به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «صاحب نیوز»؛ هر چند در یک قرن اخیر در دنیا، نام رؤسای جمهور را بهنام تشریفات و خانههای چندصدمیلیاردی بشناسند اما اینجا و در ایران، کم شنیده نشده از شهید رجایی که در دوم مرداد سال ۱۳۶۰ با ۱۲ میلیون و ۷۷۰ هزار و ۵۰ رأی معادل از مجموع ۱۴ میلیون و ۵۷۳ هزار و ۸۰۳ رأی، دومین رئیس جمهور ایران شد؛ از مرام خدمتگزاری و مردمدوستی او زیاد شنیده بودیم و اگر جز این بود هم نام زیبای «شهید» پیشوند نام او نمیشد.
اما برخلاف تصورها پس از گذشت چهار دهه، مکتب رجاییها و پیروان راه او به پایان نرسیده؛ اخبار حادثه بالگرد حامل آیتالله سید ابراهیم رئیسی و تعدادی از همراهانش دست به دست چرخید و نگرانیها با اعلام یک خبر به پایان رسید؛ «آیتالله سید ابراهیم رئیسی و همراهانش به شهادت رسیدند.»
«خادم الرضا» و «سید محرومان»، تنها دو عنوان برای آیتالله سید ابراهیم رئیسی بود که با پسوند «مردمی» وارد میدان خدمت شد و سرانجام نیز در شب میلاد امام رئوف، علی ابن موسی الرضا (ع) و در راه خدمت، به درجه رفیع شهادت نائل آمد و این یعنی رهروان مسیر رجایی ثابت قدم در مسیر خدمت به مردم ایستادهاند.
شهید سید ابراهیم رئیسی، سیدالشهدای خدمت، بعد از حدود چهاردهه بار دیگر یاد شهید رجایی را زندهتر از همیشه و مرامش را احیا کرد و به قول معروف «رجایی زیست و بهشتی شد».
محمدعلی رجائی؛ از دستفروشی تا ریاست جمهوری؛ همیشه مردمی
محمدعلی رجایی ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین متولد شد؛ پدرش پیشهور بود و در قزوین به خرازی اشتغال داشت و پس از پایان کلاس ششم ابتدایی در ۱۳ سالگی بهدلیل وضعیت نامناسب اقتصادی در قزوین راهی تهران و در بازار آهن فروشان به کار مشغول شد، پس از مدتی به دلیل سنگینی کار به دستفروشی روی آورد، پس از آن دوباره به بازار رفت و در چند حجره شاگردی کرد.
در سال ۱۳۳۰ جوانانی که مدرک کلاس ششم ابتدایی داشتند توسط نیروی هوایی با درجه گروهبانی استخدام میشدند، شهید رجایی نیز برای خدمت در این نیرو داوطلب شد؛ پس از پشت سر گذاشتن سه ماه از دوره آموزشی گروهبانی با گروه فداییان اسلام آشنا شد و در جلسات آنان شرکت میکرد و همکاریاش با آنان آغاز شد و کلاسهای شبانهای که وابسته به «مرکز تعلیمات جامعه اسلامی» بود شرکت میکرد.
پس از طی دوره آموزشی و گرفتن درجه گروهبانی در کنار کار به تحصیل پرداخت و توانست در سال ۱۳۳۲ دیپلم بگیرد؛ پس از پیروزی انقلاب شهید رجایی در کابینه مهندس بازرگان وزیر آموزش و پرورش بود و پس از استعفای نخست وزیر نیز با حکم امام خمینی (ره) مسئولیتش ادامه یافت.
۲۴ اسفند ماه سال ۱۳۵۸، در انتخابات نخستین دوره مجلس شورای اسلامی، نام او در لیست فهرست ائتلاف بزرگ، لیست مشترک جامعه روحانیت مبارز و حزب جمهوری اسلامی دیده میشد و او توانست با یک میلیون و دویست و نه هزار و دوازده رأی بهعنوان نماینده مردم تهران به مجلس راه یابد؛ در ۲ مرداد سال ۱۳۶۰، پس از عزل ابوالحسن بنی صدر دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد و شهید رجایی در رقابت با علی اکبر پرورش، عباس شیبانی و حبیب الله عسگراولادی مسلمان توانست با ۱۲ میلیون و ۷۷۰ هزار و ۵۰ رأی معادل ۹۰ درصد از مجموع ۱۴ میلیون و ۵۷۳ هزار و ۸۰۳ رأی دریافتی پیروز شود و دومین رئیس جمهور ایران شد. میزان مشارکت در این دوره ۶۴٫۲ درصد بود و ۱۱ مرداد ۱۳۶۰ مراسم تنفیذ او توسط امام خمینی (ره) برگزار شد.
