به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ امیر عابدینی و امیررضا واعظ آشتیانی مدیران عامل سابق دو تیم پرسپولیس و استقلال درباره شرایط این دو باشگاه و خصوصی سازی صحبت کردند.
امیر عابدینی مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس در خصوص بحث‌های مالی دو باشگاه پایتخت اظهار داشت: ما چهار مرحله از بخش مدیریت، اقتصاد، سازماندهی، هدایت و کنترل را رها کرده و به بودجه رسیدیم. چرا که اگر ساختار و ساماندهی درست نباشد، هزینه‌کرد هم درست نمی‌شود. از زمان دولتی شدن این دو باشگاه، با ترفندهای متعدد اجازه به شکل‌گیری هویت آنان ندادیم. صاحبان این باشگاه‌ها مردم هستند. یک روزی ما در حال ترانسفر کردن بازیکن بوده و در حال حاضر معکوس عمل می‌کنیم. آیا فوتبال ما نسبت به آن زمان خیلی جلوتر بود؟ از نظر من سازماندهی و مدیریت ما نسبت به گذشته جلوتر بوده است.
امیررضا واعظ آشتیانی مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال نیز در ادامه در این خصوص گفت: نزدیک به ۱۳ سال است که می‌گویم چرا باشگاه‌هایی که بر اساس قوانین تجارت اداره می‌شوند، این قوانین را بر آنان حاکم نمی‌کنید؟ هیچ مرجعی را نمی‌توانید پیدا کنید که معیار عملکرد موفق یا ناموفق بودن هیات مدیره و مدیرعامل را بدون بررسی حسابرسی پی تشخیص دهد. از گذشته تا کنون هیچ حسابرسی‌ای در این دو باشگاه صورت نگرفته است. مجمع برگزار نشده و حسابرسی در آن انجام نشده است. در هر سازمان و مجموعه‌ای اگر نظارت وجود نداشته باشد، افراد بر اساس سلایق شخصی خود حکمرانی می‌کنند.
عابدینی ضمن بیان فوتبالی بودن یا نبودن مدیرعامل این باشگاه‌ها خاطرنشان کرد: اینکه یک مدیر تا چه حد متخصص و کار بلد باشد، بسیار مهم است. اما ما مدیری داشته که شاید اهل آن رشته نبوده ولی چون متوجه مدیریت کلان است، موفق عمل می‌کند و اینکه صرفا بگوییم یک مدیر فوتبالی باشد را قبول ندارم. با جرات می‌گویم که آقای عبده جزء مدیران موفق بوده است. در حال حاضر معیارهای انتخاب یک مدیرعامل بر اساس عرف و اخلاق ورزشی پیش نمی‌رود.
آشتیانی ادامه داد: اگر مدیرعامل ورزشی و تحصیل کرده باشد ولی در عین حال مدیر دیگری تجربه‌دار بوده، اولویت با این فرد است. به جای گفتن این جمله شعاری که فرد باید لباس ورزشی داشته باشد، ما فرد مدیر می‌خواهیم. کسی که مفاهیم مدیریتی را خوب شناخته و محیط شناسی آن خوب باشد در عین حال عملکرد آن مبتنی بر یک تجربه مدیریتی موفق باشد. انتخاب مدیران متر و معیار ندارد. ما به دنبال آدم‌های تکراری ناموفق می‌رویم. این دو باشگاه تبدیل به آزمون و خطا شده است. بر هم ریختن شاکله یک تیم پس از قهرمانی ارزشی ندارد.
وی افزود: این دو باشگاه به معنای واقعی کلمه باشگاه حرفه‌ای نبوده در صورتی که فقط دو تیم فوتبال هستند. در زمان من با ۱۸ نفر این باشگاه اداره می‌شد اما هم اکنون در این دو تیم ۸۰ یا ۷۰ نفر برای اداره آن حضور دارند، اما چه اتفاقی رخ داده؟ وزارت ورزش صاحب این دو باشگاه بوده و نظارتی ندارد البته بلد هم نیست که نظارت و کنترل کند.
امیر عابدینی ضمن بیان قراردادهای این دو باشگاه خاطرنشان کرد: من برای اینکه بگویم مدیر موفقی هستم، بازیکن می‌گیرم. طبیعت و اصالت فوتبال در برد و باخت‌هاست. باید بپذیریم که یک سری از تیم‌ها هویت ملی دارند. وقتی مجمع کنترل ندارد، هیات مدیره اسیر جو است و بر اساس منطق مدیریت حرکت نمی‌کند. مدیرعامل باید پاسخگوی هوادار باشد و بر اساس بودجه و رقم آن بازیکن جذب نماید. همیشه فکر کردیم که وقتی باشگاه‌ها دچار مشکل می‌شوند باید به آنها کمک شود. وقتی نظام مدیریت دولتی است این تعاریف معنایی ندارد. من مدیر تصمیم گرفته و می‌روم و چیزی که بر جای می‌گذارم ۳۰۰ میلیارد دیون است. مدیر بعدی روی کار آمده و باید این دیون را پاسخگو باشد.
