سوانح ریلی به ۳.۵ سانحه در هفته کاهش یافت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سیدمیعاد صالحی امروز در مراسم تقدیر از برترین‌های ایمنی ریلی بیان کرد: ما از هفته‌ای ۴.۵ سانحه در سال ۱۳۹۹ با کاهش مستمر سوانح، به هفته‌ای ۳.۵ سانحه در سال ۱۴۰۲ رسیدیم. اگرچه حتی یک سانحه هم زیاد است اما این کاهش نشان از اختصاص بودجه، اولویت‌گذاری، پیگیری و عملیات شبانه‌روزی در این بخش است.

معاون وزیر راه و شهرسازی اظهار کرد: امروز از کسانی که در مناطق مختلف و ساحت‌های مختلف ستاد و عملیات، برای کاهش سوانح تلاش کردند تقدیر می‌کنیم. امروز مبلغ ۴.۵ میلیارد تومان به پرسنل مناطق برتر (شرق، شمال شرق و خراسان) از مدیرکل تا مدیر مسئول واریز می‌شود. این کار نقطه عطفی است اما امیدواریم بشارت‌ها در بخش کاهش سوانح بیشتر شود.

صالحی با بیان اینکه ایمنی به مثابه وضو برای نماز است، اظهار کرد: یک سوم واگن های باری در سیر بدون ترمز سیر می‌کردند و امروز حتی یک واگن بدون ترمز سیر نمی‌کند. سریع‌السیر شدن قطار و برقی کردن حتما مهم است اما در همین فضای دیزلی باید ایمنی داشت.

معاون وزیر راه و شهرسازی بیان‌ کرد: در سال‌های گذشته ۸۰۰۰ واگن به صورت شیر بسته (بدون ترمز) در کشور سیر می‌کرد و کسی اهمیت نمی‌داد، اما امروز این آمار به صفر رسیده است. سال گذشته روی موضوع عدم سیر واگن‌ها به صورت شیربسته تاکید کردیم و پای آن ایستادیم و امروز دست‌کم ۷۰۰۰ واگن از ۸۰۰۰ واگن یاد شده (معادل یک سوم کل واگن‌های راه‌آهن) به سیر حرکت بازگشته‌اند.

وی اظهار کرد: لایحه بودجه این روزها در مجلس درحال نهایی شدن است. کل‌ بودجه برای تعمیرات و نگهداری ناوگان، ۵۰۰۰ میلیارد تومان در نظر گرفته شده اما برای واردات بنزین و گازوئیل، ۱۴۰ هزار میلیارد تومان بودجه پیش‌بینی شده، آن هم در کشوری که مهد فرآورده‌های نفتی است.

مدیرعامل شرکت راه‌آهن در پایان خاطرنشان کرد: ای کاش ۱۰ هزار میلیارد تومان از این ۱۴۰ هزار میلیارد تومان که در خودروهای ما دود می‌شود و ۲۰ هزار کشته و ۱۲۰ هزار مجروح جاده‌ای به جا می‌گذارد را به حمل‌ونقل ریلی اختصاص می‌دادند برای نگهداشت خط و ناوگان تا ما با افزایش جابه‌جایی بار و مسافر، به اندازه ۲۰ هزار میلیارد تومان صرفه‌جویی می‌کردیم. 

مدیرعامل شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران گفت: با پیگیری‌های انجام‌شده، از هفته‌ای ۴.۵ سانحه در سال ۱۳۹۹ به هفته‌ای ۳.۵ سانحه در سال ۱۴۰۲ رسیدیم.