نقدی بر دوستی بچه مسلمان‌ها با یار مهربان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانابه نقل ازپایگاه تحلیلی خبری شیرازه، ادعا می‌کنیم بچه مسلمان و شیعه هستیم و پیرو خط ولایت‌فقیه، اما تا حالا به این فکر کرده‌ایم که من بچه مسلمان شیعه به‌عنوان کسی که مدعی عشق به رهبر و ولی‌فقیه هستم چقدر به فرامین حضرت آقا گوش کرده و عمل نموده‌ام؟ 

شده تا حالا به این موضوع دقت کنید ببینید چقدر گوشمان به دهان رهبر انقلاب بوده و تا چه اندازه بلافاصله به گفته‌ها و خواسته‌های ایشان عمل کرده‌ایم؟ 

برای اینکه این سؤال را خودمان به خودمان، پاسخ دهیم لازم است، تنها یک مورد را بررسی کنیم و ببینم چقدر نسبت به فرموده رهبرمان عمل‌گرا بوده‌ایم. 

امروز که روز کتاب و کتاب‌خوانی است گذری بزنیم بر سخنان رهبر معظم انقلاب در ادوار مختلف تا ببینیم ایشان چه اندازه به کتاب‌خوانی تأکید کرده‌اند و دیدگاهشان نسبت به وضعیت کتاب‌خوانی در جامعه امروز چیست؟

 امام خامنه‌ای عزیز ۳۰ مهرماه ۱۳۷۵ در سخنانی فرمودند: «من هر زمان که به یاد کتاب و وضع کتاب‌خوانی در جامعه خودمان می‌افتم قلباً غمگین و متأسف می‌شوم و این به آن خاطر است که در کشور ما به هر دلیلی که شما نگاه کنید باید کتاب اقلاً ۱۰ برابر این میزان رواج و توسعه و حضور داشته باشد.»

بله ما خود را ولایت‌مدار و دوستدار ولی‌فقیه می‌دانیم؛ اما کار به جایی رسیده که امام‌مان می‌فرمایند: «قلباً از وضع کتاب و کتاب‌خوانی غمگینم»؛ حالا این سؤال را از خودمان بپرسیم که برای رفع این غم حضرت آقا چه کرده‌ایم؟

آیا می‌دانیم که کتاب‌خوانی یک واجب دینی و شرعی است؟ آیا هر کدام از ما در مقام پدر، مادر، همسر، معلم و یا هر نقش دیگری تلاش کرده‌ایم تا این واجب دینی را در زندگی خود و اطرافیانمان گسترش داده و جایگاهش را ارتقا دهیم؟

رهبر معظم انقلاب در چهارم دی‌ماه ۱۳۷۲ هم به این نکته که امروز کتاب‌خوانی و علم‌آموزی نه‌تنها یک وظیفه ملی بلکه یک واجب دینی است اشاره کرده‌اند و فرمودند که «از همه بیشتر جوانان و نوجوانان باید احساس وظیفه کنند.»

اشاره به این صحبت رهبر انقلاب خالی‌ازلطف نیست که فرمودند: «جای کتاب را هیچ‌چیز پر نمی‌کند کتاب را باید ترویج کرد»؛ آری این شخصیت بزرگ و آگاه، کتاب را به‌خوبی می‌شناسند و می‌دانند که برای کتاب‌خوانی چه باید کرد و ما نیز به عنوان یک بچه مسلمان باید رفتارمان را با «کتاب» این یار مهربان بهتر کنیم.