شهید رجایی در تاریخ ۸ شهریور ماه سال ۱۳۶۰ و در ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه از اتاق کارش خارج شده و به محل جلسه فوقالعاده دولت رفت؛ در ساعت ۱۵ صدای انفجار مهیبی از ساختمان نخست وزیری به گوش رسید، در این انفجار او و شهید محمدجواد باهنر جان باختند؛ در این تاریخ کمتر از یک ماه از ریاست جمهوری او میگذشت.
شهید رجایی بعد از اینکه رئيسجمهور شدند، در رفتوآمدشان و يا خصوصيات اخلاقيشان هيچ تغييري حاصل نشد. مثلاً در مورد بهجا آوردن صله ارحام که خيلي اهميت ميداد، پس از رسیدن به مناصب عالیه نیز هميشه به همان روال سابق بدون تشريفات به منزل اقوام میرفت.
8 شهریور 1365، حضرت امام خمینی به مناسبت سالروز شهادت آقایان رجایی و باهنر و هفته دولت، در سخنانی فرمودند:
«آقای رجایی یک نفر آدمی بود که دستفروشی [میکرد] در بازار از قراری که گفتند. من در مطالعاتی که در ایشان کردم به نظرم آمد که از حال دستفروشیاش تا حال ریاستجمهوری، در روح او تأثیری حاصل نشد. چه بسا اشخاصی هستند که اگر کدخدای ده بشوند، تغییر میکنند به واسطه ضعفی که در نفسشان هست، تحت تأثیر آن مقامی که پیدا میکنند واقع میشوند و اشخاصی هستند که مقام تحت تأثیر آنهاست از باب قوّت نفسی که دارند و آقای رجایی، آقای باهنر در عین حالی که خوب، یکیشان رئیسجمهور بود، یکیشان نخستوزیر بود، اینطور نبود که ریاست در آنها تأثیر کرده باشد، آنها در ریاست تأثیر کرده بودند؛ یعنی، آنها ریاست را آورده بودند زیر چنگ خودشان، ریاست آنها را نبرده بود تحت لوای خودش و این یک درسی است که انسان باید از اینها یاد بگیرد.»
عمر ریاستجمهوریِ محمدعلی رجایی بسیار کوتاه بود ولی آنچه باعث شد شهید رجایی همچنان در ذهن مردم ایران باقی بماند، این است که همه افعال و رفتار وی رنگ و صبغه خدایی و ولایی و مردمی داشت.
از سید محرومان تا سیدالشهدای خدمت
آیتالله سید ابراهیم رییسالساداتی (رئیسی) فرزند سید حاجی رئیس الساداتی و سیده عصمت خداداد حسین ۲۳ آذر ۱۳۳۹ در محله نوغان مشهد دیده به جهان گشود و در دوره تحصیلات ابتدایی دانش آموخته مدرسه جوادیه مشهد بوده و تحصیلات حوزوی خود را نیز در مدرسه نواب و پس از آن در مدرسه آیتالله موسوینژاد دنبال کرده و برای تکمیل تحصیلات حوزوی در سال ۱۳۵۴ به حوزه علمیه قم و مدرسه آیتاللهالعظمی بروجردی رفت و مدتی هم در مدرسهای که با مدیریت آیتالله پسندیده تحت نظر امام خمینی (ره) اداره میشد، تحصیل کرد.
رئیسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دروس خارج فقه خود را در حوزه علمیه زیر نظر اساتید مختلف اعم از آیتاللهالعظمی سید علی خامنهای و آیتالله آقا مجتبی تهرانی و خارج اصول را نیز نزد آیتالله سید محمدحسن مرعشیشوشتری و آیتالله سید محمود هاشمی شاهرودی گذراند و با اتمام دوره سطح حوزه، توانست در دانشگاه به دوره کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی راه پیدا کند؛ وی مدرک کارشناسی ارشد خود را پس از دفاع از پایاننامه خود با عنوان «ارث بلا وارث» به پایان رساند و در سال ۱۳۸۰ با قبولی در کنکور دکترای مدرسه عالی شهید مطهری در رشته فقه و حقوق خصوصی ادامه تحصیل داد.
آیتالله رئیسی بعد از پیروزی انقلاب و از سال ۱۳۵۹ در حالی که تنها ۲۰ سال سن داشت به عنوان دادیار کرج وارد دستگاه قضائی شد و پس از مدتی با حکم شهید قدوسی، به سمت دادستان کرج منصوب شد و در سال ۱۳۶۱ همزمان با دادستانی شهر کرج، مسئولیت دادستانی شهر همدان را نیز عهده دار و پس از مدتی به عنوان دادستان استان همدان معرفی شد و تا ۱۳۶۳، در این سمت حضور داشت؛ وی سال ۱۳۶۴ و در دوران ریاست آیتالله سید عبدالکریم موسویاردبیلی بر دستگاه قضا، به عنوان جانشین علی رازینی دادستان وقت انقلاب تهران منصوب شد و در همان دوران، امام خمینی (ره) با احکام ویژه و مستقیم، رئیس را مأمور رسیدگی به مشکلات اجتماعی در برخی استانها از جمله لرستان، کرمانشاه و سمنان قرار دادند.
