نگاهی به زبان بدن حسن روحانی و محمدجواد ظریف در نیویورک

رمزگشایی از زبان بدن تیم نیویورک


بیشتر مردم عقیده دارند تیم ایران در سفر نیویورک بسیار موفق بود میزان این موفقیت را می‌توان از میزان عصبانیت رژیم صهیونیستی هم فهمید. آقای روحانی و آقای ظریف در سفر حرف‌های زیادی زدند تا نشان دهند ایرانیان به جز صلح و مبارزه با خشونت چیزی نمی‌خواهند اما همه این خواسته‌ها تنها در کلام آنها منعکس نشد آنها با زبان بدن نیز تمایلات خود را آشکار کردند تا توانستند چهره همیشگی ایران را به جهانیان نشان دهند. در واقع تنها قدرت تکلم و سخن‌گفتن، به‌خودی خود نمی‌تواند در ارتباطات و تعاملاتی که به کار می‌رود نقش اساسی را ایفا کند، فرایند دیگر مورد نیاز زبان بدن و اشارات است که در جهت بهتر کردن و بهبود هرچه بیشتر این روابط نقش بسزایی را ایفا می‌کند.

قدرت دکتر روحانی در کنترل زبان بدن

دکتر جی.جک براون،  پزشک و متخصص زبان بدن  که معمولا زبان بدن سیاستمدارهای بزرگ دنیا را تحلیل می​کند در مورد دکتر روحانی می​گوید:

آقای روحانی تبحر زیادی در پوشاندن احساسات و حرکات بدن خود دارند تا جایی که حتی متخصصان زبان بدن هم نمی‌توانند به راحتی حرکات ایشان را تفسیر کنند، ‌مهارت ایشان در این امر بسیار بالاست. هر چند احساسات حقیقی همیشه فاش می‌شوند به شرط آنکه بدانید کجا و چگونه دنبال آنها بگردید.

هیچ تهدیدی برای شما نیستیم


یکی از مهم‌ترین ‌دیدارهای آقای روحانی ملاقات با فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه بود. اولاند دستش را به سوی روحانی دراز می‌کند اما روحانی خویشتندارانه به پایین و سمت چپ  نگاه می‌کند. وقتی فردی به پایین نگاه می‌کند در واقع به طرف مقابل این‌طور القا می‌کند که من برای‌تان تهدیدی نیستم و کاملا به شما احترام می‌گذارم.

---

فرانسوی را مجبور به احترام می‌کند


در همان دیدار مهم آقای روحانی با اولاند؛ هنگام دست دادن 2 رئیس جمهور، اولاند دستش از بدنش فاصله گرفته و دست حسن روحانی را می‌فشارد، از طرف دیگر دست دیگر رئیس‌جمهور فرانسه به نشانه احترام به بدنش چسبیده است. گرایش سر اولاند هم به سوی روحانی، هرچند با زاویه اندک، نشان از تمایل او برای نزدیک شدن به روحانی دارد. وقتی آقای ظریف با وزیر امور خارجه فرانسه دست می‌دهد هم حالتی شبیه آقای روحانی دارد، یعنی دست او را به سمت خود کشیده و دست دیگر وزیر امور خارجه فرانسه به نشانه احترام به بدنش چسبیده‌ است.

---

دستان گشوده رئیس جمهور اتریش


هانس فیشر، رئیس‌جمهور اتریش نه‌تنها زاویه بدنش به سوی حسن روحانی است بلکه دستان خود را هم گشوده است اما روحانی درحالی که با دقت به همتایش نگاه می‌کند، دست‌ها را روی هم گذاشته و هیچ علامت ارتباط غیر کلامی از او دیده نمی‌شود. نکته مثبت روحانی در این تصویر، دقت اوست.

