به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یکی از مولفه های بررسی تاریخ و تمدن، قبرستان، گورستان، آرامستان، آرامگاه یا به زبان محلی مُزار است. به عنوان مثال بهشت زهرا(س) در تهران، فعالیت این گورستان رسماً در سال ۱۳۴۹ خورشیدی آغاز شد و فردی به نام محمدتقی خیال در سال ۱۳۴۹ در قطعه ۱ ردیف ۱، شماره ۱ به خاک سپرده شد و یا گورستان امامزاده عبدالله که در جوار بارگاه امامزاده عبدالله واقع شده است، عباس مسعودی (موسس روزنامه اطلاعات)، نیما یوشیج، سه دانشجوی کشته شده در تظاهرات ۱۶ آذر ۱۳۳۲ (مهدی شریعت رضوی، احمد قندچی، مصطفی بزرگ نیا)، عبدالحسین تیمورتاش (وزیر دربار رضا پهلوی) و مرحوم صور اسرافیل در این گورستان مدفون شدند. همچنین قبرستان هایی مانند: ابن بابویه، ظهیر الدوله، تخت فولاد و…
اما شهر کرج، دارای یک قبرستان مرکزی به نام بهشت سکینه (س) و قبرستان هایی محلی است. مانند: قبرستان حصار، قبرستان چهارصد دستگاه و… البته آرامستان های دیگری هم در جوار بقاع متبرکه امام زادگان شکل گرفته اند، که مراد این نوشته است.
در ادامه به هنرمندانی اشاره داریم که از سال های دور تا نزدیک در جوار امام زاده طاهر(ع) در کرج به خاک سپرده شده اند.
بهمن علاالدین معروف به مسعود بختیاری (۱۳۱۹-۱۳۸۵) خواننده ترانه های محلی بختیاری ها یا لری بختیاری
وی در سال ۱۳۷۹ به شهرستان کرج نقل مکان نمود و پس از طی یک دوره بیماری کلیوی و عمل جراحی مثانه در صبحگاه روز جمعه، دوازدهم آبانماه ۱۳۸۵ ، پس از ۶۶ سال زندگی بدون حاشیه، به علت نارسایی قلبی در بیمارستان کسری دار فانی را وداع گفت. همیشه این جمله از مخاطبان بومی اش شنیده می‌شد: ” هیشکی نتره چی علاءالدین بخونه “
نِعمت الله آزموده معروف به آغاسی (۱۳۱۸ – ۱۳۸۴)
از خوانندگان موسیقی کوچه بازاری بود و جز خوانندگان لاله‌زاری به شمار می‌آمد.
آغاسی در روز شنبه ۱۴ آبانماه ۱۳۸۴ خورشیدی بر اثر سکته مغزی در سن ۶۶ سالگی در کرج درگذشت و در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شد.
جعفر بدیعی (۱۲۹۴-۱۳۸۰) روزنامه نگار ایرانی و از بنیان گذاران مجله کیهان بچه ها
وی سحرگاه روز نهم مرداد ۱۳۸۰ در تهران در گذشت و در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شد.
غلامحسین بنان (۱۲۹۰-۱۳۶۴) خواننده
خواننده ی ایرانی است که از سال‌های ۱۳۲۱ تا دهه ۵۰ در زمینه موسیقی ملی ایران فعالیت داشت.
او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده‌است.
وی در ساعت ۶:۴۵ غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴، پس از اذان مغرب در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود، در دهم اسفند، در امامزاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد.
غلامحسین بیگدلی (۱۲۹۷ – ۱۳۷۷) استاد، ادیب، شاعر، خوشنویس و پژوهشگر معاصر
بیگدلی در کتاب ” از کاخ های شاه تا زندان های سیبری ” زندگی پر فراز و نشیب خود را بیان می کند. وی در سال ۱۳۲۱ به حزب توده متمایل شده و پس از پیوستن به فرقه دموکرات آذربایجان و مشکلات پس از آن، به شوروی می گریزد و…
بیگدلی در بیست و پنجم مرداد ۱۳۷۷ هجری شمسی بر اثر حمله قلبی درگذشت و در امامزاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد. وی مترجم نامه امام(ره) به میخائیل گورباچف بود.
