به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سجاد عباسی مدیر مرکز فعالیت‌های ترویجی «امید» (حوزه هنری کودک و نوجوان) درباره وضعیت نمایشنامه یا فیلمنامه در بخش کودک و نوجوان گفت: متأسفانه در کشور زنجیره‌سازی تولید هنری بسیار ضعیف است، مثلاً یک بوم نقاشی یا یک کتاب، تبدیل به کار اقتباسی در سینما یا تئاتر نمی‌شود، یا درصد پایینی ممکن است اتفاق بیفتد. در حالی که وقتی خوراک یا اثر هنری خوبی در اختیارمان قرار می‌گیرد و ما تلاش می‌کنیم تا در یک زنجیره آن را به اثر هنری دیگری تبدیل کنیم و آن را توسعه دهیم، اصطلاحاً زنجیره ارزش برای آن ایجاد و مطمئناً پیشرفت می‌کنیم.
وی با اشاره به تجربه موفق نمایش‌های «هیوا» و «فقط خودم» در مرکز «امید»، اظهار کرد: تولید این ۲ اثر نمایشی بسیار قابل توجه است و از این ۲ اقدام می‌توان به عنوان یک شروع خوب در جهت توجه به زنجیره‌سازی تولیدات هنری یاد کرد.
مدیر مرکز فعالیت‌های ترویجی «امید» با بیان این نکته که توجه به فعالیت‌های فراتهرانی انگیزه مضاعفی به هنرمندان دیگر استان‌ها در راستای تولید آثار نمایشی می‌دهد، تصریح کرد: از همین گذرگاه، تولیدات حوزه هنری مراکز استان‌ها به تهران راه پیدا می‌کند، حال آن که ماجرای فراتهران یکی از رویکردهای تحولی حوزه هنری در عرصه مدیریت جدید است که در این مسیر ما در ۲ قسم به فراتهران توجه کردیم. نخست آن که ما با حوزه هنری استان تعامل داریم و دوم این که اساساً تولید را به استان محول کردیم تا پس از اتمام کار، محصول و خروجی نهایی در استان به ما تحویل داده شود و همین ۲ موضوع باعث شده است تا ما در فراتهران شروع خوبی داشته باشیم.
عباسی با اذعان به این امر که مرکز «امید» به صورت متمرکز برنامه خاصی را در حوزه استعدادیابی در استان‌ها ندارد و رویکرد برنامه‌های این مرکز ملی است، یادآور شد: ما بنا داریم تا با هدف‌گذاری خاص، از استعددهای موجود در استان‌ها برای پروژه‌های نمایشی ملی استفاده کنیم.
وی ضمن ابراز تأسف از این امر که امروز دسترسی گروه‌های نمایشی به امکانات روز و استفاده از فضاهای استاندارد در مراکز استان‌ها بسیار کم است و در مجموع استان‌ها هم ممکن است این دسترسی را نداشته باشند، تأکید کرد: یکی از مهم‌ترین راهکارهای رشد تولید در شبکه استانی، توسعه مخاطب و شبکه‌سازی است. ما معتقدیم که استان‌ها باید شبکه مخاطبان نمایش خویش را توسعه بدهند زیرا وقتی در استانی کار خوب تولید اما در بازه زمانی کوتاه اجرا و شبکه مخاطب پایدار ایجاد نشود، موجب می‌شود که عامه مخاطبان نتوانند به آن اثر دسترسی پیدا کنند. در تهران این ماجرا کمتر اتفاق می‌افتد و یک اثر تا مدت‌ها اجرا می‌شود.
عباسی در پایان با اشاره به این که باید تلاش شود تا در استان‌های دیگر نیز چنین اتفاقاتی رخ بدهد، گفت: مثلاً ما مفهومی با نام «تور تئاتر» را اصلاً نداشته و نداریم. باید با توجه به نیازها و این نوع اتفاقات و راه‌اندازی «تور تئاتر» نگذاریم تا با چند اجرای کوتاه ارتباط بین مخاطب و مولد قطع شود.