به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمدرضا عارف عصر امروز؛ ۲۱ آبان ۱۴۰۳ در دومین نشست اضطراری سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب که به پیشنهاد ایران با هدف پایان جنگ و خونریزی در لبنان و فلسطین، در ریاض برگزار شد، از اقدام شایسته دولت عربستان سعودی برای برگزاری این نشست مهم در شرایط حساس منطقه قدردانی کرد و ضمن درود فرستادن بر ارواح شهدای مقاومت، با تقبیح ظلم و تجاوز و نسل‌کشی، بر حق تعیین سرنوشت ملت ستم دیده فلسطین تاکید کرد و گفت: بی‌تفاوتی در برابر ظلم و تجاوز و بی‌عدالتی موجب بی‌عملی و انفعال می‌شود و بی‌عملی که نوعی قصور اخلاقی است، باعث جری‌تر شدن جنایتکار خواهد شد. همه ما وظیفه و مسئولیت اخلاقی داریم که در قبال یکی از بدترین شرارت‌های به جای مانده از قرن گذشته، یعنی اشغالگری خونین سرزمین فلسطین و آوارگی و نسل‌کشی ادامه‌دار یک ملت، سکوت نکنیم.
وی جنایاتی که بیش از یک سال اخیر در فلسطین اشغالی و از یک ماه گذشته در لبنان در جریان است را فاجعه‌ای شرم‌آور خواند و گفت: این فاجعه فقط محصول قساوت و خودبرترپنداری یک موجودیت اشغالگر آپارتاید نیست، بلکه نتیجه «احساس بی‌کیفری» جنایتکارانی است که خود را در هر حالت مستظهر به حمایت بی‌چون و چرای آمریکا و چند دولت غربی دیگر می‌دانند.
وی بی‌میلی یا ناتوانی سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای به اصطلاح حقوق بشری برای اتخاذ تدابیر موثر جهت توقف نسل کشی فلسطینیان را نشانه بارز «بی تفاوتی» تحمیل شده بر جامعه بین‌المللی در مقابل کشته شدن بیش از 50 هزار انسان بی‌گناه و جنایات ارتکابی رژیم صهیونیستی در لبنان با مشارکت سیاسی، مالی، اطلاعاتی و نظامی آمریکا عنوان کرد و گفت: دولت آمریکا پشتیبان اصلی اقدامات رژیم صهیونیستی است و جهان منتظر وعده دولت جدید این کشور برای توقف فوری جنگ علیه مردم بی‌گناه غزه و لبنان است. تجربه زیست تحمیلی هشتاد ساله این رژیم جعلی نشان می‌دهد که طراحان و سرکردگان این موجودیت، بقا و دوام خود را در وجود هرج و مرج، آشوب و جنگ در داخل سرزمین های اشغالی و در منطقه پیرامونی تعریف کرده‌اند.
معاون اول رئیس جمهوری اسلامی ایران مسامحه در برابر اقدامات تروریستی رژیم اسرائیل را موجب بی‌اعتبار شدن همه قواعد و هنجارهای زیست مسالمت‌آمیز بین‌المللی دانست و گفت: عملیات‌هایی که با عبارت ظاهر فریبی همچون «قتل هدفمند» مفهوم‌سازی می‌شوند و طی آن نخبگان و رهبران فلسطینی و دیگر کشورهای منطقه، یکی یکی یا دسته جمعی، به قتل می رسند، چیزی نیست جز قانون‌شکنی و تروریسم سازمان یافته و تبدیل دستگاه‌های امنیتی به ابزار قتل و کشتار رهبران و اتباع کشورها.
وی، ساز و کارهای سازمان ملل متحد و شورای امنیت را به واسطه حمایت تمام عیار و بی قید و شرط آمریکا و چند دولت غربی از رژیم اشغالگر، ناتوان از پایان دادن به نسل کشی فلسطینیان و کشتار وسیع مردم لبنان دانست و عنوان کرد: در چنین زمانه‌ای مسئولیت ما به عنوان روسای کشورهای اسلامی و عربی چند برابر می‌شود. رژیم اشغالگر با بی‌شرمی تمام، نه تنها تمامی اصول و قواعد حقوق بین‌الملل بلکه اصول و قواعد انسانیت را نقض می‌کند، منشور ملل متحد را در مجمع عمومی پاره می‌کند، دبیرکل سازمان ملل متحد را عنصر نامطلوب اعلام می‌کند و حقوق بین‌الملل را به سخره می‌گیرد.
وی با تاکید دوباره بر مسئولیت سنگین کشورهای اسلامی و عربی در این شرایط، خواستار تصمیم قاطع و اقدام جمعی در راستای پایان دادن به جنایات رژیم اشغاگر شد و توقف جنایات رژیم اشغالگر؛ انجام تدابیر لازم جهت اطمینان از عدم تکرار این جنایات؛ جبران مناسب خسارات وارده به مردم فلسطین و لبنان به واسطه جنایات رژیم اشغالگر را سه هدف اصلی این اقدامات قرار داد. برقراری آتش‌بس فوری در غزه و لبنان، هماهنگی فوری در سطح بین‌المللی برای توزیع سریع و بدون محدودیت کمک‌های انسان دوستانه اضطراری میان جمعیت آسیب دیده از تجاوزات رژیم صهیونیستی در فلسطین و لبنان، برنامه‌ریزی و اقدام برای بازسازی زیرساخت‌های حیاتی و بهبود خدمات بهداشتی در غزه و لبنان، حداقل کاری است که باید انجام دهیم.
عارف محکومیت قاطعانه جنایات رژیم اشغالگر و تجدید حمایت جدی از آرمان فلسطین را خواستار شد و ابراز امیدواری کرد که این نشست در جهت تحکیم موضعی واحد در برابر تجاوزات رژیم با اتخاذ گام‌هایی موثر و هماهنگ در مسیر اصول و تعهداتی که برشمرد، حرکت کند.
وی در پایان با این عنوان که «ما باید بر پیمان خویش با مردم فلسطین، پایدار بمانیم»، راهکار پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران را برگزاری یک همه پرسی در میان تمامی فلسطینیان، اعم از مسلمان، مسیحی و یهودی بر اساس هر فلسطینی-یک رای را ارائه کرد و افزود: به نظر می‌رسد کماکان تنها راهکار دموکراتیک حل و فصل دائمی موضوع فلسطین و بازگرداندن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین همین باشد. همچنین جمهوری اسلامی ایران شکل گیری حُسن برادری و دوری از تفرقه و سوء ظن میان کشورهای مسلمان را راهبردی کلان برای مقابله با دسیسه‌های بدخواهان بر ضد جوامع اسلامی می‌داند.