شاپور جفرودی (۱۳۰۷ – ۱۳۸۳) هنرمند، شاعر، ترانه سرا، آهنگساز، بازیگر تئاتر و خواننده موسیقی محلی گیلان
وی روز ۱۳ خرداد ۱۳۸۳ در منزل خود در تهران درگذشت. آرامگاه این هنرمند در امامزاده طاهر(ع) کرج واقع است.
حبیب الله بدیعی (۱۳۱۲- ۱۳۷۱) موسیقی دان و نوازنده ویلن
وی ۴ فروردین ۱۳۱۲ در سوادکوه مازندران به دنیا آمد و در ۲۷ مهر ۱۳۷۱ در سن ۵۹ سالگی به دلیل بیماری قلبی در تهران درگذشت و پیکر وی را در جوار امامزاده طاهر(ع) به خاک سپردند.
مرتضی حنانه (۱۳۰۱ – ۱۳۶۸) موسیقیدان و آهنگ ساز
وی روز سه شنبه، ۲۴ مهر ۱۳۶۸، پس از گذراندن بیماری سرطان، چشم از جهان فرو بست.
این موسیقیدان همیشه آرزو داشت در کنار حکیم بزرگ ایران زمین ابن سینا و در همدان به خاک سپرده شود که این خواسته او امکان پذیر نشد و وی در جوار امامزاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد.
عصمت باقرپور پنبه زن بابلی (۱۳۰۳ در بابل، ١٣٨٣) با نام هنری دلکش
دلکش در غروب ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در تهران درگذشت و جنازه اش در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شد.
احمد شاملو (۱۳۰۴ – ۱۳۷۹) متخلص به الف. بامداد یا الف. صبح، شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگ نویس ایرانی
شاملو از بنیان گذاران و دبیران کانون نویسندگان ایران در پیش و پس از انقلاب بود.
وی پس از تحمل سال‌ها بیماری، در تاریخ۲ مرداد۱۳۷۹ درگذشت و پیکرش در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شده است.
تَقی ظُهوری (۱۲۹۱ – ۱۳۷۰) بازیگر ایرانی
ظهوری در سال ۱۳۷۰ درگذشت و در امام زاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد.
احمد عبادی (۱۲۸۵ – ۱۳۷۱) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده سه تار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی
وی در سال ۱۳۷۱ دارفانی را وداع گفتند و در امامزاده طاهر(ع) دفن شدند.
فاطمه (غزاله) علیزاده (۱۳۲۷ – ۱۳۷۵)، نویسنده ایرانی
از آثار مشهور علیزاده رمان دوجلدی ” خانه ادریسی ها ” است.
وی که از بیماری سرطان رنج می‌برد بعد از دو بار خودکشی ناموفق، سرانجام در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۷۵ در روستای جواهرده رامسر خود را از درختی حلق آویز کرد.
علی اصغر بهاری (۱۲۸۴- ۱۳۷۴) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته ساز کمانچه
وی در دهه ۶۰، با فرامرز پایور، جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و محمد موسوی، در «گروه اساتید موسیقی ایران»، همکاری داشت.
بهاری در روز دوشنبه ۲۰ خرداد ماه ۱۳۷۴ درگذشت.
صفر قهرمانیان یا صفر قهرمانی معروف به صفرخان (۱۳۰۰-۱۳۸۱) قدیمی ترین زندانیان سیاسی جهان
صفرخان در زمان آزادی اش طولانی ترین زندان سیاسی را در تاریخ ایران – به مدت ۳۲ سال – تحمل کرده بود.
صفر قهرمانیان در ۱۹ آبان ۱۳۸۱ در بیمارستان ایران مهر تهران در گذشت.
سه روز بعد، در ۲۲ آبان در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شد.
حسین قوامی (فاخته) (۱۲۸۸ – ۱۳۶۸)، از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی سنتی ایرانی
وی فرزند رضاقلی قوامی از خاندان های اصیل تهرانی بود و از آثار معروف او می‌توان به ” تو ای پری کجایی ” اشاره کرد.
