به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ علیرضا ابراهیمی در گفت وگو با خبرنگاران گفت: ورود تورهای گردشگری و طبیعت گردی در ایام گاوبانگی به جنگل‌های مازندران، ممنوع و هر نوع درخواست فعالیت و همکاری اعم از مشارکت در حفاظت، مشاهده حیات وحش، عکاسی، مستند سازی و … مشروط به ارائه درخواست کتبی، هماهنگی و اخذ مجوز محیط زیست از اداره کل حفاظت محیط زیست استان است.
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست مازندران در خصوص اقدامات این اداره کل با توجه به شروع فصل گاوبانگی که از ۱۵ شهریور تا اواسط مهرماه آغاز می‌شود، گفت: در اجرای برنامه‌های حفاظتی، اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران با همکاری و هماهنگی‌های قضائی به عمل آمده به منظور تأمین و افزایش ضریب امنیت مناطق و حفظ آرامش گونه مرال در این ایام از ورود و حضور افراد، گروه‌های طبیعت گردی و تورهای گردشگری به زیستگاههای مرال در عرصه‌های جنگلی و حفاظت شده استان از نیمه شهریور تا اواسط مهر با هر توجیهی ممنوع است.
وی همچنین گفت که دامداران ملکف به خروج دام از مراتع، مناطق جنگلی و حفاظت شده در موعد مقرر قانونی (۱۵ شهریور) هستند.
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست مازندران تاکید کرد: افراد و جوامع بومی مستقر در مناطق تحت مدیریت و پیرامون عرصه‌ای جنگلی با محیط زیست همکاری کرده و حتی‌الامکان از حضور و تردد غیرضرور در مناطق در این ایام خودداری کنند.
ابراهیمی از هر نوع درخواست فعالیت و همکاری اعم از مشارکت در حفاظت، مشاهده حیات وحش، عکاسی، مستند سازی و … مشروط به ارائه درخواست کتبی، هماهنگی و اخذ مجوز محیط زیست از اداره کل حفاظت محیط زیست استان است.
وی از همه دوستداران و علاقمندان به محیط زیست خواست تا محیط بانان عزیز را در امر حفاظت یاری نمایند و در صورت مشاهده تخلف شکار غیر مجاز، صدای شلیک تیر، ورود افراد غیر مجاز، ترددهای مشکوک، موضوع را به مأمورین، ادارات محیط زیست شهرستان و یا با سامانه ارتباط مردمی محیط زیست به شماره ۱۵۴۰ گزارش کنند.
مقارن با طنین آوای مرال‌ها در جنگل‌های مازندران و شروع فصل گاوبانگی برنامه‌ها و تدابیر حفاظتی اداره کل حفاظت محیط زیست استان با مشارکت جوامع بومی، همیاران، فعالین زیست محیطی در سطح استان اجرا می‌شود که در این رابطه ضمن انجام گشت‌های سیار، اطلاع رسانی عمومی، مسدود سازی مسیرهای جنگلی با استقرار تعداد ۲۵ الی ۳۰ دستگاه چادر ثابت و سیار در موقعیت‌ها و کریدورهای حساس در سطح استان با استقرار ۱۸۰ محیط بان به صورت شبانه روزی از مناطق و زیستگاههای فعال مرال حفاظت می‌کنند.
مرال یا گوزن قرمز که در گویش مازندرانی به آن گاو کوهی (اشکار گو) نیز گفته می‌شود، گونه نماد جانوری استان مازندران و به بزرگترین پستاندار علفخوار از گونه‌های با شکوه جنگل‌های پهن برگ هیرکانی شمال است.
حفاظت مناسب از گونه با ارزش مرال و انجام اقدامات حفاظتی در مناطق جنگلی مازندران تنها با تلاش شبانه روزی محیط بانانی به دست می‌آید که با تمام وجود سعی دارند محیطی امن برای زاد و ولد این گونه با ارزش فراهم کنید و از جمله این اقدامات برپایی چادرهای گاوبانگی از اواسط شهریور تا اواخر مهرماه گشت و کنترل و نظارت مناطق زیستگاهی می‌باشد تا علاوه بر کوتاه کردن دست شکارچیان متخلف که با تقلید صدای گوزن سعی در شکار آن‌ها دارند اطلاعات لازم از وضعیت جمعیتی، زیستگاهی و پراکنش این گونه حمایت شده را نیز به دست آورند.
گاو بانگی فعالیت پر سر و صدای گوزن نر همزمان با فصل جفت گیری برای تعیین قلمرو است که در آن گوزن نر برای تعیین قلمرو به جنگ با دیگر نرها می رود و با ایجاد صدایی شبیه صدای گاو اهلی، گوزن های ماده را به حضور در محدوده قلمرو خود فرا می‌خواند.
در فصل گاوبانگی اگر گوزن نر صدای همجنس نر دیگری را در قلمرو خود بشنود با سرعت به سمت صدا حرکت می کند تا گوزن مهاجم را از قلمرو خود خارج کند.
همچنین در فصل گاوبانگی، گوزن های نر جوان که موفق به تعیین قلمرو نشده اند از قلمرو نرهای بزرگ تر رانده شده و به حاشیه مناطق جنگلی پناه آورده و به آسانی در تیررس شکارچیان گرفتار می شوند.
علاوه بر آن، گوزن ها در فصل جفتگیری به دلیل ترشح هورمون از هوشیاری و تمرکز بالایی در شناسایی و فرار از دام شکارچیان برخوردار نبوده و به آسانی طعمه صیادان می شوند.
به دلیل آسیب پذیر شدن گوزن ها در فصل گاوبانگی، محیط بانان زیستگاههای مرال در مناطق جنگلی گلستان اقدام به برپایی پست های موقت گاوبانگی به وسیله چادر در نقاط حساس کرده و حفاظت از گوزن ها را تشدید می کنند و این در حالیست که در سایر ایام سال، شکار مرال به دلیل پوشش انبوه زیستگاه های جنگلی و هشیاری گوزن ها با مشقت بیشتری همراه است.
چادرهای گاوبانگی در ۲ نقطه بنا می شوند، تعدادی در راس ارتفاعات و پرتگاه‌های مسلط به پهنه‌های جنگلی مستقر می شوند که از آن بیشتر برای سرشماری و ثبت صدای مرال و شمارش این گونه استفاده می شود به طوریکه محیط بانان با ثبت صدای مرال و نقاطی که صدا از آن مناطق به گوش می رسد برآوردی حدودی از جمعیت مرال ها به دست می آورند و اگر احیانا صدای تیری به گوش برسد به سایر محیط بانان اطلاع می دهند.