چرا حضرت معصومه(س) را کریمه اهل بیت(ع) می‌نامند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حضرت فاطمه معصومه(سلام‌الله‌علیها) دختر حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام) را با لقب «کریمه» بودن می‌شناسیم؛ برای اینکه بدانیم ایشان چگونه دختری بودند، خوب است به بُعد وجودی آن حضرت در ویژگی کرامت بپردازیم.

برخی گمان می‌کنند که صفت «کریمه» حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) به دلیل باسخاوت بودن به ایشان تعلق‌گرفته است؛ در حالیکه این‌طور نیست؛ کرامت در مقابل هَوان و پستی است و کریمه بودن به معنای دارا بودن روح بزرگوار و منزه از هر پستی است.

وضوع کریم بودن انسان در قرآن کریم جزو مهم‌ترین موضوعات است؛ چراکه خداوند تبارک ‌وتعالی انسان را به‌عنوان کریم معرفی می‌کند: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا؛ یعنی نوع انسان فی‌نفسه ذاتاً کریم خلق‌شده است و شایستگی کرامت زائد را هم دارد» (اسرا/۷۰).

در این آیه خدا به این حقیقت اشاره می‌کند که همه انسان‌ها زن، مرد و به‌طور کلی فرزند انسان ذاتاً کریم است. این کرامت لباسی است که خداوند بر تن فرزند آدم کرده است.

صفت کریم بودن در ابتدا به خداوند متعال «فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ»(نمل /۴۰) و سپس به پیامبر گرامی اسلام(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) «رَسُولٍ كَرِيمٍ»(حاقه/۴۰)؛ قرآن کریم «كِتَابٌ كَرِيمٌ» (نمل/۲۹)؛ فرشتگان «مَلَكٌ كَرِيمٌ»(یوسف/۳۱) و همچنین به انسان «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّـهِ أَتْقَاكُمْ»(حجرات/۱۳) تعلق می‌گیرد و همه در صفت کریم مشترک هستیم.

خداوند از ابتدا صفت کریم بودن را در وجود هر شخصی قرار داده است و حفظ درجه کریم بودن برای فردی که در خط اطاعت خداوند باشد، کار خیلی سختی نیست؛ فردی که به سن تکلیف می‌رسد، اگر به واجبات عمل کند و از محرمات به دور باشد، جزو افرادی است که در جاده کرامت هستند.

هر انسانی که گناه و معصیت نکند و پا به عرصه ایمان، اسلام و تقوا بگذارد، آرام‌آرام از حیطه وسوسه‌های شیطان دور می‌شود و می‌تواند آن لباس کرامتی که خدا از ابتدا به او پوشانده بود را حفظ کند و کرامت ذاتی او کامل می‌شود؛ همانطور که خداوند در قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّـهِ أَتْقَاكُمْ»(حجرات/۱۳)

حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) این چنین بود، در واقع حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) نه در جایگاه مخلصین که انبیا و اولیا خاص الهی هستند، قرار دارد و نه جزو افرادی است که تحت تسلط شیطان قرارگرفته‌اند. بلکه این بانوی بزرگوار انسانی است یا بهتر است بگوییم دختری است که در تمام عمر خود تحت اطاعت و بندگی خدا بوده و با حفظ تقوای خود به درجه اعلای کرامت و کریمه بودن رسیده است.

حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) دختر جوانی است که به عالی‌ترین مقامی که قرآن کریم از آن به‌عنوان: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّـهِ أَتْقَاكُمْ» یاد می‌کند، می‌رسد. خداوند متعال می‌فرماید: «عالی‌ترین فرد از میان شما انسان‌ها، کسی است که باتقواتر باشد»؛ ایمان قلبی، عمل به واجبات و ترک محرمات درنهایت باعث کثرت تقوا می‌شود  وکریمه بودن به معنای ترک گناه است؛ پس بهترین الگوبرداری از زندگی حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) برای دختران، کریمه بودن ایشان است.

حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) تمام ویژگی‌های یک زن همچون احساسات و غرایز را داشت. اما ذره‌ای از مسیر الهی خارج نشد و به‌جایی رسید که طبق روایات، همان عبارت «فداها ابوها» که پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه و آله) برای حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) به کار بردند، امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام) برای این بانوی گرامی بیان کردند.

وقتی دختری که جزو معصومین(علیهم‌السلام) نیست، اما می‌تواند با تهذیب نفس و رعایت احکام شرعی و عمل به دین به مقام کرامت برسد، باید برای دختران ما الگو شود تا از ایشان تبعیت کنند.

اگر دختران جوان ما تحت تأثیر وسوسه‌های شیاطین انسی و جنی قرار نگیرند و به وظایف شرعی و اخلاقی خود عمل کنند؛ خود در مسیر کرامت و بزرگی قدم نهاده‌اند؛ همان‌گونه که حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) لقب «کریمه» به خود گرفت.

انسان در سایه بندگی و عبودیت محض به مقام کرامت می‌رسد. اسلام، ایمان و تقوا سه مرحله رشد انسان برای رسیدن به کمال هستند. اگر دختران جوان تحت وسوسه‌های شیاطین قرار بگیرند، هر قدمی که در عصیان و گناه قدم برمی‌دارند، به حقارت و پستی بیشتری می‌رسند؛ چراکه گفته شد کرامت در مقابل دئانت، پستی و حقارت است.
 

برخی گمان می‌کنند که صفت «کریمه» حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) به دلیل باسخاوت بودن به ایشان تعلق‌گرفته است؛ در حالیکه این‌طور نیست؛ کرامت در مقابل هَوان و پستی است و کریمه بودن به معنای دارا بودن روح بزرگوار و منزه از هر پستی است.