از کارناوال شکست‌خورده تا تیم داوری رویایی؛ رامبد جوان چگونه از فرسودگی و تکرار گریخت

قربانعلی تنگ شیر، مدرس و منتقد سینما در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا عنوان کرد؛ مسیر حرفه‌ای رامبد جوان در سال‌های اخیر، نمونه‌ای بارز از چالش «تداوم موفقیت» در مدیوم‌های اشباع‌شده است. پس از اوج‌گیری کم‌نظیر «خندوانه»، هر تلاشی برای تکرار این فرمول، به یک فرسودگی محتوایی محکوم شد. بازگشت اخیر جوان به قالب مسابقه استندآپ کمدی، نه صرفاً یک نوستالژی، بلکه یک تغییر استراتژیک برای بازیابی «سرمایه اصلی» برند او تلقی می‌شود: توانایی او در کشف و پرورش استعدادهای کمدی بداهه.

سقوط از قله برندسازی تا افول کارناوال

وی افزود: پروژه «خنداننده‌شو»، نمونه‌ای کلاسیک از موفقیت برندسازی مبتنی بر مشارکت مردمی بود. این برنامه، کمدین‌هایی را معرفی کرد که به سرعت وارد بازیگران اصلی شدند مانند ابوطالب حسینی و مجید افشاری، با این حال، سرنوشت برخی از این استعدادها، از جمله بازگشت علی صبوری به محتوای اینستاگرامی مورد انتقاد و حواشی زینب موسوی، نشان داد که زیرساخت حمایتی پس از «خندوانه» به اندازه کافی مستحکم نبوده است.

این منتقد سینما بیان کرد: در مقابل، برنامه «کارناوال» در شبکه نمایش خانگی، ضعف ساختاری را آشکار ساخت. در جایی که «خندوانه» مبتنی بر شخصیت‌های ریشه‌دار و تعامل زنده بود، «کارناوال» با تکیه بر عناصر سطحی‌تر مانند رقص‌های نمایشی یا درگیری‌های کارگردانی‌شده نتوانست فرمول موفقیت را بازتولید کند. این شکست، در موازات تجربه مهران مدیری در نمایش خانگی، این فرضیه را تقویت کرد که پتانسیل ارتباط مستقیم و فراگیر تلویزیون، جایگزین مؤثر و پایداری در نمایش خانگی نیافته است.

پروژه جدید؛ ریسک مدیریت‌شده در پلتفرم جدید

وی خاطرنشان کرد: بازگشت به مسابقه استندآپ کمدی، تلاشی برای خروج از این چرخه تکرار است. جوان می‌کوشد با دور شدن از ساختارهای تلویزیونی که دسترسی‌اش به آن‌ها محدود شده، در محیطی دیگر به نام نمایش خانگی اصالت خود را احیا کند. انتخاب ابوطالب حسینی، یکی از محصولات موفق «خندوانه» به عنوان مجری، نشان‌دهنده تلاش برای ایجاد پل ارتباطی میان گذشته پرمخاطب و پروژه جدید است.
تنگ شیر تصریح کرد: حضور چهره‌هایی مانند امیرمهدی ژوله و مهراب قاسم‌خانی (که تجربه داوری در «خنداننده‌شو» را داشتند)، تأکید بر کیفیت محتوایی و داوری فنی بر استندآپ‌ها دارد. ترکیب داوری شامل خود جوان، محسن تنابنده، پیمان قاسم‌خانی و ریما رامین‌فر، یک نیروی جاذبه قوی برای جذب مخاطب و اعتبار بخشیدن به رأی نهایی است. این ترکیب، تلاشی برای جبران کمبود فضا و امکانات تلویزیون با اعتبار هنری متخصصین است.

 این پروژه جدید، یک مانور استراتژیک است، رامبد جوان می‌داند که فرمول «خندوانه» تکرار نمی‌شود؛ لذا به جای تکرار، در حال ساخت یک مینی-نسخه متمرکز، تخصصی و با پشتوانه داوری قوی‌تر از نسخه‌های قبلی خود در فضای شبکه نمایش خانگی است، به امید آنکه بتواند در این پلتفرم نیز موفقیت و تأثیرگذاری کسب کند.

پس از تجربه پرفراز و نشیب «کارناوال» که نتوانست موفقیت عظیم «خندوانه» را تکرار کند، رامبد جوان در جستجوی فرمولی برای احیای برند خود است. این جستجو او را وادار به بازگشتی هوشمندانه به «سرمایه اصلی»‌اش کرده است: مسابقات استندآپ کمدی که مسیر شهرت بسیاری از چهره‌های کمدی امروز بود. این بازگشت، نه یک عقب‌نشینی صرف، بلکه یک مانور استراتژیک در پلتفرم نمایش خانگی تلقی می‌شود؛