتی در حین انجام ماموریت های کشف و شناسایی، موارد متعدد از کشف سلاح جنگی را در داخل مرزهای کشور گزارش کردند.

سلاح هایی که بدون شک هدفی جز رسیدن به دست تروریست های هدایت کننده اغتشاشات نداشت.

جریانی که به بهانه شعار «زن ، زندگی ، آزادی» مردم را به خیابان کشیده بود، هدفش ایجاد ناامنی در کشور بود و توانست علاوه بر نیروهای امنیتی عامل شهادت بسیاری از شهروندان عادی شود. ۶۳ نفر از مردم عادی و ماموران امنیتی در این اغتشاشات به شهادت رسیدند و بهانه گرفتن جان آنها، کشته سازی های دروغینی بود که جریان ضد انقلاب در دستور کار خود قرار داد.

حالا اما یک سال از این اغتشاشات گذشت، جریان ضد انقلاب ناامید از ضربه زدن به امنیت کشور از تلاطم افتاده و در لاک سرخوردگی فرو رفته است. با وجود آنکه برنامه ریزی رسانه ای گسترده انجام داد تا در سالگرد اغتشاشات باز هم مردم را به خیابان بکشاند، اما نتوانست کاری از پیش ببرد حتی برخی جریانات سیاسی در داخل کشور هم که به روشن شدن شعله اغتشاشات دل خوش کرده بودند ناکام ماندند.

اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ اگرچه نتوانست خللی در امنیت کشور به وجود آورد، اما سناریویی از کشته سازی ها در کشور به راه انداخت که جان بسیاری از ماموران امنیتی و مردم عادی را گرفت.