به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسین فلاح در گفتگو با خبرنگار سرویس سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «صاحب نیوز»؛ با بیان اینکه واژه «جنایت جنگی» افعال مختلف و گسترده‌ای را شامل می‌شود، اظهار کرد: از جمله تجاوز و شکنجه که اگر در زمان صلح یا در شرایط خشونت‌آمیزی که درگیری مسلحانه نباشد حادث شوند، تحت قوانین ملی قابل‌مجازات خواهند بود، لذا «جنایات جنگی» نقض قوانین و عرف جنگ است.
مدرس حقوق بین‌الملل دانشگاه اصفهان بیان کرد: شماری از نقض‌های کنوانسیون‌های ۱۹۴۹ ژنو و پروتکل اول الحاقی 1977 که طبق تعریف تنها به مخاصمات مسلحانۀ بین‌المللی مربوط می‌شود، نه‌تنها جنایت جنگی هستند؛ بلکه حتی فراتر از آنها به‌عنوان «نقض جدی» تلقی می‌شوند.
وی اضافه کرد: این اعمال شامل شکنجه، آزمایش‌های بیولوژیک، تخریب گستردۀ اموال، تبعید، و گروگان‌گیری هستند.
فلاح تصریح کرد: معمولاً واژگان «جنایت جنگی»، «جنایت علیه بشریت» و «نسل‌کشی» به‌جای یکدیگر به کار می‌روند، گویی همگی به اعمال یکسانی دلالت می‌کنند؛ اما این کلمات دارای تعاریف دقیق حقوقی و مفاهیم و پیامدهای متفاوتی هستند.
وی در تشریح واژه جنایت جنگی بیان کرد: همان‌گونه که از واژۀ «جنایت جنگی» بر می‌آید، جنایاتی هستند که در ارتباط با یک درگیری مسلحانه مرتکب می‌شوند؛ خواه بین‌المللی باشند یا نه.
واژه «جنایت جنگی» افعال مختلف و گسترده‌ای را شامل می‌شود، از جمله تجاوز و شکنجه که اگر در زمان صلح یا در شرایط خشونت‌آمیزی که درگیری مسلحانه نباشد حادث شوند، تحت قوانین ملی قابل‌مجازات خواهند بود.
فلاح اضافه کرد: لذا، «جنایات جنگی» نقض قوانین و عرف جنگ است، بااین‌وجود، هر نقض قوانین جنگ «جنایت جنگی» نخواهد بود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: نقض قوانین و عرف جنگ تنها زمانی «جنایت جنگی» شناخته می‌شود که به‌اندازه کافی «جدی» باشد که یعنی مرگ، جراحت، تخریب یا تصاحب غیرقانونی مال را در برداشته باشد، یا بدون آن که به طور فیزیکی مستقیماً اشخاص یا اشیا را به خطر اندازند ارزش‌های مهم را نقض کنند.
وی تصریح کرد: برای مثال، جنایات جنگی شامل سوءاستفاده از اجساد، رفتار تحقیرآمیز با اشخاص، واداشتن افراد به انجام کارهایی که مستقیماً به عملیات نظامی دشمن کمک می‌کند، نقض حق محاکمه عادلانه، استفاده و به‌کارگیری کودکان زیر 15 سال برای مشارکت در درگیری‌های مسلحانه، و گرسنگی‌دادن به غیرنظامیان می‌شود.
وی مثال دیگری در این زمینه عنوان کرد و افزود: برای نمونه، درحالی‌که دزدیدن تکه‌ای نان از روستاییان نقض احترام به اموال شخصی ایشان است، پیامدهای این عمل به‌اندازه‌ای جدی نخواهد بود که آن را جنایت جنگی بدانیم. در مقابل، بمباران نانوایی این روستا باهدف گرسنگی‌دادن به جمعیت غیرنظامی یک جنایت جنگی تلقی می‌شود.
وی اضافه کرد: به‌علاوه، شماری از نقض‌های کنوانسیون‌های 1949 ژنو و پروتکل اول الحاقی 1977 که طبق تعریف تنها به مخاصمات مسلحانۀ بین‌المللی مربوط می‌شود، نه‌تنها جنایت جنگی هستند؛ بلکه حتی فراتر از آنها به‌عنوان «نقض جدی» تلقی می‌شوند. این اعمال شامل شکنجه، آزمایش‌های بیولوژیک، تخریب گستردۀ اموال، تبعید، و گروگان‌گیری هستند.
فلاح ابراز کرد: اعمالی همچون شکنجه، تجاوز، برده‌داری و حبس غیرقانونی هم به‌عنوان جرائم معمولی قابل‌مجازات هستند هم‌بسته به شرایط به‌عنوان جنایات جنگی یا جنایت علیه بشریت.
وی با اشاره به تفاوت این دو اظهار کرد: یک تفاوت مهم آن است که جنایات جنگی تنها در حین درگیری مسلحانه واقع می‌شوند درحالی‌که جنایت علیه بشریت ممکن است در هر زمانی واقع شود، از جمله زمان صلح یا در شرایط خشونت‌آمیز که به درگیری مسلحانه نمی‌رسد.
مدرس حقوق بین‌الملل در ادامه به تفاوت دیگری که میان جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت وجود دارد اشاره کرد و گفت: تفاوت دیگر این است که جنایت جنگی می‌تواند اقدامات منفرد و مجزا بوده درحالی‌که جنایات علیه بشریت جنایاتی هستند که در مقیاس بزرگ مرتکب می‌شوند.
وی گفت: آنچه واقعاً اهمیت دارد آن است که جنایات علیه بشریت به‌عنوان بخشی از یک حملۀ گسترده یا نظام‌مند است که علیه جمعیت غیرنظامی هدایت شده است.
فلاح بیان کرد: باتوجه‌به اینکه حزب‌الله یک نهاد رسمی در لبنان است، پس اقدام رژیم صهیونیستی دراین‌خصوص جنایت علیه بشریت است و طبق حقوق بین‌الملل باید رژیم صهیونیستی و کسانی که در این راستا کمک کرده و پشتیبانی کردند را در محاکم بین‌المللی محاکمه کرد.
وی اضافه کرد: به‌عنوان‌مثال آمریکا به‌عنوان حامی جنایات رژیم صهیونیستی و پشتیبانی‌کننده تسلیحاتی رژیم صهیونیستی دارای مسئولیت بین‌المللی بوده و مطابق پیش‌نویس ۲۰۰۱ مسئولیت بین‌المللی، باید محاکمه شود.
مدرس حقوق بین‌الملل در پایان با اشاره به جنایت شب گذشته رژیم صهیونیستی و استفاده از بمب‌های ممنوعه یک تنی که امریکا در اختیار این رژیم جنایت‌کار قرار داده، اظهار کرد: این عمل صهیونیست‌ها نقض آشکار حقوق بین‌الملل است که باید این دو کشور را محاکمه کرده و در مجامع بین‌المللی پاسخگوی رفتار شنیع خود باشند.