به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سردرب تازه‌افتتاح‌شده دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام، که طراحی آن را دکتر محمد میرزائی برعهده داشته، به‌گفته کارشناسان جلوه‌ای از پیوند میان سازه، معنا و هویت ملی در معماری ایرانی ـ اسلامی معاصر است. این اثر با ارتفاع ۱۴ متر و عرض ۵۷ متر، در قالب طاق قوس سه‌ترکه و ترکیبی مفهومی از «کتاب و بال‌های پرواز»، به نمادی شهری بدل شده که ارزش‌های انقلابی و علمی دانشگاه را به نمایش می‌گذارد. 
به گفته دکتر میرزائی، در فرآیند طراحی این اثر نخستین اصل بر انتقال حس اقتدار، هویت ملی، سامان‌دهی فضایی و پایداری سازه‌ای استوار بوده است. مسیرهای حرکتی عابر و سواره، سلسله‌مراتب ورودی و خوانایی شهری با دقت هندسی مورد تحلیل قرار گرفته تا میان کارکرد، ساختار و معنا پیوندی عمیق شکل گیرد. 
او تأکید می‌کند که نتیجه این فرآیند، تجلی «ترکیبی از مقاومت، کارایی و زیبایی» است که در عین عملکردی بودن، حس تعلق و اصالت را تداعی می‌کند. 

زبان صلابت در قالب بتن نمایان 
به‌کارگیری مصالح مدرن و پایدار، یکی از ویژگی‌های شاخص این بنا به‌شمار می‌رود. دکتر میرزائی بتن نمایان را زبان اصلی بیان معمارانه اثر دانسته و آن را نماد «صداقت و شفافیت مصالح در معماری» معرفی می‌کند. به گفته او، این ماده نه‌تنها از فرم‌پذیری بالایی برخوردار است بلکه جلوه‌ای از قدرت و پایداری را نیز منتقل می‌سازد. 

از معنا تا هندسه؛ تلفیق سنت و نوگرایی 
در طراحی بنا، از هندسه منظم، قوس‌ها و طاق‌نماهای ایرانی ـ اسلامی در کنار فناوری نوین ساخت بهره گرفته شده تا هماهنگی میان سنت و نوگرایی پدید آید. فرم سردرب بازتابی از سه مفهوم بنیادین علم، سنت و جهانی‌شدن است که در ترکیب حجمی آن از نمادهای «بال‌های پرواز، کتاب و قوس محراب» الهام گرفته شده است. هدف، بازنمایی پیوند میان عقلانیت، ایمان و تعالی در کالبد معماری بوده است. 

فناوری ساخت؛ هم‌نشینی هنر و مهندسی 
در اجرای سردرب، از فناوری‌های پیشرفته ساخت بتن نمایان نظیر بتن خودتراکم (SCC)، افزودنی‌های فوق‌روان‌کننده، قالب‌های بزرگ‌پنل و سیستم آب‌بندی رزینی استفاده شده است. همچنین، بهره‌گیری از الیاف پلی‌پروپیلن باعث افزایش مقاومت خمشی و دوام سازه شده تا این بنا، علاوه بر جلوه هنری، از انسجام مهندسی برخوردار باشد. 
به باور طراح اثر، سردرب دانشگاه جامع امام حسین(ع) نه‌تنها ورودی دانشگاه بلکه بیانیه‌ای معمارانه در سیمای شهری تهران است؛ اثری که هنر و فناوری، معنا و ماده، سنت و نوگرایی را در قالبی واحد به‌هم پیوند می‌دهد. 
دکتر میرزائی هدف از طراحی این بنا را «خلق نمادی از اقتدار، هویت علمی و فرهنگی کشور» دانسته که پیام اصالت، حکمت و پویایی ایران اسلامی را در مقیاس ملی و فراملی بازتاب می‌دهد. 
انتهای پیام/