به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ جریان برانداز داخلی، اگرچه همواره در برابر اراده ملت یک جریان حداقلی و بازنده بوده است اما، به کارگیری سناریوهای مختلف از تحریف عبارات تا انحراف افکار عمومی و ایجاد شبهه و شکاف اجتماعی را همواره در دستور کار خود قرار داده است تا از این طریق مسیر را برای دشمنان قسم خورده ایران از سران کاخ سفید تا رژیم جعلی صهیونیستی هموار کند.

در سال 88 در شرایطی که جهان مبهوت و حیرت زده از وحدت و انسجام ملت برای رقم زدن سرنوشت کشور از پای صندوق های رای بود، جریان برانداز، فتنه ای عظیم را در کشور به راه انداخت تا از این طریق رژیم صهیونیستی و غرب را به براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران دلگرم کنند.

ایجاد آشوب از طریق تحریف واقعیت و ادعای دروغ تقلب دستمایه ای شد تا رویکرد جمهوری اسلامی ایران از سیاست های داخلی تا راهبرد منطقه ای به چالش کشیده شود.

حامیان فتنه ای که میرحسین موسوی و همسرش به راه انداخته بودند به بهانه وطن دوستی شعار "نه غزه، نه لبنان،جانم فدای ایران" در خیابان های سردادند تا کشور را به لبه پرتگاه نزدیک کنند. پرتگاهی که سران رژیم صهیونیستی را برای دستیابی به هدف براندازی امیدوار کرد و باعث شد کابینه وقت صهیونیستی و مقامات غربی، لب به تحسین آشوبگران خیابانی باز کنند.

جریان برانداز اگرچه پس از آشوب های سال 88 ، شکست خورد اما در طول این سال‌ها همواره تلاش کرده تا با تطهیر چهره منفور خود، جایگاه سیاسی برای نفوذ و رخنه بین افکار عمومی کشور را با توسل به تحریف و شکاف افکنی بین مردم حفظ کند.

مجلس موسسان سناریوی تازه جریان برانداز

جریانی که روزی تلاش کرد بر مرکب "آشتی ملی" و روز دیگر بر مرکب "وحدت ملی" سوار شود تا شاید بتواند بر صف یکپارچگی مردم بتازد در تازه ترین سناریوی خود مسئله مجلس موسسان را دستاویز نفاق افکنی قرار داده است.

در شرایطی که کشور جنگ تحمیلی 12 روزه را پشت سر گذاشته، خباثت و دشمنی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا برای ملت آشکار شده است، میرحسین موسوی، استوره فتنه و آشوب در ایران در بیانیه ای سخن از ایجاد مجلس موسسان و تدوین قانون اساسی به میان می آورد.

رسانه های صهیونیستی صراحتاً پس از جنگ 12 روزه اعلام کردند که هدف رژیم جعلی صهیونی براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است و برای تحقق این هدف، حمله موشکی، حذف فرماندهان نظامی، نفوذ عوامل تروریستی و تجهیز آنها برای ایجاد آشوب داخلی را برنامه ریزی کرده بود در چنین شرایطی بیانیه‌ یکی از سران فتنه به بهانه ایجاد مجلس موسسان تکمیل کننده پازل دشمن بود تا یک بار دیگر جریان برانداز داخلی با دشمنان قسم خورده ایران اسلامی هم پیمان شده و نقش خود را برای این همراهی ایفا کنند.

جریانی که در طول دهه های اخیر از هیچ تلاشی برای باز کردن مسیر تجاوز دشمن به کشور فروگذار نبوده است و در تمام فراز و نشیب های انقلاب که زمینه ساز بالندگی سیاسی مردم شده، جریان برانداز چسبندگی غیر قابل انکاری با رژیم صهیونیستی داشته است.

امروز در حالی که ملت ایران پس از جنگ تحمیلی 12 روزه به انسجام و وفاق ملی دست پیدا کرده است، جریان فتنه اما وحدت و یکپارچگی ایران اسلامی را نشانه رفته است تا یک بار دیگر تحسین قاتلان زنان، کودکان و غیرنظامیان ایرانی را به خود جلب کند.

جریان برانداز و آرزوی  نظام سیاسی ایران به جریان سازش با غرب

حمیدرضا ترقی، کارشناس مسائل سیاسی در این باره گفت: جریان برانداز داخلی در موضع گیری ها و بیانیه های متعددی که بعد از فتنه 88 به طور مستمر صادر کرده نشان داده است با قواره سیاسی نظام اختلاف دارد و به قانون اساسی پایبند نبوده و به دنبال تغییر آن است.

وی با اشاره به اینکه جریانی که روزی در کشور فتنه 88 را راه اندازی کرد به سیاست های کلان نظام ایراد وارد می کند عنوان کرد: سیاست های کلان نظام که عمدتا هویت انقلاب اسلامی است مانند ضدیت با استکبار و حمایت از مستضعفان جهان را قبول ندارد.

ترقی با اشاره به اینکه جریان برانداز در تبدیل شدن انقلاب اسلامی به جریان سازش با غرب که درگیر نظام استکبار نشود با آمریکا و اسرائیل مخرج مشترک دارد تاکید کرد: این جریان در هر فرصتی که می تواند زمینه اغتشاش را در کشور فراهم سازد یک جهت گیری خاصی به این اغتشاشات می دهند تا این بی ثباتی را به سمت تغییر و براندازی نظام سیاسی فعلی سوق دهند.

ترقی با اشاره به اینکه ترامپ و نتانياهو در جریان جنگ 12 روزه ادعای تغییر در مسئولان و نظام سیاسی را مطرح کردند ادامه داد: این همان چیزی است که جریان برانداز در داخل کشور مطرح می کند چون سیاست های جمهوری اسلامی ایران را مغایر سیاست های ددمنشانه نظام استکباری می بینند.

وی خاطرنشان کرد: سران فتنه در این زمینه با اپوزیسیون و دشمنان اصلی کشورمان یعنی آمریکا و اسرائیل همسو هستند با این تفاوت که آنها روش سخت را از طریق جنگ نظامی در پیش گرفتند و اینها روش نرم را از طریق جنگ نرم داخلی دنبال می کنند.