به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مراسم تشییع پیکر ملیکا محمدی ملی‌پوش فوتبال زنان و تیم باشگاهی خاتون بم امروز (یکشنبه) از ساعت ١٠ در ورزشگاه آزادی تهران آغاز شد.
در این مراسم مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال، مریم منظمی نائب رئیس فدراسیون، مریم کاظمی‌پور معاون امور بانوان وزارت ورزش، سایر مسئولان فدراسیون فوتبال، مادر و خانوده آن مرحومه، اعضای تیم‌های ملی فوتبال و فوتسال بانوان ایران، بازیکنان و پیشکسوتان فوتبال، آندرانیک تیموریان مربی تیم ملی حضور داشتند.
در این مراسم مدیرعامل باشگاه خاتون بم و همچنین مادر ملیکا محمدی صحبت کردند.
در ابتدای مراسم نیز مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال گفت: به خانواده محترم ملیکا محمدی، جامعه ورزش، فوتبالیست‌های عزیز کشورمان تسلیت عرض می‌کنم. مسئولان فوتبال و اهالی رسانه کمک کردند که این مراسم با شکوه برگزار شود. به هر حال این یک غم بزرگی برای فوتبال دوستان است. تسلیت ویژه به پدر گرامی ملیکا محمدی می‌گوییم.
وی افزود: ملیکا علاقه‌ای که به پرچم، کشور، پیراهن و فوتبال کشورمان داشت را من می‌دیدم و شاهد بودم و با هزینه‌های خودش رفت‌وآمد می‌کرد و من به مادر گرامی ملیکا هم تسلیت می‌گوییم غمی بزرگی در دل دارند. من از همه تشکر می‌کنم که به این مراسم آمدند.
مریم کاظمی‌پور در حاشیه مراسم تشییع ملیکا محمدی بازیکن فقید تیم ملی فوتبال بانوان ایران در ورزشگاه آزادی، اظهار داشت: به نمایندگی از مقام عالی ورزش و جوان بابت از دست دادن دختر ایران، دختری که آینده و میهن خودش را به عنوان آخرین میعادگاه حرفه‌ای خود در سن 23 سالگی تشخیص داد و انتخاب کرد. به وطن رجعت کرد. خدمت خانواده بزرگ ورزش ایران، خانواده بزرگ فوتبال ایران و جامعه ورزش بانوان ایران عرض می‌کنم که واقعاً حادثه اسفناک و تلخی در عرصه حرفه‌ای ورزش ایران اتفاق افتاد. این اتفاق تلخ منجر به از دست دادن یکی از ارزشمندین ورزشکاران بانوی ایرانی که این اراده و تشخیص از او مایه افتخار و مایه الگو قرار گرفتن برای سایر ورزشکاران است.
وی افزود: احترام به پرچم و آن چیزی که در قلب او به نام ایران می‌تپید. در اولین صحبتی که با مادر ملیکا(محمدی) داشتم، گفتند که ملیکا هر بار لباس تیم ملی فوتبال ایران را می‌پوشید می‌گفت انگار که در حال پرواز هستم و قلبم در بدنم انگار جور دیگری می‌تپد. این نشان می‌دهد این دختر در این سن به چه بلوغ شخصیتی رسیده است. نسبت به آن چیزی که در وطن خودش به دنبال آن می‌گردد و گمشده خود را پیدا می‌کند.
معاونت توسعه ورزش بانوان ایران عنوان کرد: این اتفاق در ایام و سرزمینی می‌افتد که روزی حاج قاسم همه این دختران را دختران خودش دانست. در سرزمین حاج قاسم این عروج ملکوتی اتفاق می‌افتد امیدواریم روحش شاد باشد و در پناه ایزد منان در بهشت قرین با مادر سادات همنشنین باشد که این ایام با میلاد با سعادت حضرت زهرا(س) همزمان شده است.
