به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «صاحب نیوز» اجرای طرح نور توسط پلیس به منظور مقابله با بی‌حجابی مدتی است آغاز شده است. این مأموریت در شرایطی به مدافعان نظم و امنیت کشور سپرده شده است که عقبه محکم فرهنگی برای آن در دستگاه‌های متولی فرهنگ دیده نمی‌شود.
در همه جوامع امروز این نتیجه حاصل شده است که برخورد پلیسی با یک ناهنجاری یک میزان از موفقیت را برای کنترل آن ناهنجاری حاصل می‌کند و برخورد پلیسی با پیوستی از اقدامات فرهنگی میزان بسیار بالاتری از موفقیت را در کنترل آن ناهنجاری در جامعه خواهد داشت.
اگر یک ناهنجاری مانند کشف حجاب در جامعه در حال گسترش باشد وقتی عملکرد به حق و به جای پلیس موفقیت‌آمیزتر خواهد بود که طرف مقابل در مرتبه اول بداند عمل او در ناهنجاری است و در مرتبه دوم این موضوع در جامعه جا افتاده باشد.
وظیفه بیان این دو مرتبه در جامعه با متولیان امر فرهنگی از رسانه‌های عمومی گرفته تا آموزش و پرورش است. اگر این دستگاه‌ها همگام با پلیس پا به عرصه میدان بگذارند نتایج بسیار خوبی در این رابطه به دست خواهد آمد.
یکی از مهمترین این دستگاه‌ها آموزش و پرورش است که با حدود 16 میلیون نفر دانش‌آموز، در آن واحد مستقیماً با حدود 20 درصد از افراد جامعه در ارتباط است و با احتساب خانواده‌های دانش‌اموزان، می‌توان گفت این دستگاه بزرگ فرهنگی تربیتی آموزشی با بیش از نیمی از جامعه ارتباط مستقیم دارد.
کسی نمی‌تواند منکر اثرگذار بودن کلاس و مدرسه و معلم بر روی دانش‌آموزان باشد. مدرسه جایی است که باید منکر بودن منکرات و معروف بودن معروفات برای دانش‌آموزان بیان و نهادینه شود. همه ما دوران مدرسه را گذرانده‌ایم و وقتی به آن روزها فکر می‌کنیم می‌بینیم سخن معلم برای ما از سخن پدر و مادر فرهنگی خودمان هم نافذتر و اثرگذارتر بود.
وقتی ما در شخصیت خودمان تأمّل می‌کنیم، احساس خودمان نسبت به برخی مسائل را برگرفته از سخنان معلممان در مورد خوب یا بد بودن آن مسائل می‌بینیم. معلم به حق ناخدای کلاس است.
لذا کلید مهم و اثرگذاری در رابطه با تأمین فرهنگی مسأله حجاب که امروز پلیس در کف خیابان نسبت به برخورد با هنجارشکنان و قانون‌شکنان این موضوع اقدام می‌کند، در مدرسه است.
مدرسه هم با تبیین این موضوع هم برای معلمان و هم برای دانش‌آموزان و همچنین با رعایت قوانین و دستورالعمل‌های مربوط به عفاف و حجاب در مدرسه نقش مهمی در جا افتادن منکر بودن بی‌حجابی و بدحجابی دارد.
اما مدرسه‌ای که به راحتی و بدون احساس مسئولیت داشتن نسبت به احکام دینی و اسلامی و بدون توجه به بعد سیاسی مسأله حجاب در جامعه امروز ایران از کنار این مسأله عبور کند و آن را به اندازه کافی تبیین نکند، خود به خود در ذهن دانش آموزان مسأله بی‌حجاب بودن نیز عادی خواهد شد و این بُعد فرهنگی مسأله در اشخاص بسیار تأثیرگذارتر است از این که فرد در جایی با حرمت شرعی موضوع مواجه شود.
اگر در مدرسه‌ای معلمان و کادر مدرسه خود به دستورالعمل‌های حجاب و عفاف پایبندی نداشته باشند، چون دانش‌آموزان آن‌ها را الگو و قانون مجسم خوب یا بد بودن چیزی می‌دانند، غالباً دیگر نسبت به بی‌حجابی احساس بدی نخواهند داشت.
اگر در مدرسه‌ای کادر مدرسه و به ویژه معلمان در رابطه با بی‌حجابی دانش‌آموزان به ایشان تذکری ندهند، دانش‌آموزان دوباره فعل خود را صحیح دانسته و آن چه برای ایشان جا می‌افتد این است که بی‌حجاب بودن یا عمل زشتی نیست یا اگر هم هست خیلی مسأله مهمی نیست.
اکنون پلیس باید با دانش‌آموزی با این تفکر برخورد کند. چه میزان موفقیت در عملکرد پلیس در برخورد با چنین شهروندی مشاهده می‌کنید که بی‌حجابی را اصلاً زشت نمی‌داند و اگر هم شنیده باشد که قانوناً، شرعاً و عرفاً باید آن را رعایت کند، اما به دلیل ویژگی‌های روان‌شناسانه شخصیتی خود دوست دارد متفاوت باشد و ترجیح می‌دهد به متفاوت بودن خود ادامه دهد.
پایبندی یک فرد به حکم شرعی و قانونی زمانی خواهد بود شرع و قانون برای فرد به میزان کافی جایگاه ویژه‌ای داشته باشد، نه در جامعه ما که دشمن از چپ و راست و از داخل و خارج این دو ستون جامعه را تحت هجمه قرار داده باشد.
لذا در چنین جامعه‌ای باید توجه ویژه به مراکز اثرگذاری نظیر مدارس داشت که می‌تواند با اثرگذاری فکری بر روی دانش‌اموزان، زشتی‌ها و خوبی‌ها را برای ایشان جا انداخته و از ارتکاب جرم و ناهنجاری در جامعه پیشگیری کند.