به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ عملیات طوفان الاقصی اگرچه آغازی بر پایان طومار رژیم صهیونیستی از صحنه روزگار خواهد بود، اما نشان داد چه کسانی از ضربه مهلک گردان های القسام به رژیم اشغالگر قدس بیش از پیش به نابودی این غده سرطانی امیدوار شده و آرمان آزادی فلسطین را نزدیک دانستند و چه کسانی از وحشت صهیونیست ها و بی اعتباری دنیای غرب و سیاست هایش احساس خطر کردند.

در هفته های اخیر تجمعات گسترده در محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی از اروپا و آمریکا تا کشورهای عربی و ایران، دولتمردان و متصدیان نهادهای بین المللی را بهت زده کرد. سیاست رسانه ای غرب مظلوم نمایی رژیم اشغالگر قدس بود، اما افکار عمومی جهان آن را نپذیرفت و با حمایت از مردم مظلوم غزه بر دروغگویی دولت های مدعی حقوق بشر تاکید کرد.

جریان دوستدار غرب در ایران هم با مواضعی شاذ و تامل برانگیز نشان داد که شاید تمایل چندانی  به بی حیثیت شدن غرب نداشته باشد چرا که دوستی با کدخدا را تنها راه گرداندن چرخه سیاست در دنیا می داند.

جواد ظریف، که روزی بر کرسی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تکیه زده بود و وظیفه ذاتی اش، حمایت از سیاست های حاکمیت در عرصه بین الملل بود، امروز از نگرانی هایش نسبت به کشیده شدن دامن جنگ غزه به ایران سخن می گوید!

او بر این باور است که اگر جنگی در بگیرد، بمب بر سر مردم خواهد بود نه مسئولان!

به نظر می رسد، وزیر امور خارجه فراموش کرده است که در تمام 40 سال گذشته دنیای غرب لحظه ای از جنگ با ملت ایران و مسئولان تراز انقلاب فروگذار نکرده است.

ترورهای دهه 60 و شهادت مسئولانی در تراز انقلاب

در سالهای ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، گروهک منافقین با حمایت غرب عملیات های گسترده ای را در جای جای کشور انجام داد و موجب شهادت بسیاری از ایرانیان شد.

در کنار شهدایی که دشمن از ملت ایران در بمب گذاری ها و ترورهای خیابانی و جبهه های غرب و جنوب می گرفت، مسئولان تراز انقلاب نیز طعمه جنایات منافقین بودند.

چهره هایی همچون شهیدان بهشتی، مطهری، مفتح، باهنر، رجایی تنها بخشی از مسئولان این نظام بودند که به شهادت می رسیدند.

دشمنان انقلاب توانستند روحانیون شاخصی همچون شهیدان مدنی، دستغیب، هاشمی نژاد، قدوسی، اشرفی اصفهانی و صدوقی را نیز به شهادت برسانند. 

علاوه بر این ترورهای ناموفق دیگری هم انجام شد، ترور آیت الله خامنه ای و مرحوم هاشمی رفسنجانی بخشی از این ترورهای ناموفق بود.

ترور شهید صیاد شیرازی

۲۱ فروردین سال  ۱۳۷۸ یکی از مناطق در اجرای عملیات ترور علی صیادشیرازی، جانشین رییس ستاد کل نیروهای مسلح را به شهادت رساند.

فردی مسلح با پوشش رفتگر شهرداری به خودروی صیاد نزدیک و ۴ گلوله به سمت او شلیک کرد، صیاد که شیشه خودرو را پایین داده بود، هر ۴ گلوله به سر و گردنش اصابت کرد و به شهادت رسید.

شاید آقای ظریف آن زمان ها را به خاطر نداشته باشد و شاید هم در امنیت حاصل از خون شهدا، در سنگر علم تلاش می کرد، اما باید به خاطر داشته باشد که در دهه های اخیر دشمن تا چه اندازه برای ضربه زدن به ملت و انقلاب، دست به ترور چهره های علمی زد.

ترور چهره های علمی

در اواخر دهه 80 ترور چهره های شاخص علمی، شوک بزرگی بر جامعه اسلامی ایران وارد کرد. چهره هایی همچون مجید شهریاری، علیمحمدی، داریوش رضایی نژاد و مصطفی احمدی روشن نشان داد که دشمنان ملت به هیچ کس رحم نمی کنند و هرکس که برای سربلندی این ملت گامی بردارد در تیررس گلوله و بمب و انفجار است.

ترور سردار دلها فراموش نشدنی

دشمنی دنیای غرب با ملت ایران، پایان ناپذیر است. در بامداد 13 دی 98  آمریکا در یک عملیات پهپادی در فرودگاه عراق حاج قاسم سلیمانی را به شهادت رساند تا یک بار دیگر نشان دهد برایش فرقی نمی کند در مسیر دشمنی با ملت ایران، مردم را به شهادت برساند یا مسئولان انقلاب را.

در آذر 99 نیز صهیونیست ها در منطقه آبسرد، در یک عملیات تروریستی، دکتر فخری زاده دانشمند برجسته نظامی و هسته ای کشورمان را به شهادت رساندند.

شهادت مسئولان انقلاب هیچگاه از یاد مردم ایران نخواهد رفت، اما خطاب ملت به آقای ظریف اگر شهادت مسئولان در دهه 60 را فراموش کردید، حاج قاسم را فراموش نکنید.