به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ امید که یک درنای سیبری نر است، آخرین بازمانده از جمعیت غربی درنای سیبری است. این پرنده یکی از گونههای مهاجر زمستان گذران بوده که همه ساله از اوایل آبان ماه تا اوایل اسفند به مدت ۴ ماه به تالاب بین المللی فریدونکنار مهاجرت میکند.
«امید» جفت خود «آرزو» را حدود ۱۶ سال پیش در استراحتگاه زمستانی خود در استان مازندران از دست داده است. این پرنده سالهاست به تنهایی مسیر پنج هزار کیلومتری پرخطر، از رود دانوب سیبری را طی می کند، از روی دریاها میگذرد، از قزاقستان و آذربایجان عبور میکند تا در نهایت به شمال ایران و تالاب فریدونکنار برسد.
امید در ۱۶ سال گذشته که جفت خود را از دست داده است، هر سال (به جز سال ۸۸) به صورت متوالی به تنهایی برای زمستان گذرانی به حاشیه تالاب المللی فریدونکنار آمده است در منطقهای فرود میآید، که قبلا با جفت خود در آنجا ایام سپری میکرده است.
یکی از ویژگیهای جالب درناها، تکهمسری آنها است، بنابراین اگر اتفاقی برای جفت آنها بیافتد، امکان جفتیابی دوباره برایشان دشوار میشود.
بعد از کشته شدن یا مرگ آرزو دو محیط بان به صورت شبانه روزی از امید نگهبانی کرده تا تنها باقیمانده درنای سیبری به تاریخ نپیوندد و از انقراض این گونه جلوگیری شود. سازمان محیط زیست سال گذشته تصمیم به جفتیابی امید با یک درنای بلژیکی به نام "رویا" گرفت.
رویا جفت بلژیکی امید سال گذشته با رعایت پروتکلهای لازم وارد منطقه فریدونکنار و در سازه رهاسازی شد و در محل زمستانگذرانی امید جای گرفت و سپس پس از ۳۴ روز اقامت در روز ۱۴ اسفند ماه به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند، اما درنای بلژیکی توانایی پرواز با این پرنده آزاد را نداشته به خاطر همین نتوانست او را همراهی کند و در ابتدای راه در منطقهای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و مجددا امید تنها ماند، از طرفی درنای بلژیکی نیز از آن تاریخ تاکنون به فضای محیط بانی «اجاکله» شهرستان فریدونکنار منتقل شد و در آنجا زندگی میکند و حال در فریدونکنار منتظر امید است.
طی سالهای گذشته امید این موقع به ایران رسیده بود ولی امسال هنوز خبری از او در دست نیست. عطاءالله کاویان، مدیرکل محیطزیست استان مازندران، در این باره میگوید: «درنای امید هنوز دیر نکرده و ممکن هر روزی وارد ایران شود، تجربه نشان داده که این درنا حتی تا اواخر آذر هم به ایران وارد شده و به همین دلیل حدس میزنیم که هنوز رسیدنش دیر نشده است.» او با اشاره به اینکه این درنا زیستگاه جایگزین ندارد و تالاب میانکاله تنها محل استراحتش به شمار میرود، توضیح میدهد: «۱۷سال است که درنای امید تک شده است که در تمام این سالها تنهایی به ایران سفر کرده و فقط در سال ۸۸بود که به ایران نیامد.»
غلامرضا ابدالی، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش در گفتگویی با بیان اینکه هنوز آمدن امید به کشور دیر نشده است، گفت: دیرتر سرد شدن هوا در سیبری و روسیه شاید از دلایل تأخیر در حرکت این درنا به سمت ایران شده است. البته دیر و زود آمدن امید به ایران غیر طبیعی نیست و حتی طی یک سال (سال ۸۸) اصلاً این درنا به ایران برای زمستان گردی نیامد و امیدواریم هرچه زودتر شاهد حضور این درنا در ایران باشیم.
با نگاهی به زمانهای فرود این پرنده در مازندران در سالهای اخیر، مشاهده میشود که زمان فرود او به تالاب فریدونکنار اندکی دیرتر از گذشته شده است. این تأخیر نگرانیهایی را در خصوص وضعیت امید ایجاد کرده است، اما با وجود این مسائل، امیدواریم که این پرنده به زودی به تالاب فریدونکنار بازگردد و چشم انتظاری ها پایان یابد و جفتیابی با رویا امکانپذیر شود.
بیشتر بخوانید: