به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ انتخاب وزیر بهداشت یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که دولت در ابتدای کار خود با آن مواجه است. این انتخاب به دلیل تأثیرات گسترده‌ای که بر نظام سلامت و بهبود کیفیت زندگی مردم دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
در واقع وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های دولت، نقش اساسی در تأمین و بهبود سلامت جامعه دارد. این وزارتخانه مسئولیت‌هایی از جمله سیاستگذاری در حوزه بهداشت و درمان، نظارت بر اجرای قوانین و مقررات بهداشتی، تأمین و توزیع منابع دارویی و بهداشتی، و ارائه خدمات درمانی به مردم را بر عهده دارد. به همین دلیل، انتخاب یک وزیر کارآمد و دارای تجربه در این حوزه می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت بهداشت و درمان کشور داشته باشد.
در این بین با بررسی های کارگروه انتخاب وزیر بهداشت دولت چهاردهم، تعدادی اسامی آشنا در حوزه سلامت به عنوان گزینه‌های مورد نظر برای وزارت بهداشت، در نظر گرفته شده که در ادامه به بررسی سوابق آن ها می‌پردازیم:
محمدرضا ظفرقندی
محمدرضا ظفرقندی زاده ۱۳۳۷ در روستای ظفرقند در اردستان متولد شد و بزرگ شده محله سرچشمه تهران است.
وی فوق تخصص جراحی عروق، و استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی تهران است و از ۳ اسفند ۱۳۹۷ تا ۱۰ مهر ۱۴۰۰ رئیس سازمان نظام پزشکی ایران بود. او پژوهش‌هایی در زمینه درمان بیماران شیمیایی جنگ ایران و عراق انجام داده‌است.
ظفرقندی از فعالان اصلاح طلبان در جامعه علوم پزشکی و از مسئولین انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران است.
محمدرضا واعظ مهدوی
محمدرضا واعظ مهدوی دیگر گزینه پیشنهادی است که مسئولیت‌های متعددی از جمله عضویت در شورای سیاستگذاری مشارکت‌های اجتماعی در نظام سلامت کشور، عضویت در شورای سیاستگذاری نظام بیمه‌های درمانی کشور، را بر عهده داشته است.
واعظ مهدوی استاد رشته فیزیولوژی و نظریه پرداز اقتصاد سلامت است.
وی همچنین عضو هیات علمی موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی و دارای 6 مقاله کنفرانسی و 21 مقاله ژورنالی در مجلات داخل کشور هستند.
انوشیروان محسنی بندپی
انوشیروان محسنی بندپی زادهٔ ۱۳۳ه نوشهر یکی دیگر از گزینه‌های پیشنهادی برای وزارت بهداشت است. وی با حکم وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ۲۷ آبان ۱۳۹۷ به عنوان سرپرست سازمان تأمین اجتماعی انتخاب شد و در تاریخ ۲۱ آذر ۹۷ با رای هیئت وزیران به سمت استاندار تهران انتخاب شد و در ۲۶ آذر به عنوان استاندار جدید تهران رسماً معارفه شد و سکان استانداری تهران را تا سال ۱۴۰۰ بدست گرفت.
همچنین وی رئیس پیشین سازمان بهزیستی و مدتی نیز معاون هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دومین مدیرعامل سازمان بیمه سلامت از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ بوده است
محسنی در سه دوره ششم، هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی نماینده حوزه انتخابیه نوشهر، چالوس و کلاردشت بوده‌است. او همچنین عضو هیئت علمی و استاد تمام دانشگاه شهید بهشتی می‌باشد.
محمد رئیس زاده
محمد رئیس زاده متولد ۱۳۵۴ دیگر گزینه احتمالی است. او پزشک ایرانی و دانش‌آموخته دکترای عمومی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و دوره تخصصی جراحی عمومی و فوق تخصصی جراحی عروق و تروما از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دارد.
وی از ۱۰ مهر ۱۴۰۰ با کسب ۱۵۰ رای از ۲۷۴ رای مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران، به ریاست این سازمان انتخاب شد. پیش از او، محمد رضا ظفرقندی رئیس سازمان نظام پزشکی کشور بود.
قاسم جان بابایی
قاسم جان بابایی یکی دیگر از گزینه‌های پیشنهادی برای وزارت بهداشت دولت چهاردهم است. او فوق تخصص خون و انکولوژی بالغین و معاون درمان وزارت بهداشت در دولت دوازدهم بوده است.
ایرج حریرچی
یکی دیگر از گزینه‌های پیشنهادی برای وزارت بهداشت دولت چهاردهم ایرج حریرچی است. او زادهٔ ۱۳۴۵ در تبریز پزشک و سیاستمدار ایرانی است که از سال ۱۳۹۲ تا پایان دولت روحانی به‌عنوان معاون کل، قائم مقام و سخنگوی وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی فعّالیت می‌کرد.
وی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران است.
سیدرضا رئیس کرمی
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، فوق تخصص روماتولوژی کودکان است. وی معاونت بهداشت جمعیت هلال احمر و رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم را در سوابق اجرایی خود دارد.
به گزارش دانا؛ مسائل سلامت در کشور ما در سال‌های اخیر به دلایل مختلفی از جمله شیوع بیماری‌های جدید، افزایش جمعیت و تغییرات در سبک زندگی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در این بین، وزارت بهداشت نقش کلیدی در سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های مرتبط با سلامت عمومی دارد. بنابراین، انتخاب یک وزیر کارآمد و باتجربه برای این وزارتخانه می‌تواند نقش مهمی در بهبود وضعیت بهداشت و درمان کشور ایفا کند.
یکی از مشکلات اساسی در نظام سلامت فعلی، نیاز به اصلاحات بنیادین در ساختار آن است. این اصلاحات می‌تواند شامل بهبود زیرساخت‌های بهداشتی، افزایش دسترسی به خدمات درمانی با کیفیت و ارتقاء سطح آموزش و آگاهی عمومی در زمینه سلامت باشد. علاوه بر این، طرح‌های بزرگی مانند بیمه همگانی و طرح‌های پیشگیرانه که ممکن است به دلیل مشکلات مالی یا اجرایی به تعویق افتاده باشند، باید دوباره مورد توجه قرار گیرند و به مرحله اجرا درآیند.
وزیر بهداشت باید بتواند با چالش‌های موجود در این حوزه مواجه شده و اصلاحات مورد نیاز را اجرا کند. همچنین، او باید توانایی پاسخگویی به انتظارات جامعه و مدیریت بحران‌های بهداشتی را داشته باشد. به این ترتیب، انتخاب یک وزیر کارآمد و دارای تجربه می‌تواند به بهبود وضعیت بهداشت و درمان کشور کمک شایانی کند و رفاه و سلامت جامعه را ارتقاء بخشد.
از سوی دیگر، گمانه‌زنی‌ها و شایعات درباره گزینه‌های احتمالی وزارت بهداشت نشان‌دهنده اهمیت این موضوع در سطح سیاسی و اجتماعی است. هرچند که در نهایت تصمیم‌گیری با رئیس‌جمهور است، اما نظر و حمایت مجلس شورای اسلامی نیز در این فرآیند بسیار مهم است. به همین دلیل، معرفی یک فرد مناسب که بتواند هم رأی اعتماد مجلس را کسب کند و هم به اهداف و برنامه‌های دولت در حوزه سلامت جامه عمل بپوشاند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.