به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از امور ارتباطات رسانه ای و اطلاع رسانی جشنواره ملی فیلمهای کمدی سینمای ایران، شاهد احمد لو کارگردان سینما و تلویزیون و عضو گروه انتخاب جشنواره ملی فیلمهای کمدی، درباره نقاط قوت و ضعف آثار ارسالشده به جشنواره گفت: هر جشنوارهای با فراخوان خود طیفی از آثار متنوع دریافت میکند که از نظر فرم، ساختار و محتوا تفاوتهای زیادی دارند. این جشنواره نیز از این قاعده مستثنی نبود. برخی فیلمها ضعیف بودند، اما در بخش فیلمهای کوتاه و انیمیشن شاهد آثار بسیار قابل توجهی بودم؛ فیلمهایی که نشان میدهند نسل جوان در تلاش برای اثبات خود است و به جرأت میتوان از بعضی آثار بهعنوان پدیده یاد کرد.
وی با تاکید بر درخشان بودن فیلمهای کوتاه و انیمیشنهای ارسال شده به جشنواره، بیان کرد: این آثار هم از نظر محتوا، ساختار و فرم و هم سیاست و ایدئولوژی جشنواره، استانداردهای لازم را رعایت کرده بودند و غافلگیرکننده ظاهر شدند. به همین دلیل میتوان به آینده سینمای ایران امیدوار بود.
سازنده فیلم سینمایی چند میگیری گریه کنی در ادامه با اشاره به خلأ برخی ژانرها بیان کرد: در بخش تله فیلم آثار خیلی قوی ای ندیدیم و انتخاب چند نمونه برای هیئت انتخاب سخت بود. شاید دلیلش این بود که فراخوان خیلی گسترده منتشر نشد و همه فرصت ارسال آثار را نداشتند. با این حال، در همین چارچوب جشنواره، فیلمهای قابل توجهی دیده شد که نشان از وجود ظرفیتهای ارزشمند در حوزه کمدی دارد.
این کارگردان درباره تداوم جشنواره توضیح داد: مهمترین عامل برای پایداری یک جشنواره، حمایت مالی است. جشنوارهها بهخودیخود درآمدی ندارند و در حقیقت بستری فرهنگی برای کشف استعدادها محسوب میشوند. در سینمای کمدی که سالها جای چنین رویدادی خالی بود، حمایتهای دولتی، سازمانی و حضور اسپانسرها میتواند جشنواره را حتی به سطح بینالمللی برساند.
کارگردان فیلم سینمایی شاه نقش با اشاره به تلاشهای برگزارکنندگان خاطرنشان کرد: آقای ساسان قجر و آقای ناصر باکیده با دست خالی زحمت زیادی کشیدند. ما استعداد، انگیزه و پتانسیل لازم را داریم تا از این جشنواره، رویدادی مفید و ماندگار بسازیم؛ به شرط آنکه گامهای اولیه و پشتیبانی مالی فراهم شود.
احمدلو درباره نقش جشنواره در مسیر سینمای کمدی گفت: ایجاد رقابت باعث تنوع و گوناگونی در داستان و ساختار فیلمها میشود. این رقابت فرصتی است که فیلمسازان بتوانند آثارشان را در قیاس با دیگران ببینند. از سوی دیگر، وقتی فیلمی در رقابت برجسته میشود، مسیر آینده سینما روشنتر خواهد شد. با توجه به وضعیت فعلی کمدی در ایران که گاهی به مرز ابتذال رسیده، چنین جشنوارهای میتواند استعدادهایی را معرفی کند که توانایی اثرگذاری بر سینمای بدنه را داشته باشند.
وی با اشاره به جایگاه فیلمهای کمدی در میان مخاطبان خاطرنشان کرد: فیلم کمدی ذاتاً به سلیقه عام نزدیک است. در قالب فیلم کوتاه، این آثار وجه تجربهگرایی هم پیدا میکنند. جشنواره باید فیلمهای خاصتر و با استانداردهای سینمایی انتخاب کند تا هم نخبگان راضی باشند و هم عامه مردم لذت ببرند. یکی از ویژگیهای مهم این جشنواره این است که نشان میدهد کمدی فقط به آثار سطحی و بدنه محدود نیست، بلکه نگاههای تازه و تجربهگرایانه هم وجود دارد.
او درباره نقاط قوت آثار کوتاه توضیح داد: آنچه در این فیلمها توجهم را جلب کرد، علاوه بر محتوا، دقت در ساختار و جزئیات فنی بود؛ از فیلمبرداری و تدوین گرفته تا بازیگری، صحنه و لباس. نگاه کارگردانان در روایت محتوا و سبک ارائهشان نیز قابل توجه بود و برخی از این آثار بهقدری اثرگذار بودند که فراموششدنی نیستند.