به گزارش خبرنگار دانا، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی شور عاشقی امروز ۲۰ بهمن ماه برگزار شد.
در این نشست داریوش یاری تهیه کننده، نویسنده و کارگردان، فریدون شیردل مدیر فیلمبرداری، فرخ فدایی مدیر صدابرداری، نیاز حمیدی طراح لباس، پیام حسین سوری طراح صحنه، پیام احمدی‌نیا، شهره موسوی بازیگران و سید محمود موسوی‌نژاد صداگذار حضور داشتند.
داریوش یاری در ابتدای این نشست گفت: فیلم شور عاشقی فیلمی بود که با هدایت دل آن را ساختیم. شاید اگر قرار بود با منطق و عقل این فیلم را بسازیم، به هزار و یک دلیل نباید می‌ساختیم. عشقی که داشتیم بالاترین دلیل ساخت این فیلم بود. در دل فضای طبیعی کار رفتیم و برای اینکه نمی‌خواستیم تبدیلی به قلکی برای امام حسین (ع) شود. از همسرم هم ممنونم که خانه‌ات را فروختی و چراغ اول ساخت این فیلم را روشن کردی.
وی افزود: تله فیلم، سینمایی، مستند و... همه آثار من را دیده باشید، داریوش یاری اصرار دارد که زلفش به امام حسین (ع) گره خورده باشد. وقتی به واقعه کربلا و بعد از آن نگاه میکنم باید نوری بتابد تا راست و دروغ را بفهمم و از او ممنونم که من را مانند یک دوست کنار خود دارد. احساس کردم باید در دل تاریخ بروم و بفهمیم سوال‌هایی که همیشه در جستجوی آن هستیم. حسین همیشه هست و خوش به حال آن‌هایی که پرچم او را بلند کرده‌اند.
فریدون شیردل مدیر فیلمبرداری این اثر گفت: اگر قرار باشد در جشنواره‌ها جایزه‌ای بدهند، باید به این گروه بدهند. پروسه دشواری در این کار وجود نداشت یکی به پشتوانه همیت و همراهی دوستان و یکی به دلیل شناخت آقای یاری از کار.
وی افزود: شاید قسمت چالش‌برانگیز کار شب‌ها بود زیرا نمی‌خواستیم شب‌های پرشوری داشته باشیم و می‌خواستیم فضای غم‌انگیز کاروان را به تصویر بکشیم. بنابراین بر نور مشعل تکیه کردیم.
پیام احمدی‌نیا بازیگر این فیلم بیان کرد: چالش اصلی این فیلم در تکنیک بازیگری ایفای نقش شمر بود. دوست داشتم طوری شمر را بازی کنم که تاکنون بازی نکرده اند.
او ادامه داد: تصویر شمر در تعزیه در ذهن همه ما نقش بسته است. در فیلمنامه نیز شمایلی از این شمر وجود داشت اما من سعی کردن از این تصویر کمی فاصله بگیریم. به طور مثال من دوست نداشتم شکم بارگی یا شراب خوردن شمر را نشان دهم و می‌خواستم در رفتار این موارد به مخاطب متبادر شود.
شهره موسوی دیگر بازیگر این فیلم تصریح کرد: سلما برای من یک انتخاب نبود. من اول قرارداد بستم و بعد فیلمنامه را خواندم. ابتدا من برای نقش سلما انتخاب نشده بودم اما در پروسه پیش‌تولید تصمیم گرفتند که من این نقش را بازی کنم. تمام بار داستان روی دوش سلما بود و آقای یاری هم روی این نقش خیلی حساس بودند.
داریوش یاری در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم هم به سرنوشت فیلم رستاخیز دچار می‌شود؟ توضیح داد: ما تلاش کردیم که این اتفاق رخ ندهد. آقای مجید مجیدی از زمان تدوین فیلمنامه تا تدوین فیلم کنار ما بودند و تمام نگرانی ما این بود که از ذهن آیینی مخاطب و پر از ایمان مخاطب بمانیم و مخاطب ما را باور نکند. حدود ۳۰ کارشناس در بنیاد فارابی این فیلم را تماشا کردند. حتی گاهی هم مقاومت می‌کردم و برخی به من هشدار می‌دادند که مراقب باش. من در این فيلم مراقب بودم که به اهل سنت هم توهینی نشود. حدود ۳۰ سال است که با این مفاهیم همراه هستم و کتاب‌های خیلی زیادی خواندم. فیلم شور عاشقی را فیلم داریوش یاری ندانید بلکه ارادت سینمای ایران بر بارگاه حسین بن علی (ع) بدانیم.
یاری افزود: این فیلنامه برای سریال نوسته نشده بود. این داستان دست از سر من برنمی‌داشت و طرح فیلم کوتاه و تله‌فیلم و سینمایی و سریال آن را نوشتم. شور عاشقی باید ساخته می‌شد.
داریوش یاری درباره نکته تاریخی مسیر حرکت کاروان توضیح داد: سه راه مهم وجود دارد برای حرکت کاروان آل‌الله از کوفه به شام. یکی راه معروف سلطانی است. یک راه دیگر که مورخان خیلی بر آن صحه نمی‌گذارند، مسیر فرات است. مسیری که می‌آیند و عمده تاریخ آن را می‌پذیرد مسیر بادیه است، زیرا مسیر کوتاهی است.
داریوش یاری در پایان این نشست گفت: چیزهای زیادی در تاریخ به نام حضرت زینب (س) است و بدانیم که خواهر ایشان کنارشان بوده و نقل شده است که صدای او صدای علی (ع) بوده است. یادمان باشد که کوفه یک فاجعه بزرگ تاریخ است و دوست دارم فیلم بعدی من درباره ورود کاروان به کوفه باشد.