حسین قوامی پنج شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۶۸ بیمارستان ایران مهر در ساعت ۸:۳۰ شب فوت شد و در امامزاده طاهر(ع) کرج در جوار غلامحسین بنان و مرتضی حنانه بخاک سپرده شد.
محمود مشرف آزاد تهرانی (م. آزاد) (۱۳۱۲ – ۱۳۸۴) شاعر معاصر
او در تاریخ ۲۹ دی ماه ۱۳۸۴ در هفتاد و دو سالگی درگذشت.
احمد اعطا با نام ادبی احمد محمود (۱۳۱۰-۱۳۸۱) نویسنده معاصر
اعطا را پیرو مکتب رئالیسم اجتماعی می‌دانند.
معروف ترین رمان او ” همسایه ها ” در زمره آثار برجسته ادبیات معاصر ایران شمرده می‌شود.
احمد محمود در اواخر عمر دچار بیماری تنگی نفس شد و این بیماری در سال ۱۳۸۰ یک بار او را به بیمارستان کشاند.
در اول مهرماه ۱۳۸۱ بار دیگر حال او به وخامت گرایید و پس از انتقال به بیمارستان و بستری شدن در روز جمعه ۱۲ مهر سال ۱۳۸۱ به دنبال یک دوره بیماری ریوی در بیمارستان مهراد در تهران درگذشت و در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شد.
محمد مختاری (۱۳۲۱-۱۳۷۷) شاعر و نویسنده
مختاری در روز ۱ اردیبهشت سال ۱۳۲۱ به دنیا آمد و در ۱۲ آذر ۱۳۷۷ خورشیدی در ماجرای موسوم به قتل های زنجیره ای کشته شد.
وی از شاعران، نویسندگان، مترجمان و منتقدان معاصر ایران و از فعالین در کانون نویسندگان ایران بود.
بابک معصومی (۱۳۵۱ – ۱۳۹۰) کاپیتان و بازیکن تیم ملی فوتسال
وی در سال ۱۳۹۰ به علت ابتلا به بیماری سرطان درگذشت و در امامزاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد.
فرح دخت عبّاسی طاقانی معروف به پوران ( ۱۳۱۲ – ۱۳۶۹) خواننده و بازیگر زن ایرانی
وی در سال ۱۳۶۹ زمانی که برای دیدن نوه اش به ایران آمده بود به علت ابتلا به بیماری سرطان درگذشت و در امامزاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد.
حسن گل نراقی (۱۳۰۰ – ۱۳۷۲) خواننده
گل نراقی بیشتر به خاطر ترانه ” مرا ببوس ” معروف است.
وی در پایان عمر خود، گرفتار بیماری آلزایمر و تومور مغزی شد، و در مهر ماه سال ۱۳۷۲ در تهران درگذشت.
این خواننده در گورستان امامزاده طاهر(ع) به خاک سپرده شد.
جلال ذوالفنون (۱۳۱۶-۱۳۹۰) موسیقی دان و نوازنده ایرانی سه تار
ذوالفنون در ۲۸ اسفند ماه سال ۱۳۹۰ در اثر خونریزی داخلی پس از جراحی قلب باز، در بیمارستان البرز کرج درگذشت و به وصیت خودش و با حضور دوستاران و خویشانش در قبرستان امامزاده طاهر(ع) کرج دفن شد.
حسن کامکار (۱۳۰۲-۱۳۷۱)، موسیقی دان، نوازنده ویولن و بنیان گذار گروه موسیقی کامکارها
از حسن کامکار بیش از ۴۰۰ قطعه و ترانه بر جای مانده است.
مازیار با نام اصلی عبدالرضا کیانی نژاد (۱۳۳۱−۱۳۷۶) خواننده ی پاپ ایرانی
وی در سال ۱۳۷۶ بر اثر سکته ی قلبی و مغزی در گذشت و در امامزاده طاهر(ع) کرج به خاک سپرده شد.