به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از بلاغ،آئین های بومی و محلی ویژه ماه محرم در مازندران به فراخور فرهنگ و شیوه های مرسوم هر منطقه  با رسم و رسوم متنوع برگزار می شود  که این نشان از عشق و اردات مردم دیار علویان به خاندان عصمت و طهارت که قدمتی دیرینه دارد، می باشد.

روستایی مرتفع از توابع لاریجان به نام نوا در شهرستان آمل هر ساله آئین محلی به نام آئین نخل گردانی که قدمتی هزار ساله دارد را در ایام محرم برگزار می کند.

 شاید مهم ترین دلیل برای نخل گردانی به عنوان تابوت امام حسین (روایتی است که گفته شده  پیکر پاک و مطهر امام حسین (ع) را روی شاخه های درخت خرما گذاشته و به محل دفن حضرت برده اند)باشد  که عزاداران بیان می دارند اگر این شیعیان  در آن روزها بودند نمی گذاشتند تن مبارک امامشان سه روز در بیابان بی کفن بر زمین بماند.

نخل در لغت به معنی خرما است و در اصطلاح حجله ای  که از چوب می سازند و با انواع شال های ابریشمین رنگارنگ ، پارچه های قیمتی و آینه و چراغ و غیره مزین می کنند و به گل و سبزه می آرایند و در روز عاشورا آن را به محلی که مراسم روضه خوانی برپاست ، می برند و به عنوان تابوت امام حسین (ع) با ذکر یا حسین(ع) ، یا زهرا(ع) و یا علی(ع) حرکت می دهند.

در ایام محرم تمامی مردمان روستای نوا حتی آنهایی که در شهر ساکن هستند  بر اساس اعتقاد و عشق و علاقه ای که به امام حسین (ع) دارند،در ایام سوگواری سالار شهیدان به زادگاه خود روستای نوا می روند تا در آئین باشکوه نخل گردانی شرکت کنند.

نخل روستای نوا از نظر آذین بندی پوششی سیاه دارد و در تمام سال در جا و مکان خود از احترام و توجه خاصی برخوردار است.

مردم روستای نوا و بسیاری از اهالی اطراف در روز هفتم ماه محرم به کنار نخل می روند و به آن سلام می کنند و با توسل به امام حسین(ع) حوائجشان را می گیرند.

نخل گردانی  از روز هشتم محرم شروع می شود و  مردم نیز به همراه نخل حرکت می کنند.

نکته جالب نخل گردانی این که گاهی مسیرهایی که این نخل را حرکت می دهند بسیار صعب العبور است که  یکی از این مسیر ها «اورا» نام دارد.

«اورا» تپه ای است که عده ای در بالای این تپه با طناب نخل را که در پایین تپه بر روی دوش عزاداران قرار دارد به بالا می کشند.

اهالی این روستا این نخل را بسیار مقدس می دانند و هر سال مراسم نخل گردانی را حتی در روزهای برفی هم برگزار می کنند اگر در حین حرکت این نخل کج یا با زمین برخورد کند حتما قربانی می کنند.

در شامگاه عاشورا، که شام غریبان است، نخل را در تمامی محله می گردانند و همه مردم پابرهنه و با شمع به همراه نخل به امامزاده محل می روند و تا صبح به سینه زنی و عزاداری می پردازند.