به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، آنچه که تاکنون از طبیعت زیبای بیجار گروس منتشر شده است در محدوده زیبایی بکر طبیعت و سایت پرورش قوچ و میش ارمنی در محدوده‌ای مشخص از شهر بیجار است، امّا هستند فعالانی که در حوزه عکاسی از حیوانات و طبیعت دورافتاده بیجار تلاش و کوشش دارند.
گفتگویی تفصیلی کردتودی، با هنرمند و فعال محیط‌زیست بیجار بهنام ختار برگزار شد، عکاس طبیعت بیجار در حوزه جانوران و حیوانات این دیار که به‌طورقطع می‌توان گفت که از چشم خبرنگاران دورمانده و فرصتی است که بیشتر با محیط‌زیست بیجار آشنا شویم.
خودتان را معرفی بفرمایید؟
بنده بهنام ختار هستم متولد سال ۱۳۷۲ و امروز که با شما صحبت می‌کنم، سی‌سالگی را رد کرده‌ام که حال و هوای چنین سن و سالی، برای هر جوانی خاطرات خوشی را بدون شک همراه خود دارد، در بیجار گروس زیبا متولد شده‌ام و بیش از یک دهه است که در حوزه عکاسی از طبیعت مشغول به فعالیت شخصی هستم و بیشتر برای خودم و علاقه‌ای که به طبیعت دارم، به این حرفه گرایش دارم.
با دوربین عکاسی رفیقم و دوستان خوبی در طبیعت دارم که گاهی اوقات مرا به یاد می‌آورند و بدون حرکت یا در حرکت، اجازه می‌دهند از آنها تصویری ثبت کنم و در فضای مجازی یا نمایشگاه‌های عکس، به نمایش گذارم.
در مورد عکاسی طبیعت بفرمایید
عکاسی را باید یکی از بهترین فعالیت‌های تقویت‌کننده اعصاب و روان برشمرد، عکاسی مثل ماهیگیری با قلاب است، باید ساعت‌ها برای یک شکار لحظه زیبا از یک جانور یا حیوان وحشی وقت سپری کنید تا بتوانید بهترین تصویر را صید کنید.
کار طاقت‌فرسایی است و شاید به نظر برخی‌ها، بی‌معنی باشد، در این حرفه و فعالیت عکاسی آن‌هم زیر شاخه‌ای به نام عکاسی طبیعت و محیط‌زیست، خیلی از شما انرژی می‌گیرد و باید ضمن علاقه و عشقی که به این کار دارید، پشتکار زیادی داشته باشید، چون قرار نیست هر روزی که به طبیعت می‌روید، دست پر برگردید.
با اینکه با پیشرفت و توسعه صنعت و فنّاوری مخالف نیستم، امّا دوربین‌های قدیمی و نسل اول را بیشتر برای عکاسی می‌پسندم، این دوربین‌های جدید با کلی امکانات و هوش مصنوعی، آنچه که طبیعت زیباست را نمی‌تواند درک کند.
سوژه یا لوکیشن خاصی را از پیش تعیین می‌کنید
بهتر است این را اول بگویم که من سال‌های زیادی را در طبیعت بیجار گروس بودم و اوقات فراغت خود را همیشه در عمق زیبایی محیط‌زیست صرف کردم، امّا آموختم که نمی‌توان آنچه که دلت می‌خواهد را بسازی یا درخواست کنید، منوی از پیش‌آمده وجود ندارد و باید برای آن برنامه‌ریزی داشت.
طبیعت به‌سرعت تغییر می‌کند، فرصتی ندارید که بخواهید محیط عکاسی را پیش‌تر مرتب کنید و بگویید خوب بفرمایید، نفر بعدی کیست بیایید تا من از آن عکس بگیرم، همین لحظه‌ای بودن چنین عکس‌هایی، آن‌هم طبیعت و جانوران، هم سخت است و هم لذت‌بخش و جذاب است.
برای پیداکردن بهترین موقعیت و زاویه مناسب از سوژه طبیعی وسط یک دشت یا کوه زیبا، نیاز یک ۲ چشم خستگی‌ناپذیر است، نباید یافتن چنین لحظه‌ای که فقط یکبار ایجاد و تمام می‌شود را قربانی خستگی کرد.
دوربین یا گوشی؟
پیش‌تر نوع علاقه شخصی خود را عرض کردم، دوربین‌های عکاسی امروز و حتی گوشی‌های هوشمند، تقریباً می‌توانند در رقابت باهم حساب کرد، گوشی‌ها درحال‌توسعه دوربین با اضافات زیادی هستند و در مقابل هم دوربین‌های جدید هم امکانات و سرعت بالایی دارند.
در طبیعتی که روبه روی ما است، نیاز داریم که از هر ۲ این تجهیزات، می‌تواند در بسیاری از موقعیت‌های حساس و تازه، نقش مکمل دارند و باید بتوانید در زمان مناسب، یکی از امکاناتی را که دارید را به کار ببرید.
من همیشه سعی کرده‌ام صحنه‌های ناب را فدای آماده نبودن دوربین یا گوشی نکنم، هر کدام که آماده باشد را به کار می‌گیرم و پس از آنکه خیالم راحت شد که سوژه موردنظر را می‌توانم تعقیب کنم، از وسیله حرفه‌ای‌تر، یعنی دوربین عکاسی را به کار گرفته و چنین قطعه زیبا را ثبت می‌کنم.
هدف خاصی را دنبال می‌کنید؟
به مدت ۱۰ سال است که در طبیعت بیجار به حفاظت و عکاسی از طبیعت و حیات‌وحش مشغولم، هدف من از عکاسی از گونه‌های جانوری آشتی‌دادن مردم با طبیعت و حیات‌وحش هست، متأسفانه یک ترس در برخورد با حیوانات در آدمی وجود دارد که در اولین برخورد، بدون دانش کافی از ذات موجودی که با آن روبه‌رو شده است، اقدام به سنگ‌پرانی یا چوب و تفنگ‌بادی و غیره می‌کنند.
اگر بیاموزیم که طبیعت زیبایی‌های زیادی دارد و برای درک آن، بهتر است بیاموزیم و یاد بگیریم که با آن، چگونه باید رفتار کرد، تا به‌قول‌معروف، زبان محیط‌زیست را به فهیم، با آن ارتباط برقرار می‌کنیم و آن زمان است که با آغوش گرم طبیعت روبه‌رو خواهید شد که زیباترین نهان خود را به نمایش خواهد گذاشت.
کار با طبیعت، فرهنگ انسان را به او یادآوری می‌کند، به او می‌آموزد که از کجا آمده و این امانتی که در دست دارد را باید چگونه به نسل‌های آینده تحویل دهد، انسان و طبیعت هیچگاه نمی‌توانند از هم جدا بمانند، بسیاری از مردمانی که عمری از آنها گذشته است، برای آرامش دوران بازنشستگی خود به دامان طبیعت بازمی‌گردند، پس چه خوب است که در همین سنین جوانی با طبیعت خوش‌رفتار باشیم.
کدام فصل را دوست دارید
نکته خوبی را اشاره کردید، هر انسانی به سلیقه خود به یک فصل از سال علاقه بیشتری دارد، من هم ضمن اینکه در تمامی روزها و ماه‌های سال فرصت عکاسی ندارم و به لحاظ شغل و حرفه درآمدزاییم، کمتر می‌توانم تمام‌وقت در یک فصل خاص از سال عکاسی کنم، سعی کرده‌ام در عکس‌هایم زیبایی و جانوران آن را در تصاویرم داشته باشم.
امّا اعتقاد دارم، در فصل بهار که فصل زادآوری حیوانات است، زیبایی‌های بیشتری را می‌توانید ثبت کنید، با اینکه در زمستان و پاییز، عکس‌های منحصربه‌فرد زیادی دارم، ولی خوب فصل بهار و اردیبهشت‌ماه در بیجار گروس، یک‌سروگردن با بقیه فرق دارد و بیشترین تصاویری که گرفته‌ام، در همین برهه از زمان است.
