به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در سطح جهانی، ۸ اکتبر به عنوان روز جهانی کودک شناخته می‌شود؛ روزی که بر تعهد همگانی نسبت به رشد، تربیت و محافظت از کودکان تمرکز دارد. این روز به ما یادآوری می‌کند که کودکان سرمایه‌های ارزشمند آینده‌مان هستند و سلامت و رشد مطلوب آن‌ها، پیشرفت و ثبات جوامع را تضمین می‌کند.
در ایران نیز روز جهانی کودک به تاریخ ۸ اکتبر (۱۷ مهر)، در سال ۱۳۷۲ خورشیدی توسط نمایندگان وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به عنوان روزی ویژه برای کودکان تعیین شد؛ این روز فرصتی است برای جامعه تا نگرش‌های خود به کودکان را بهبود بخشیده و تاب‌آوری آنان را تقویت کند؛ همچنین، این روز یادآور اهمیت سلامت روانی و عاطفی کودکان و فرصتی برای ارتقاء آگاهی عمومی و تغییرات اجتماعی مثبت در حمایت از نیازهای خاص آنان است.
تاکید بر روز جهانی کودک فرصتی است برای افزایش آگاهی عمومی درباره حقوق کودکان، نیازهای آموزشی و رفاهی آنان، و ایجاد فضایی برای شنیدن صدای کودکان. اهمیت ویژه این روز در سطح جهانی بیانگر نیاز به تلاش بیشتر برای حفاظت از حقوق کودکان در سراسر جهان است.
فعالیت‌های روز ملی کودک در ایران و جهان به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به تقویت مهارت‌های اجتماعی و عاطفی کودکان بپردازند؛ این برنامه‌ها شامل کارگاه‌های آموزشی، بازی‌های گروهی و فعالیت‌های هنری است که به کودکان کمک می‌کند تا به شکل مؤثرتری با همسالان خود تعامل کنند و مهارت‌های جدید را بیاموزند.
همچنین برگزاری جلسات مشاوره برای والدین و مربیان نیز بخشی از این روز است؛ در این جلسات راهکارهایی برای حمایت از سلامت روانی کودکان ارائه می‌شود؛ هدف این برنامه‌ها ایجاد فضایی شاد و حمایتی است که کودکان در آن احساس ارزشمندی و امنیت داشته باشند.
در حالی که رویدادها و فعالیت‌های روز ملی و جهانی کودک اهداف والایی را دنبال می‌کنند، اما واقعیت‌های تلخی نیز در پس این روز نهفته است. بسیاری از کودکان در سراسر جهان با مشکلاتی همچون فقر، کمبود امکانات آموزشی و آسیب‌های اجتماعی مواجه هستند. کودکانی که قادر به بهره‌مندی از حقوق اساسی خود نیستند و به جای لذت بردن از کودکی، مجبور به کار کردن و تحمل بار سنگین مسئولیت‌ها هستند.
در بسیاری از نقاط دنیا، کودکان به جای حضور در مدرسه و یادگیری، مجبورند در محیط‌های خطرناک کار کنند تا نیازهای اقتصادی خانواده‌های خود را تأمین کنند. این مسئله نه تنها بر سلامت جسمانی آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه آثار مخربی بر روح و روانشان دارد و آن‌ها را از بهره‌مندی از حقوق اساسی خود محروم می‌کند.
روز جهانی و ملی کودک باید همچون آینه‌ای برای جامعه عمل کند، وضعیت کودکان را بازتاب دهد و ما را وادار به تفکر و اقدام برای بهبود شرایط آنان کند. مسئولیت ما در قبال کودکان محدود به این روز نیست؛ بلکه نیازمند تعهد و تلاش مستمر در طول سال است. ما موظف هستیم با همکاری و تلاش برای ایجاد تغییرات واقعی و پایدار، به بهبود وضعیت کودکان کمک کنیم.
در این راستا، آموزش‌های گسترده درباره حقوق کودکان و اهمیت حمایت از آن‌ها برای جامعه ضروری است. برنامه‌های آموزشی می‌توانند جامعه را آگاه سازند و افراد را به حمایت از کودکان و تلاش برای بهبود وضعیت زندگی آن‌ها ترغیب کنند.
روز جهانی کودک یادآوری می‌کند که حمایت از حقوق کودکان یک وظیفه همگانی است و نباید تنها به یک روز خاص محدود شود؛ ما باید به یاد داشته باشیم که حمایت از کودکان تعهدی دائمی است و نیازمند اقدامات واقعی و سازنده برای ایجاد تغییر در زندگی آنان است.
در نهایت، روز ملی و جهانی کودک هشداری برای توجه بیشتر به مسائل و حقوق کودکان در جهان و در سطح ملی است. هر اقدام مثبتی در راستای بهبود وضعیت کودکان می‌تواند به رشد سالم و پرورش آن‌ها کمک کند و نهایتاً به بهبود وضعیت کلی جامعه بیانجامد. حمایت از حقوق کودکان و تلاش برای ارتقاء آن‌ها باید به یکی از اولویت‌های اصلی جامعه بشری تبدیل شود.