به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فیلم سینمایی قلب رقه به کارگردانی خیرالله تقیانی‌پور، اثری برجسته در ژانر اکشن و جاسوسی است که از چهارشنبه گذشته، اکران خود را در سینماهای کشور آغاز کرده است. این فیلم یکی از نخستین آثار سینمایی است که به موضوع نفوذ نیروهای ایرانی در سازمان داعش و جنگ پنهان درون آن پرداخته است. «قلب رقه» با بهره‌گیری از جلوه‌های ویژه میدانی و بصری قوی، ترکیبی از داستانی عاشقانه در دل بحران‌های منطقه‌ای و تروریستی را ارائه می‌دهد.
پیش از «قلب رقه»، سینمای ایران از تولید فیلمی شاخص در مورد داعش و مقابله ایرانیان با این گروه تروریستی فاصله گرفته بود و اثر مهمی جز «به وقت شام» دیده نمی‌شد. اما تقیانی‌پور با این فیلم، توانسته باز هم این روایت‌ها را زنده کند. در «قلب رقه»، وی داستان عاشقانه‌ای را در دل خشونت و نفوذ جاسوسی میان داعش به تصویر می‌کشد که یادآور سبک کار او در سریال «نجلا» نیز هست.
داستان فیلم حول محور شخصیتی به نام شهرام حقیقت‌دوست می‌گردد که به‌عنوان یک قهرمان ایرانی، توانسته است در بخش رسانه‌ای داعش نفوذ کند و اطلاعات کلیدی را به نیروهای ایرانی ارسال کند. او در این میان، با همسرش که گمان می‌کرده از دست داده است، دوباره ملاقات می‌کند. نقش مقابل او را شادی مختاری بازی می‌کند که با این فیلم، نخستین تجربه جدی سینمایی خود را رقم می‌زند.
این فیلم در جشنواره فیلم فجر سال گذشته اولین نمایش عمومی خود را تجربه کرد و به دلیل جلوه‌های ویژه و طراحی صحنه برجسته، مورد توجه منتقدان قرار گرفت. این اثر در چندین بخش از جمله بهترین طراحی صحنه و بهترین جلوه‌های ویژه میدانی و بصری، نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد که نشان‌دهنده کیفیت بالای کار از نظر فنی است.
عوامل و بازیگران برجسته فیلم از جمله شهرام حقیقت‌دوست، شادی مختاری، عبدالرضا نصاری، فرهاد قائمیان و محمدرضا شریفی‌نیا نقش‌های کلیدی را در این اثر ایفا کرده‌اند. تیم تولید فیلم شامل افرادی چون سعید پروینی (تهیه‌کننده)، کارن همایونفر (موسیقی)، داوود محمدی (مدیر فیلم‌برداری) و حسن ایزدی (جلوه‌های بصری) است که هریک با تخصص خود، به ساخت این فیلم کمک کرده‌اند.
نقد و تحلیل فیلم «قلب رقه»
فیلم «قلب رقه» به کارگردانی خیرالله تقیانی‌پور، در نگاه اول تلاشی برای ترکیب یک روایت عاشقانه در دل رویدادهای واقعی و حساس منطقه‌ای است. این فیلم به موضوع نفوذ نیروهای ایرانی در سازمان داعش پرداخته و داستانی جاسوسی-عاشقانه را در بستری اکشن روایت می‌کند. با این حال، نقاط قوت و ضعف متعددی دارد که می‌توان از زوایای مختلف به آن پرداخت.
نکات مثبت:
پرداختن به موضوعی حساس و کمتر دیده شده: سینمای ایران با وجود تجربه‌های موفقی همچون «به وقت شام»، در زمینه پرداختن به موضوع داعش و نقش ایران در مبارزه با این گروه تروریستی کمتر فعال بوده است. «قلب رقه» با جسارت به این حوزه قدم گذاشته و تلاشی برای نمایش این تقابل در قالب یک فیلم سینمایی ارائه کرده است. از این منظر، فیلم ارزش خاصی دارد چرا که با پرداختن به جنگ نرم و جنگ رسانه‌ای، زاویه‌ای نوین از مقابله با داعش را به تصویر می‌کشد.
جلوه‌های ویژه: یکی از نکات مثبت و تحسین‌برانگیز «قلب رقه»، استفاده از جلوه‌های ویژه بصری و میدانی است که در جشنواره فیلم فجر نیز مورد توجه قرار گرفت. فیلم توانسته در بخش اکشن و صحنه‌های جنگی از تکنیک‌های مناسب بهره‌مند شود. این موضوع خصوصاً برای ژانر اکشن بسیار مهم است، چرا که به واقع‌نمایی فیلم کمک شایانی می‌کند.
بازیگری خوب: شهرام حقیقت‌دوست در نقش شخصیت اصلی، بازی روان و قدرتمندی ارائه می‌دهد. او توانسته تعادل مناسبی میان نقش یک قهرمان جنگی و عاشق دل‌سوز ایجاد کند. همچنین شادی مختاری با وجود تجربه محدود سینمایی، توانسته در مقابل حقیقت‌دوست ایستادگی کند و از این نظر بازیگران فیلم به موفقیت رسیده‌اند.
نقاط ضعف:
تمرکز زیاد بر روایت عاشقانه: با وجود اینکه فیلم در ژانر اکشن و جاسوسی قرار دارد، اما گاهی تمرکز بیش از حد بر داستان عاشقانه باعث می‌شود تا از جنبه‌های اکشن و هیجانی فیلم کاسته شود.
شخصیت‌پردازی ضعیف داعشی‌ها: شخصیت‌های مکمل به‌ویژه اعضای داعش در فیلم به شکل کلیشه‌ای نمایش داده شده‌اند و عمق لازم در پرداخت انگیزه‌ها و شخصیت‌پردازی آن‌ها وجود ندارد.
داستان قابل پیش‌بینی: بخش‌هایی از داستان، به ویژه موضوع بازگشت همسر گمشده، از ابتدا تا حد زیادی قابل پیش‌بینی است و این مسئله می‌تواند از هیجان و جذابیت فیلم برای برخی مخاطبان بکاهد.
در نهایت؛ «قلب رقه» با ترکیب موفقیت‌آمیز جلوه‌های ویژه قوی، بازیگری مناسب و روایت جاسوسی-عاشقانه، توانسته مخاطبان خود را به سفری در دل مبارزات ایرانیان با داعش ببرد. با این حال، غلبه روایت عاشقانه و کمبود عمق در شخصیت‌های مکمل از نقاط ضعف آن محسوب می‌شود. این فیلم به‌عنوان اثری پیشرو در ژانر اکشن-جاسوسی در سینمای ایران می‌تواند نقشی مهم در احیای توجه به این حوزه داشته باشد، اما در صورت بهبود برخی از جنبه‌های داستانی و شخصیت‌پردازی، می‌توانست به اثری ماندگارتر تبدیل شود.