همیشه وقتی در فصل بهار به طبیعت می‌روم، به دوستان و مردمی که در مسیر مشاهده می‌کنم توصیه دارم که سروصدا کردن در طبیعت برای حیات‌وحش ایجاد مزاحمت ایجاد می‌کند، تصور کنید حتی یک پرنده کوچک که تخم گذاشته است و با سروصدا وحشت می‌کند و دیگر به لانه برنخواهد گشت.
نکته بعدی در این فصل تا جایی که می‌توانید به توله‌ها و جوجه‌های حیوانات و پرندگان دست نزنید و از لانه و محل زندگی‌شان جدا نکنید، طبیعت به یک حریم قابل‌احترام معتقد است و اگر این الگو رعایت نشود، در آینده معلوم نیست شاهد چه طغیان نابودکننده‌ای باشیم، پس به کودکان و به‌خصوص نوجوانان، فرهنگ طبیعت‌گردی باید آموخت.
بهترین تصویری که ثبت کردید کدام است؟
شاید به‌جرئت می‌توانم بگویم که در طبیعت انسان و حیوانات، هیچ لحظه و احساسی، زیباتر و جاودانه‌تر از ارتباط مادر و فرزند نیست، به‌وضوح در قلب نهفته محیط‌زیست و گِل سرشتی انسان، مهر مادری وجود دارد و شاکله اصلی حیات را بر همین اصل مهم خداوند خلق نموده است.
در سایت پرورش قوچ و میش ارمنی، مهر مادری میش ارمنی را خیلی دوست دارم، در فصل زادآوری این حیوان، بره از مادر جدا نمی‌شود و پابه‌پای مادر در حال حرکت است، این مهر مادری که شامل حال بره است، واقعاً زیبا و دیدنی است.
از دیگر تصاویری که به آن علاقه دارم، عکاسی از محیط بکر و دست‌نخورده است، در چنین صحنه‌هایی که طبیعت با شما ارتباط برقرار کرده است و آنچه که خداوند به آن زیبایی بخشیده را برای نمایش عرضه می‌کند، به طور حیرت‌انگیزی به قدرت اللهی و زیبایی ذات قدس او پی می‌برید که این خالق عالم هستی، چه زیبا و قدرتمند است.
**توصیه‌ای برای مخاطبین کردتودی
اولین توصیه‌ای که به مردم عزیزم و نوجوانان و جوانان کردستانی دارم این است که قدر بودن در کنار خانواده و احترام به پدر و مادر را سرلوحه زندگی شخصی خود قرار دهند، هیچگاه در زندگی شما فرصت تکرار این ۲ گوهر الهی را ندارید، پس سعی کنید قدر این روزها و ساعت‌ها را بدانید.
بحث حرفه‌ای دیگرم این است که قرار نیست از فردا به والدین خود فشار آورید که حتماً باید فلان گوشی هوشمند یا دوربین عکاسی حرفه‌ای تهیه کنید که من می‌خواهم عکاس شوم.
ابتدا باید با عکس و تصویر آشنا شوید، اگر بودجه و فرصت کافی ندارید، اشکالی ندارد، سعی کنید در زندگی عادی و روزمره خود، با اندکی تفکر در محیط پیرامون، زیبایی نهفته و ساده را کشف کنید، هر روز که همان صحنه را می‌بینید، بار دیگر سعی کنید عمیق‌تر و کنجکاوتر به آن نگاه کنید.
نگاه درست به محیطی که فکر می‌کنیم جذاب نیست و از زندگی دیگران کمتر است، در نوع خود بی‌نظیر است و می‌توان گفت فقط در اختیار شما است و چه ثروتی که از آن غافل بودید.
نگاه درست به زندگی، مسیر زندگی شما را تغییر می‌دهد و آن وقت است که درک می‌کنید که قرار است، به کدام سمت حرکت کنید، موفق و تندرست باشید.