به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی دانا؛ رقابتهای کشتی آزاد رنکینگدار اتحادیه جهانی کشتی جام امره پولیاک و وارگا یانوس روزهای ۱۷ و ۱۸ خردادماه در شهر بوداپست مجارستان برگزار شد و تیم منتخب کشتی آزاد کشورمان با ۸ نماینده به یک طلا، ۲ نقره و ۲ برنز، بعنوان نایب قهرمانی دست یافت. مهمترین اتفاق در این رویداد، بازگشت حسن یزدانی پس از 8 ماه به تشک و ارائه یک نمایش مطمئن و قابلقبول بود که بلیت پرواز به المپیک پاریس را برای وی در پی خواهد داشت.
طبق مفاد چرخه انتخابی و اطلاعیه فدراسیون کشتی پس از پایان دوران نقاهت حسن یزدانی، مقرر شد تا در صورت ارائه نمایش مطمئن از سوی «پادشاه» در رقابتهای رنکینگدار بوداپست و جلب نظر کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد، قهرمان المپیک 2016 ریو و نایبقهرمان المپیک 2020 توکیو، ملیپوش وزن 86 کیلوگرم تیم ملی کشورمان در بازیهای 2024 پاریس باشد که این مسئله به وقوع پیوست و محسن کاوه هم با تأیید ضمنی، مدعی شد که انشاالله یک یزدانی آماده را در المپیک پاریس میبینیم.
بیشتر بخوانید؛
کاوه: یک یزدانیِ آماده را در المپیک پاریس میبینیم/ شیوه کشتی حسن زمین تا آسمان فرق داشت
پس از رقابتهای کشتی قهرمانی جهان و بازیهای آسیایی که حسن یزدانی کتف مصدوم خود را به تیغ جراحان سپرد، شاید خوشبینترین کشتیدوستان هم باور نمیکردند که یزدانی پس از چند ماه نقاهت بتواند بولدوزروار به تشک کشتی برگردد؛ حتی شخص رئیس فدراسیون کشتی. علیرضا دبیر در حاشیه مراسم تجلیل از قهرمانان بازیهای آسیایی اذعان کرد که کمتر کشتیگیری بوده که بتواند پس از جراحی سنگین کتف، به میادین برگردد و برای مثال خودش را یکی از قربانیان همین جراحی سخت و دشوار دانست.
مرد ۹ مداله کشتی جهان و المپیک طی ۸ ماهی که گذشت، از جویبار تا تهران و از مرکز فیزیوتراپی تا تشک کشتی؛ جنگید و عرق ریخت تا نشان بدهد «کار، نشد ندارد.» یزدانی در اثبات این جمله توانا نشان داد و مزد توجه نکردن به حواشی را در شرق اروپا و در بوداپست گرفت؛ جایی که قبای تیم ملی در وزن ۸۶ کیلوگرم را برای المپیک ۲۰۲۴ پاریس بر تن گذاشت. یزدانی شاید نمونهای نادر در کشتی ایران و حتی جهان باشد؛ کسی که از پسِ یک جراحی و نقاهت جانکاه به سلامت گذشت.
پیشتر شاید تصور میشد که وضعیت کتف حسن یزدانی پایدار نیست و با توجه به این که فنون کتف از برجستهترین نقاط قوت اوست؛ شاید تردیدهایی درباره هتتریک المپیکی وی وجود داشته باشد و از این رو همه کامران قاسمپور را یک آلترناتیو جدی و شاید حتی فردی شایستهتر از یزدانی برای بازگشت به وزن 86 کیلوگرم و سفر به فرانسه میدانستند. در برههای احتمال برگزاری مبارزه انتخابی رودررو بین این دو همشهری هم بالا گرفت اما تصمیم کادرفنی بر این شد تا حسن در بوداپست خودش را ثابت کند.
تعیین تکلیف قطعی ملیپوش وزن ۸۶ کیلوگرم ایران در بازیهای المپیک 2024 پاریس اما یک ابهام بزرگ را پیشروی کشتی آزاد کشورمان گذاشت؛ بلاتکلیفی محض کامران قاسمپور. او که بهعنوان حریف تمرینی و نفر دوم این وزن المپیکی در اردوهای تیم ملی حضور مییافت، با قدرتنمایی محض یزدانی حالا دیگر امکان سفر به پاریس بهعنوان ملیپوش میانوزن ایران را نخواهد داشت و اکنون در برزخی وارد شده که مشخص نیست برای یک قهرمان جهان، چه فرجامی خواهد داشت.
قاسمپور حالا باید به تورنمنت جام متئوپلیکونه ایتالیا برود تا در کشور چکمه احتمالاً خودش را در وزن غیرالمپیکی ۹۲ کیلوگرم محک بزند؛ اتفاقی که قطعاً به مذاق این قهرمان جهان خوش نمیآید و تاکتیکهای انتخابی از سوی کادرفنی تیم ملی و یا شاید حتی یک عقبگرد عجیب از سوی خودش، گلادیاتور کشتی آزاد ایران را در موقعیتی مبهم، تلخ و البته افسوسبار گذاشت. شاید قاسمپور بیش از هر کسی طعم تلخ شکست در راه رسیدن به المپیک را دو بار متوالی تجربه کردهاست.
بیشتر بخوانید؛
یزدانی: فقط ۲۰ روز تمرین کرده بودم و ۶۰ درصد آمادگی داشتم
قاسمپور که المپیک 2020 توکیو را در جدال انتخابی با حسن یزدانی از دست داد، به وزن غیرالمپیکی 92 کیلوگرم رفت و 2 بار با برتری مقابل جیدن کاکس افسانهای به مدال طلا و کمربند قهرمانی جهان دست یافت اما سال گذشته به علت مصدومیت کشاله ران نتوانست هتتریک کند و همهچیز به المپیک موکول شد؛ المپیکی که کامران ابتدا قصد حضور در وزن 97 کیلوگرم را داشت اما 2 بار محک خوردن مقابل غولهای این وزن سنگین، او را بر آن داشت که به وزن سابق خود برگردد و نیمنگاهی به مصدومیت حسن داشته باشد.
افزایش وزن، کاهش وزن و دوباره افزایش وزن و تکرار این سیکل؛ از قاسمپور یک آزادکار فرسوده ساخته. کامران که همه را به زیرگیریهای ناب و کشتی خاص ایرانی عادت داده بود، حالا جای خاصی در ترکیب تیم ملی ندارد. امیرعلی آذرپیرا دوبنده المپیکیاش را قطعی کرده و حسن یزدانی هم با قدرت برگشته. شاید رقابتهای قهرمانی جهان در اوزان غیرالمپیکی، تنها راه فرار قاسمپور از این افسوس بزرگ باشد؛ التیامی نهچندان آرامبخش برای یک درد جانکاه همیشگی.