کاظمی‌پور با اشاره به برگزاری چندین مراسم بدرقه برای ملیکا محمدی گفت: امیدواریم بدرقه‌های خوبی که دوستانش گرفتند در تاریخ ورزش ایران نوشته شد که چقدر ورزشکاران ایرانی به همنوعان خودشان عرق، علاقه دارند و وفادار هستند. این را دوست دارم در منش و بصیرت خودتان در آینده حرفه ای خودتان الگو قرار بدهید. اتفاقی که ملیکا را به بهترین نحو رقم زد را ان‌شاءالله سرمشق ایامی قرار بدهید کار حرفه‌ای شما در ورزش ادامه دارد. از فدراسیون فوتبال و ریاست محترم آن تشکر می‌کنم که بعد اینکه قرار شد این برنامه در ورزشگاه آزادی آخرین میعادگاه ملیکا با عزیزانش اتفاق بیفتد، مقدمات برگزاری این مراسم را به بهترین نحو مدیریت کردند. از همه عزیزانی که در این مراسم زحمت کشیدند، هیئت رییسه محترم فدراسیون فوتبال و همه عزیزانی که همراهی کردند مربیان، سرپرستان و ورزشکاران امیدوارم دیگر شاهد چنین اتفاق تلخی در ورزش کشور شاهد نباشیم. برای همه شما آرزوی سلامت، سعادت و سربلندی دارم.
مادر ملیکا محمدی نیز در این مراسم گفت: امروز به جمع ما پیوستید تا با هم زندگی پرطراوت و با شکوه ملیکا، دختر ایران را با هم جشن بگیریم. زیرا زندگی ملیکا هر چند کوتاه سرشار از الهام و انگیزه بود. از زندگی سپاسگذاریم که به ما این فرصت را داد در کنار او عشق، مهربانی، سخاوت، تلاش، جسارت و پایداری را مشق کنیم. ملیکا به عنوان دختر ما پای به عرصه زمین گذشت و به نام دختر ایران به آسمان‌ها سفر کرد. ملیکا دختری بود ثابت قدم، اهل مخاطره، پرتلاش، بلند پرواز و کنجکاو با ذهنی پرتوان و عاشق زندگی بود.
وی تصریح کرد: همراهی با ملیکا از بدو تولد به من آموخت، وقتی کودکی وارد زندگیتان می‌شود زمان آن است که زندگی را یاد بگیرد؛ نه اینکه راه و روش خود را به آنها بیاموزید. ملیکا دختر ایران به خواست خود اتحاد، همبستگی، سعادت بشری، عشق به وطن را در دل میلیون‌ها ایرانی عاشق زمزمه کرد و راه صد ساله را یک شبه رفت تا به معبود خود رسید. از کودکی هم به فوتبال عشق می‌ورزید هم اینکه دغدغه بهتر کردن زندگی همنوعانش را داشت. در تمام مراحل زندگی سعی کرد هر دو مخاطره خود را آشتی دهد. فوتبال را در کوچه‌های شیراز آغاز کرد و هم زمان عاشق آموختن بود. در پایان دوره ابتدایی به دلیل محدودیت‌ها فوتبال را تحت نظر مربیان در چمن‌های شیراز سخت تمرین کرد و هم زمان به مدرسه تیزهوشان شیراز راه پیدا کرد. در سن ۱۱ سالگی اولین پاسخ سخت‌کوشی خود را گرفت و به تیم ملی فوتبال بانوان ایران پیوست و همزمان با تمام توان و پشتکار تحصیل کرد. در ۱۳ سالگی به آمریکا مهاجرت کرد و وارد یکی از معتبرترین آکادمی فوتبال در فلوریدا شد. دوره راهنمایی و دبیرستان به عنوان استعدادهای اول در تیم ووداستار آمریکا شروع کرد و همزمان کلاس‌های دانشگاهی را گذراند و با این تیم قهرمان مریلند شد.