---

هر دو به ادامه گفت‌وگو علاقه‌مندند


وقتی در یک گفت‌وگوی رسمی 2 نفر به راحتی می‌خندند نشان از فضا و جوی آرام است و اینکه دوطرف به ادامه گفت‌وگو علاقه‌مند هستند. محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون، مسئول روابط بین‌الملل اتحادیه اروپا در یک دیدار رسمی در حال خنده هستند که نشان می‌دهد هر دو می‌خواهند گفت‌وگو را ادامه دهند. همچنین باوجود اینکه هر دو طرف زاویه نشستن‌شان با هم فاصله دارد اما پاهای‌شان نزدیک به هم است. خانم اشتون پاها را روی هم انداخته اما نه به طرف مخالف که این نشان از تمایل محتاطانه دارد.

---

این ارتباط بسیار مهم است


روحانی با دستانی باز، لبخند و نگاه مستقیم به چشمان کریستین لاگارد، رئیس صندوق بین‌المللی پول می‌نگرد. او با ارتباط چشمی کاملی که با خانم لاگارد برقرار می‌کند بهتر می‌تواند موضع خود را در ذهن او بنشاند و با حرف‌هایش او را متقاعد کند. این در حالی است که آقای ظریف با اندکی زاویه نسبت به لاگارد نشسته است که این طرز نشستن می‌تواند به خانم لاگارد نشان دهد برای آقای ظریف این گفت‌وگو اهمیت زیادی دارد و با توجه کامل به بحث‌ها گوش می‌دهد. از طرفی زاویه نشستن و حالت دستان خانم لاگارد در مقابل روحانی کاملا مثبت است.

---

هر دو محتاط هستند


هرچند محمدجواد ظریف می‌خندد اما حالت دست‌‌های دوطرف نشان می‌دهد که چندان راحت نیستند و قفل کردن دست‌های‌شان در هم نشان از تدافعی بودن حالت آنها دارد. حتی خانم اما بنینو، وزیر امور خارجه ایتالیا دست‌هایش را بیشتر به هم قفل کرده‌ است.

---

از موضع خود کوتاه نمی‌آید


محمدجواد ظریف در ملاقات با بسیاری از دیپلمات‌های غربی که با پرونده هسته‌ای رابطه مستقیم داشته‌اند، تاکنون انگشتان دست‌هایش را در هم قفل کرده و حالت تدافعی را به نمایش گذاشته است که کاملا منطقی است و نشان از این دارد که او نمی‌خواهد به این راحتی‌ها از موضع خود کوتاه بیاید. البته ناگفته نماند این حرکت می‌تواند به معنی فکر کردن، سنجیدن و تصمیم گرفتن هم باشد، البته طی برخی گفت‌وگوها گاهی هم آقای ظریف هنگام نشستن بدن را کمی به سمت جلو متمایل می‌کند و دست‌هایش را روی ران‌ها قرار می‌دهد که می‌تواند نشان‌دهنده آمادگی و هدفمندی او باشد به طوری که می‌خواهد به طرف مقابل اظهار کند به حرف‌هایش کاملا گوش می‌‌دهد و در حال ارزیابی آنهاست.

---

یک دیدار غیرمنتظره


ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه انگلستان این عکس را تسخیر کرده است. چرا؟ در حالی که هیگ به دوربین نگاه می‌کند، وزیر امور خارجه ایران گویا هنوز باورش نمی‌شود که با هیگ ملاقات کرده است. در حالی که دست هیگ در محدوده بدنش قرار دارد، این دست ظریف است که به سوی او دراز شده است.

---

قدرت در دست‌های آنهاست

---

به دنبال ایجاد فضای اعتماد است


حالت محمدجواد ظریف در مقابل همه دیپلمات‌های غربی یکسان نیست. بررسی عکس‌های او نشان می‌دهد که او بین دیپلمات‌های غربی کشورهای قدرتمند و کشورهای کوچک‌تر اروپایی تفاوت قائل است، او در مقابل برخی راحت‌‌تر است و در مقابل برخی حالتی تدافعی‌تر دارد. ظریف در برخی دیدارها با نشان دادن کف دست‌هایش حسن‌نیت و صداقت خود را اظهار می‌کند. از طرفی متخصصان زبان بدن می‌گویند یکی از راه‌های ایجاد کانال ارتباطی و شکستن سدهای میانی انجام حرکات مشابه طرف مقابل با نشان دادن همزمان علائم مثبت به منظور جلب اعتماد است. در این تصویر دست‌های وزیر امور خارجه ایران حالت دعوت کننده و مثبت دارند. از طرفی دیگر پاهای آقای ظریف هم‌شکل همتای استرالیایی‌اش است. در واقع وزیر امور خارجه کشورمان سعی دارد با ایجاد فضای اعتماد وزیر امور خارجه استرالیا را از حالت تدافعی خارج کند.

