داوود کنشلو، منتقد سینما و فعال رسانه، در گفت و گو با شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با اشاره به فیلم سینمایی سینما متروپل عنوان کرد: فیلم سینمایی «سینما متروپل»، اثر محمدعلی باشهآهنگر، به عنوان یکی از تولیدات شاخص در ژانر سینمای دفاع مقدس، واجد اهمیت و شایسته بررسی است. این اثر، با اتخاذ رویکردی مبتنی بر انسانگرایی و بهرهگیری از عناصر دراماتیک عاشقانه، سعی در ارائه تصویری از امید و مقاومت در شرایط بحرانی و محاصره دارد. تلفیق هنرمندانه این عناصر، در کنار استفاده از ظرفیتهای طنز و تأکید بر ارزشهای والای انسانی، «سینما متروپل» را به نمونهای قابل توجه در سینمای معاصر ایران بدل ساخته است.
وی افزود: داستان فیلم، حول محور شخصیت رضا کرامت (با نقشآفرینی مجتبی پیرزاده) شکل میگیرد. رضا، جوان دلداده سینما و فعال در عرصه تصویربرداری جبههها در دوران محاصره آبادان، تلاش وافری در جهت احیای سینما متروپل، نماد خاطرات و آمال خویش، مبذول میدارد. این تلاش، بستری را برای نمایش تقابل امید و ناامیدی، زندگی و مرگ، و فرهنگ و جنگ فراهم میآورد.
این فعال رسانه ادامه داد: کارگردانی محمدعلی باشهآهنگر در این اثر، با تکیه بر میزانسنهای دقیق، قاببندیهای هنرمندانه و فضاسازی باورپذیر، قابل ستایش است. استفاده از جلوههای ویژه میدانی حرفهای و طراحی صحنه منطبق با واقعیات دهه شصت شمسی در آبادان، به افزایش باورپذیری روایت کمک شایانی نموده است. این ویژگیها، «سینما متروپل» را در زمره آثار ممتاز از حیث فنی و هنری قرار میدهد.
وی با اشاره به حضور موفق و دریافت جوایز متعدد در جشنواره فیلم فجر، گفت: این حضور نشان از توانمندیهای «سینما متروپل» در جذب مخاطب و منتقد دارد. این امر، تاییدی بر این مدعاست که سینمای دفاع مقدس، ظرفیتهای بالقوهای در ارائه روایات نو و متفاوت، فراتر از کلیشههای مرسوم، داراست.
وی خاطر نشان کرد: فیلم، با تصویرسازی از عشق به سینما در شرایط جنگی، بر نقش هنر در ایجاد امید و ترویج ارزشهای انسانی تأکید دارد. استفاده از طنز در موقعیتهای مناسب، به کاهش فضای سنگین جنگ و تعمیق شخصیتها کمک میکند. نمایش توأمان صحنههای نبرد و لحظات عاطفی، از ویژگیهای بارز این اثر است.
این منتقد سینما گفت: رویای احیای سینما، نمادی از مقاومت فرهنگی و اعتقاد به قدرت هنر در متحد ساختن انسانهاست.
فیلم، با تمرکز بر سینما متروپل، به احیای حافظه جمعی و بازنمایی هویت آبادان در دوران جنگ میپردازد. طولانی بودن زمان فیلم، این مسئله، میتواند در برخی از بخشها، ریتم روایت را کند کرده و باعث خستگی مخاطب شود.
عدم توسعه کافی شخصیتهای فرعی: پرداخت بیشتر به این شخصیتها، میتوانست به غنای داستان کمک کند.
کنشلو افزود: تأخیر سه ساله در اکران «سینما متروپل»، مسئلهای قابل تأمل است که میتواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات مدیریتی و عدم درک صحیح از ارزشهای فیلم باشد. این تأخیر، نه تنها به فیلم و عوامل آن ضربه زده، بلکه فرصت دیده شدن یک اثر ارزشمند در سینمای دفاع مقدس را از بین برده است.
وی در پایان خاطر نشان کرد: «سینما متروپل»، با وجود برخی کاستیها، اثری ارزشمند و قابل اعتنا در سینمای دفاع مقدس است که میتواند به عنوان پلی ارتباطی میان نسلهای مختلف عمل کرده و به ترویج فرهنگ ایثار و مقاومت کمک کند. امید است با حمایت از تولیدات مشابه، شاهد رونق هرچه بیشتر این ژانر در سینمای ایران باشیم.