قطعنامه ۲۲۳۱ و سرنوشت شوم برجام/ وقتی به روایت غرب جای قربانی و مقصر عوض شد!

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در حالی وارد آخرین سال از اجرای قطعنامه ضد ایرانی ۲۲۳۱ سازمان ملل متحد پس از توافق برجام می شویم که تروئیکای اروپا بار دیگر بر ادعای مضحک و دروغین خود درباره پرونده هسته ای ایران تاکید کردند.

بامداد سه شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۳ نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره این ۲۲۳۱ و اجرای برجام برگزار شد تا این نشست یک بار دیگر بهانه ای باشد که سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان مدعی شوند که ذخایر غنی سازی شده اورانیوم ایران به حد بی سابقه ای رسیده است.

این سه کشور اروپایی در بیانیه ضد ایرانی خود تکرار کردند که این مسئله به ایران قابلیت تولید سریع مواد کافی شکاف پذیر برای چند سلاح هسته ای را می دهد. با این حال اما نماینده و سفیر کشورمان نزد سازمان ملل در واکنش به تکرار این ادعای دروغ آن هم در سال پایانی اجرای این توافق گفت که تهران بر تعهد پایدار خود نسبت به دیپلماسی و گفتگو تاکید دارد. ایروانی همچنین در این باره به اروپایی ها هشدار داد که سواستفاده از مکانیزم ماشه با پاسخ قاطع و متناسب ایران مواجه خواهد بود.

نماینده روسیه نیز در این نشست اعلام کرد که مکانیزم ماشه درباره پرونده هسته ای ایران محکوم به شکست است؛ این در حالی بود که نماینده چین هم در نشست شورای امنیت گفت که مکانیزم ماشه شورای امنیت در این باره سازنده نبوده و تداوم گفتگوها درباره پرونده هسته ای ایران بهترین راهکار از سوی غرب به شمار می‌رود.

آنچه سرنوشت شوم برجام را رقم زد

قطعنامه ۲۲۳۱ اما ۹ سال پیش یعنی در سال ۹۴ در شرایطی علیه کشورمان صادر شد که تنها چند روز از توافق برجام بین دولت وقت حسن روحانی با غرب سپری می شد.

پس از ۱۲ سال گفتگو در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران با اعضای گروه ۱+۵ در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ توسط تیم مذاکره‌کننده هسته ای سرانجام ایران موفق به توافق هسته‌ای با گروه ۱+۵ شد و چند روز پس از آن یعنی در تاریخ ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۴ در شورای امنیت قطعنامه ای به رأی گذاشته و تصویب شد که به موجب آن شش قطعنامه قبلی و تحریم ها علیه ایران ملغی اعلام شد.

با این حال اما طولی نکشید که سیاست های خصمانه آمریکا، اروپایی ها را وادار کرد تا از توافق خارج شده و بر همان سیاست دروغین علیه پرونده هسته ای ایران تاکید کنند.

سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان تحت فشار ایالات متحده در نامه ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل مدعی شدند که توسعه موشک‌های بالستیک ایران با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای  مغایر با قطعنامه این سازمان است و گوترش باید در گزارش بعدی خود در مورد برنامه موشکی ایران، این فعالیت‌های ایران را در تضاد با مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ معرفی کند.

قطعنامه ۲۲۳۱ دستاویز ترامپ برای برگرداندن تمام تحریم ها

این ادعای اروپا از یک سو و خروج ترامپ از برجام از سوی دیگر اما سرانجام سرنوشت شوم برجام را رقم زد و موجب شد که رئیس جمهور آمریکا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۹۹ رسماً از درخواست آمریکا به سازمان ملل برای فعال کردن مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریم‌ها خبر دهد.

این درخواست ترامپ در شرایطی مطرح شد که آمریکا پیش از آن برجام را پاره کرده بود با این حال اما  قطعنامه ۲۲۳۱ دستاویز خوبی برای ترامپ شد تا بازگرداندن تحریم ها علیه ایران را در شورای امنیت سازمان ملل دنبال کند.

 در تمام سال‌های پس از خروج آمریکا از برجام و در پی آن بدعهدی اروپا نسبت به تعهداتش اگرچه جمهوری اسلامی ایران همواره به تعهدات پادمانی خود عمل کرد، اما غرب همواره تلاش کرد تا ایران را مقصر وضع نا فرجام برجام معرفی کند.

اروپا و آمریکا تلاش کردند، روایت و جای قربانی و مقصر را تغییر دهند در حالیکه این آمریکا بود که از برجام خارج شد نه ایران.

حالا اما در سال پایانی قطعنامه ۲۲۳۱ باز هم ادعای دروغین تروئیکا درباره ایران مطرح شده است، اروپا و آمریکا بازی موش و گربه را دوباره شروع کردند تا از یک طرف بر راه حل دیپلماسی و گفتگو برای متعهد کردن های پی در پی ایران تاکید کرده و از سوی دیگر انگشت خود را همچنان بر ماشه نگهدارند تا بیش از پیش پرده از سیاست های غیر قابل اعتماد خود بردارند.

 

اگرچه قطعنامه ۲۲۳۱ نشان داد که ایران بر تعهدات پادمانی در پرونده هسته ای پایبند است، اما غرب این قطعنامه را دستاویزی برای برگرداندن دوباره تحریم ها علیه ایران قرار داد تا بدین ترتیب جای مقصر و قربانی عوض شود.