به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از مشکین رسا، در عید نوروز ( نوروز بایرامی ) که عید باستانی ایرانیان و عید طبیعت است شادمانی و خوشحالی مردم مشکین شهر در سطح شهر به اوج خود می رسد. چند هفته قبل از شروع سال نو خانه تکانی ها آغاز می شود و زنان کلیه اسباب و اثاثیه منزل را در حیاط و یا در یک محیط باز در مقابل نور خورشید پهن و خانه را از هر لحاظ تمیز و پاکیزه کرده و برای سال نو آماده می کنند.

همه کودکان برای رسیدن چهارشنبه اسفند ماه لحظه شماری می کنند . اولین چهار شنبه که به «خبرچی چرشنبه » ( قاصدک بهار ) معروف است اهمیت چندانی ندارد فقط در جلوی هر خانه آتش روشن می شود دومین چهارشنبه را « کول چرشنبه » ( چهارشنبه خاکستری ) و سومین چهارشنبه « گول چرشنبه » ( چهارشنبه گل ) می گویند . در چهارشنبه آخر، شادی همه مردم ، مخصوصاً کودکان بیشتر می شود . بعد از ظهر ، صدای « های هوی » و ترقه از همه جای شهر به گوش می رسد و بچه ها در حالی که لباس نو می پوشند دسته دسته به خانه همسایگان و اقوام رفته و عیدی ) چرشنبه لیک ( می گیرند.

با تاریک شدن هوا دود و شعله های آتش از حیاط ها، پشت بام ها و بالای کوه ها زبانه می کشد . کودکان و جوانان آتش بازی را شروع کرده در حالی که از روی آتش می پرند این جمله را زمزمه می کنند « آزاریم ، بیزاریم ، بوردا قالسین -  دیش آغریم ، بوردا قالسین » ( یعنی هر بیماری ، دندان دردم ، سردردم در سال کهنه بماند و در آتش بسوزد ) در شب چهارشنبه آخر سال ، جوانانی که نامزد هستند به دیدار خانواده عروس می روند خانواده عروس به آنها هدایا و عیدی می دهد همچنین در این شب اهالی برای عید تخم رنگ و زینت می دهند و قوورقا ( گندم بوداده ) تهیه می کنند.

« تکم چی » مدتی مانده به عید ، تکم را می رقصاند و درباره خوشبختی ها و بدبختی های تکم شعر می خواند. از اهالی و خانه ها عیدی می گرفت، همچنین قبل و بعد از شروع عید تخم مرغ بازی در قدیم ( امروزه نیز به صورت کم رنگ ) بین کودکان و جوانان رواج داشت.

آخرین شب سال کهنه را « بایرام آخشامی » می گویند . عصر آن روز اهالی بر سر قبر عزیزان خود می روند فاتحه و قرآن می خوانند و حلوا ، بیسکویت و خرما احسان می کنند .

انتهای پیام/ر