به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ عطاالله سلمانیان، بازیگر پیشکسوت سینمای دفاع مقدس درباره تجربیاتش در آثاری چون "بلمی به سوی ساحل" و "سجاده آتش" گفت: دوران دفاع مقدس، اوج همدلی هنرمندان بود. ما با فروش ماشین شخصی مدیر تولید، فیلم می‌ساختیم! لوکیشن‌ها نزدیک جبهه بود؛ بمباران می‌شدیم، اما ایمان ادامه می‌داد. 

وی ادامه داد: 'بلمی به سوی ساحل' بر اساس طرح شهید حاجی‌شاه بود؛ داستان قایقی که به ساحل آزادی می‌رسد و نماد مقاومت است. من نقش یک رزمنده را بازی کردم و با رزمندگان واقعی هم‌صحبت شدم؛ انها می‌گفتند 'فیلم بسازید، اما دروغ نگید.' ما هم همین کار را کردیم.

سلمانیان ادامه داد: سینمای دفاع مقدس، بدون دغدغه مالی ساخته شد و ماندگار ماند. البته امروز، روابط جای ضوابط را گرفته است، من بعد از 'سجاده آتش'، کمتر کار کردم و بیکار شدم. اما خاطره آزادسازی خرمشهر، همه را به گریه انداخت. 

وی تاکید کرد: فیلم‌ها باید واقعی باشند، نه تبلیغاتی و نقش زنان در جنگ، فراموش نشود؛ انها پشت جبهه، علاوه بر همکاری با رزمندگان، خانواده را نگه داشتند. 

این بازیگر سینما یاداور شد: در 'هراس'، سعی کردم عمق ترس و شجاعت را نشان بدهم، در هفته دفاع مقدس، امیدوارم انرژی آن دوران برگردد. نسل جوان، فیلمهای دفاع مقدس را ببینند زیرا رزمندگان، قهرمانان واقعی هستند و طنزهای جبهه، آثار را جذاب می‌کند.

وی افزود: من به عنوان نویسنده 'پرواز خاموش'، می‌دانم قصه‌های تازه لازم است. سینمای این حوزه، هویت ماست و باید حفظ بشود. اگر حمایت شود، می‌توانیم جهانی شویم. 

سلمانیان با اشاره به خاطره‌ای دارم از فیلمبرداری خود بیان کرد: خنده‌های وسط انفجار، روحیه می‌داد و نشان می‌داد زندگی، حتی در جنگ، زیباست. همانا که بازیگری، ادای دین به شهداست؛ من همیشه به این باورم وفادارم.