مدیرعامل اسبق استقلال مطرح کرد: نکته اساسی در این موضوع تعریف منابع است. تا چه میزان منابع پایدار داشته و چه مقدار منابعی که باید تلاش کرده و به آن برسد. بلیط فروشی و بحث اسپانسر از منابع پایدار باشگاه‌ها است. موضوع نظارت حلقه مفقودی می‌باشد. مقدار بودجه در اولین سال حضور من در باشگاه ۸ میلیارد تومان و سال دوم ۸ میلیارد و ۵۰۰ بود و تخطی هم نکردم به همین جهت بدهی‌ای برای استقلال نداشته و با هیچ یک از بازیکنان قرارداد بیجا منعقد نکردم که باشگاه را گرفتار کنم چرا که در چهارچوب بودجه حرکت کردم. اصلا در حال حاضر بودجه‌ای در این باشگاه‌ها نوشته نمی‌شود.
او ضمن بیان دلیل گران شدن بازیکنان فوتبال افزود: فرض کنید بودجه این باشگاه ۲۰ میلیارد است. هیات مدیره مسئولیت تضامنی داشته و فقط نباید در جلسات شرکت و میوه شیرینی میل کند. هر کسی خرابکاری کرده ورفته و هیچ اتفاقی هم رخ نداده است. یکی از دلایل گران شدن فوتبال تصمیمات نادرست است. زمانی که فدراسیون فوتبال سقف بودجه قرار می‌دهد یعنی بازیکن را گران کنید.
عابدینی در ادامه این گفت‌و‌گو تصریح کرد: آنچه که در دنیا به عنوان درآمد باشگاه تعریف می‌شود، برندسازی است. برندسازی و حق پخش را دارند اما ما نداریم. در حال حاضر که فوتبال حرفه‌ای شده، درآمدها تعریف دارد. بلیط فروشی، انتقال بازیکن و سرمایه‌گذاری روی آنان، تبلیغات محیطی و اتعقاد قرارداد با اسپانسر تامین‌کننده. این باشگاه‌ها در سطح یک بسته شده و خود به خود بودجه‌شان سنگین می‌شود. تا زمانی که تفاوت باشگاه خصوصی و دولتی را تعریف نکرده و این دو باشگاه را دولتی نگاه داریم، گویی زنجیر به پای آنان بستیم. خدا احمدی نژاد را هدایت کند که تورم کشور را به جایی رساند که فوتبال هم به این روز دچار شود. از نان آن کارگر در جیب دولت است و دولت آن را خرج فوتبالی می‌کند که باید خودکفا شود.
واعظ اشتیانی تاکید کرد: مقصر این امر تا به امروز دولت‌ها بودند. دولت همین امسال ۷ هزار میلیارد پول هزینه کرده است. در دنیا این هزینه‌ها را از جیب بخش خصوصی تامین می‌کنند. ما اصلا در حوزه ورزش بسته حمایتی نداریم. دولت باید به مجلس لایحه‌ای را ارائه دهد مبنی بر تشویق مردم، باشگاه‌ها و سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در این حوزه و آن را مصوب و اجرا کند. البته در این مورد توجیه اقتصادی نداریم.
عابدینی گفت: تنها ۱۰ درصد از سهام این دو باشگاه را به بورس بردند. سهام را باید در حد مردم ریز کنند چرا که این سهام زیان‌ده است.
واعظ آشتیانی عنوان کرد: فقط ۳ درصد از این سهام را مردم خریداری کردند. ۷ درصد مابقی آن را شخصیت‌های حقوقی با توصیه خریدند. اگر استقلال و پرسپولیس را به صورت رایگان هم در اختیار ما قرار دهید، نمی‌پذیریم چرا که درآمد ندارند.
مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس یادآور شد: باید کسانی که مردم آنها را قبول دارند پشت این قضیه قرار بگیرند. از برخی پیشکسوتان فوتبال دعوت و آقایان تعریف کنند که چگونه می‌خواهند سهام را واگذار کنند.
آشتیانی در خاتمه برنامه تهران 20 با حضور مدیران عامل سابق پرسپولیس و استقلال، با اشاره به پرونده ویلموتس گفت: من شنیده‌ام که رای پرونده ویلموتس صادر ولی هنوز پرداخت نشده و در حال کنتور انداختن سود است. نگرانی من از این بابت است که آقایان می‌گویند ۲۰ میلیون دلار از فیفا طلب داریم و این مبلغ با پرونده و هزینه ویلتموس مساوی شود.