به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ روز سه‌شنبه در زمانی که انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده در جریان بود، به‌یک‌باره، رسانه‌های رژیم صهیونیستی از برکناری «یوآو گالانت»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی توسط «بنیامین نتانیاهو» خبر دادند. در همین حال این رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند، نخست وزیر دیکتاتور این رژیم، «یسرائیل کاتس»، وزیر خارجۀ کابینه را به عنوان وزیر جنگ جدید معرفی کرده، «گدعون سَاعر» را- که به تازگی به ائتلاف کابینۀ «نتانیاهو» اضافه شده است- به عنوان وزیر خارجه، منصوب کرده است.

این جابه جایی در میانه جنگ نشانه‌ای از فرونشستن حباب ادعاهای مقامات رژیم و آشکار شدن بزرگنمایی‌ها و دروغ‌های رسانه‌ای آنها است. دروغ هایی که همگی بر وجود بحران در رژیم صهیونیستی دلالت دارند.

اختلاف داخلی

برکناری «یوآو گالانت»، خلاف ادعاهای مستمر مقامات رژیم صهیونیستی را آشکار کرد. ادعاهایی که بر دو نکته تمرکز داشتند: اول هماهنگی داخلی و دوم آمادگی برای استمرار جنگ در چند جبهه. اما برکناری «گالانت»، آن هم در روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نشان داد، هماهنگی داخلی نه تنها وجود ندارد بلکه اختلافاتی در داخل رژیم صهیونیستی همانند خوره به جان رژیم صهیونیستی افتاده است که در حوادثی این چنینی خود را نشان می دهد.

این اختلاف با برکناری «گالانت» آشکار شد اما اختلافات دیگری وجود دارند که تاکنون چندان نشان داده نمی‌شوند. مثل اختلافی که بر سر «سربازی حریدی‌ها»، یا اختلافی که بین «نتانیاهو» و دادستان کل رژیم صهیونیستی به وجود آمده است. طی چند روز گذشته این اختلاف چنان جدی شد که «نتانیاهو» و تعدادی از اعضای کابینه اش از جمله «بن گویر» و «امسالم» خواستار برکناری دادستان کل شدند.

بن بست میدانی در جنگ

رژیم صهیونیستی پس از اشغال تمام نوار غزه حالا به سمت طرح ژنرال ها روی آورده است تا شمال نوار غزه را ، شامل جبالیا، بیت حانون و بیت لاهیا، از بقیه نوار غزه جدا کند. این اقدام در حالی در دست انجام است که پس از شهادت «یحیی سنوار»، فرمانده قهرمان گردان های قسام، برآیند صهیونیست از میدان غزه این بود که دیگر کار در غزه به اتمام رسیده است. اما برخلاف این ارزیابی غلط و اشتباه محاسباتی صهیونیست ها نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه صهیونیست ها شاهد حملات شدیدتر مقاومت و خسارت های بیشتر از گذشته هستند. حال آنها در روزگاری که دیگر جایی برای شخم زدن با تانک هایشان در غزه باقی نگذاشته اند، هنوز براساس آمار خودشان 101 نفر از اسرایشان در اختیار مقاومت است.

در جبهۀ شمالی و جنوب لبنان، وضع وخیم تر از غزه است. رژیم صهیونیستی هنوز نتوانسته خاک جنوب لبنان را اشغال کند. این در حالی است که تلفات آنها در شمال فلسطین اشغالی بسیار بیشتر از نوار غزه است و عملیات های کیفی مقاومت اسلامی لبنان، در مواردی چون حمله به پایگاه «بنیامینا» و خانۀ «نتانیاهو»، صهیونیست ها را به صرافت انداخته است.

علاوه بر این موارد، آنها در مقابل حملات مقاومت عراق- که طی یک ماه اخیر چندین برابر شده- و عملیات نیروهای مسلح یمن- که با موشک های فراصوت به قلب سرزمین های اشغالی حمله کرده اند- هیچ واکنشی از خود نتوانسته اند نشان دهند.

اعتراضات داخلی

با برکناری «یوآو گالانت» یک گسل داخلی عمیق- که بر اثر وقوع جنگ تا حدی آرام گرفته بود- دوباره فعال شد. از همان لحظة اعلام برکناریِ وزیر جنگ، مخالفان «نتانیاهو» به خیابان ها آمدند. پلیس رژیم صهیونیستی با آنها درگیر شد و تعدادی را بازداشت کرد.

آغاز دوبارۀ اعتراضات داخلی آن هم با شیبی- که از دستگیری تظاهرات کنندگان می توان فهمید شدید است- روزهای سختی را برای صهیونیست ها به همراه خود آورده است. این اعتراضات که سابقۀ 40 هفته مستمر را پیش از شروع «طوفان الاقصی» داشت، یک بحران جدی برای صهیونیست ها است که می تواند با ایجاد شکاف در حزب «لیکود»، کابینۀ «نتانیاهو» را ساقط کرده، صهیونیست ها را در میانه جنگ، با انتخابات پیش از موعد و نبود دولت دائمی روبرو سازد.

معضل اقتصاد و کمبود تسلیحات نظامی

طی یک ماه گذشته رتبۀ اعتباری رژیم صهیونیستی در عرصۀ بین الملل یک درجه سقوط کرده است. از سوی دیگر محافل نظامی از کمبود تسلیحات نظامی با وجود تمام کمک های تسلیحاتی آمریکا خبر می دهند. در این شرایط استمرار جنگ در چند جبهه، صهیونیست ها را به شدت در مضیقه قرار داده است و برخی از محافل اقتصادی از احتمال ورشکستی و اجبار برای پایان دادن به جنگ خبر می دهند.

فشارهای بین المللی

در عرصۀ بین الملل، علاوه بر این که رژیم صهیونیستی از سوی سازمان ملل تحت فشار قرار گرفته است، اخیراً با درخواست های متعددی از سوی اعضای سازمان ملل روبرو شده، که خواستار ممنوعیت ارسال سلاح برای رژیم صهیونیستی شده‌اند.

این مسئله در کنار اعتراضاتی که در اقصی نقاط جهان علیه جنایت های رژیم صهیونیستی وجود دارد، صهیونیست ها را در یک انزوای بین المللی و جهانی قرار داده است. انزوایی که راهی جز، پایان دادن به جنگ برای آنها باقی نمی گذارد.

با درنظر گرفتن داده های فوق، در این شرایط، برکناری گالانت یک دیوانگی محض بود که از سوی «نتانیاهو» رقم خورد. محافل سیاسی رژیم صهیونیستی، از جمله شخصیت هایی چون «هرتزوگ»، رئیس این رژیم و «نفتالی بنت»، نخست وزیر اسبق از این اقدام «نتانیاهو» به شدت انتقاد کردند. «بنت» این اقدام «نتانیاهو» را دیوانگی مرد دیوانه توصیف کرد. و همۀ اینها حکایت از آن دارد که رژیم صهیونیستی در میانۀ بحران برای خود بحران جدیدی را خلق کرده، عاملی جز دیوانگی «نتانیاهو» ندارد. حال این دیوانگی با روی کار آمدن «ترامپ» در ایالات متحده، حس فرصت به مشامش رسیده است و صهیونیست ها را ورطۀ نابودی نزدیک می کند.