---

احساساتش را پنهان می‌کند

آقای ظریف از آن دست آدم‌هایی است که همیشه لبخندی شیرین روی لب‌های‌شان خودنمایی می‌کند. این لبخند را می‌توان بیشتر از همه نشانه‌ احترام، ادب و نزاکت ایشان دانست. هرچند برخی از متخصصان زبان می‌گویند لبخندی که در سراسر صورت به شکل یک خط مستقیم باشد و دندان‌ها را پنهان کند ممکن است نشان‌دهنده این امر باشد که فرد می‌خواهد برخی از احساساتش را به نوعی پنهان کند تا جایی که گاهی حتی می‌توان گفت رازی دارد که نمی‌خواهد دیگران آن را بفهمند، شاید دوست ندارد آن را بیان کند و شاید اعتماد نمی‌کند، این حالت در روابط دیپلماتیک امری طبیعی است.

---

اعتماد به نفسش را نشان می‌دهد


آقای ظریف هنگام نشستن روی صندلی، دستان خود را روی دسته‌های صندلی قرار داده ‌است که این خود نشان‌دهنده قدرت و اعتماد به نفس اوست. افراد بیش از حد متواضع جهت ایجاد سپر دفاعی در برابر دیگران دستان خود را به بدن‌شان نزدیک می‌کنند و بدین نحو احساسی از عدم اعتماد به نفس شخصی را در ذهن مخاطبان تداعی می‌کنند. آقای وزیر دقیقا می‌داند که چگونه نظراتش را مطرح کند تا به خوبی در ذهن مخاطبش بنشیند.

---

محکم و استوار ایستاده‌ است


شکل بدن هنگام ایستادن یا نشستن می‌تواند نشان‌دهنده سلطه‌پذیری یا برتری‌خواهی فرد باشد. شق‌ورق ایستادن یک شخص با شانه‌های رو به عقب نشانه برتری‌خواهی اوست. در صورتی که شل و خمیده بودن بدن ناشی از احساس عدم امنیت، گناه و شرمساری اوست. آقای روحانی در تمام عکس‌ها شانه‌هایش را عقب داده و محکم و استوار ایستاده‌ است.

---

خنده نشان‌دهنده حالت آرامش است و نوعی پاداش و رضایت همراه خود دارد. در تعریف زبان بدن، خنده علامت آرامش و راحتی است. خنده طبیعی می‌تواند به تمام قسمت‌های بالای صورت گسترش پیدا کند. فیزیولوژی خنده بسیار مهم است زیرا در حالت خنده اندورفین آزاد می‌شود و درد و استرس کاهش می‌یابد. خنده قابل رویت است زیرا وقتی فردی می‌خندد، نشان می‌دهد در مقابل فرد دیگر گارد ندارد و از نظرات متفاوت استقبال می‌کند.

فردی که دستش را دراز کرده و سپس دستانش را به طریقی می‌چرخاند که دستش بالا و کف دستش پایین قرار می‌گیرد، سعی در برتری‌جویی دارد و می‌‌خواهد تسلط و نفوذ خود را بیان کند. این نوع دست دادن اغلب اوقات در موقعیت‌های سیاسی و دیپلماتیک کاربرد دارد. اگر در عکس‌ها دقت کنید بیشتر دست‌ دادن‌های آقای ظریف و روحانی به همین طریق بوده یعنی کف‌دست‌های‌شان به سمت پایین بوده‌ است، البته در برخی موارد هم دست‌ها حالت عمودی دارد که نشان از تسلط یکسان دارد.