در سال ۱۳۶۸ رئیس با حکم یزدی به سمت دادستان تهران منصوب شد و تا سال ۱۳۷۳ به مدت ۵ سال این مسئولیت را بر عهده داشت؛ وی همچنین از سال ۱۳۷۳ به ریاست سازمان بازرسی کل کشور منصوب شد و تا سال ۱۳۸۳ این سمت را بر عهده داشت و سال ۱۳۸۳ و در دوران ریاست آیتالله سید محمود هاشمیشاهرودی بر قوه قضائیه، به عنوان معاون اول دستگاه قضا انتخاب شد و ۱۰ سال هم در این سمت انجام وظیفه کرد که پنج سال آن در دوران ریاست آیتالله صادق آملیلاریجانی بود.
وی همچنین از سال ۱۳۸۵ و در انتخابات چهارمین دوره مجلس خبرگان رهبری از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز تهران به عنوان نماینده مردم خراسانجنوبی به عضویت این مجلس درآمد و در مجلس پنجم خبرگان رهبری هم به نایبرییسی این مجلس رسید؛ آیتالله رئیسی از سال ۱۳۹۱ نیز با حکم رهبر انقلاب به عنوان دادستان ویژه روحانیت منصوب شد و پس از پایان معاونت اول در قوه قضائیه، در سالهای ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ دادستان کل کشور بود و پس از درگذشت آیتالله عباس واعظ طبسی، از اسفند ۱۳۹۴ با حکم رهبر انقلاب به تولیت آستان قدس رضوی رسید و تا اسفند ۱۳۹۷ در این سمت حضور داشت.
وی از مرداد ۱۳۹۶ با حکم رهبری به عنوان عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب و بار دیگر در سال ۱۳۹۷ با حکم رهبر انقلاب به عنوان ششمین رئیس قوه قضائیه انتخاب شد و به صورت حقوقی و به عنوان رئیس دستگاه قضا به عضویت مجمع تشخیص درآمد؛ وی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، محل خدمت خود را از ریاست قوه قضائیه به ریاست قوه مجریه انتقال داد.
رئیس جمهور در سومین سال دوران ریاست خود صبح امروز (یکشنبه) مصادف با ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ به منظور افتتاح سد مرزی قیز قلعه سی در استان آذربایجان شرقی به این استان سفر کرد؛ پس از اتمام افتتاح این پروژه، بالگرد حامل رئیس جمهور در مسیر بازگشت در «جنگل دیزمار» در محدوده عمومی بین ورزقان و جلفا استان آذربایجان شرقی دچار سانحه شد و آیتالله سیدابراهیم رئیسی رئیسجمهور، آیتالله سید محمدعلی آلهاشم امام جمعه تبریز، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی، سردار سیدمهدی موسوی فرمانده یگان حفاظت رئیسجمهور، یک پاسدار سپاه انصارالمهدی، خلبان، کمکخلبان و مسئول فنی از جمله سرنشینان این بالگرد بودند که در مسیر خدمت به مردم به فیض شهادت نائل آمدند.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی حضرت آیتالله خامنهای در مراسم سیوپنجمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) درباره شهید آیتالله سیدابراهیم رئیسی فرمودند:
«در باب خود رئیسجمهور عزیزمان- که رحمت خدا بر او باد- همه اعتراف کردند که مرد کار بود، مرد عمل بود، مرد خدمت بود، مرد صفا و صداقت بود؛ این را همه اعتراف کردند. شب و روز نمیشناخت. در خدمتگزاری به کشور، یک نصاب تازهای را به وجود آورد. ما قبلاً هم شخصیتهای خدمتگزار داشتهایم، امّا نه در این حد، نه با این حجم، نه با این کیفیّت، نه با این صداقت، نه با این پُرکاری و شب و روز نشناختن؛ یک نصاب جدیدی را آقای رئیسی(رحمهًْاللهعلیه) در باب خدمتگزاری به ملت ایجاد کرد.»
قوه مجریه و جایگاه ریاستجمهوری در ایران شهادتمحور است و جمهوری اسلامی ایران تنها نظامی است که دو شهید افسانهای و اسطورهای و البته محبوب، معنوی، کارآمد و ولایی در کسوت رئیسجمهور تقدیم کرده است و بالاترین مقام اجرائیاش به ایثار و خون و شهادت مزین و مفتخر است و دو الگوی فوقالعاده درخشان و نورانی و تابناک برای مسئولان و دولتمردانش دارد.