به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، نشریه «اکونومیست» روز شنبه در آستانه دور تازه مذاکرات هسته‌ای میان نمایندگان ایران و گروه موسوم به 1+5 با انتشار یادداشتی در نسخه چاپی خود، به کشورهای غربی توصیه کرد با وجود اختلافات و مشکلات موجود در مسیر دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران، این مسیر را بیازمایند.
, شبکه اطلاع رسانی دانا,اکونومیست با اشاره به دور اخیر مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 و عدم توافق طرفین به دلیل مخالفت‌های فرانسه، نوشته است که اکنون سوال این است که آیا این تنها یک وقفه مقطعی در روند رو به جلوی مذاکرات بود، و یا موقعیتی بود که از دست رفت و می‌تواند به طور کامل از حصول یک توافق دیپلماتیک جلوگیری کند.
,این نشریه در ادامه به توافق اخیر ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره کرده و آن را «نشانه‌ای نسبتا امیدوارکننده» خوانده است. ایران و آژانس این هفته با صدور بیانیه‌ای مشترک در مورد چارچوب همکاری‌های آتی به توافق رسیدند. این توافق در گام نخست به آژانس اجازه دسترسی به کارخانه آب سنگین اراک و معدن گچین را می‌دهد.
,اکونومیست در مورد بندهای توافق احتمالی ایران و 1+5 به تکرار موارد مطرح‌شده در دیگر رسانه‌های غربی (توقف غنی‌سازی 20درصد، ثابت ماندن ظرفیت غنی‌سازی ایران در 6 ماه آتی، نظارت بر ذخایر اورانیوم با غنای 20درصد در قبال لغو برخی تحریم‌ها در زمینه صنایع پتروشیمی، فلزات گرانبها و خودروسازی و آزادسازی برخی درآمدهای بلوکه‌شده) پرداخته و نوشته است: به نظر می‌رسد، این یا چیزی بسیار شبیه به این، توافقنامه‌ای است که آقای [جان] کری (وزیر خارجه آمریکا) با حمایت انگلیس، آلمان، روسیه و چین برای امضای آن آماده می‌شد. اما فرانسه که در میان قدرت‌های غربی سخت‌ترین مواضع را در قبال ایران دارد، نظرات متفاوتی داشت. «لوران فابیوس» وزیر خارجه این کشور احتمالا بعد از مکالمه‌ای که با «فرانسوا اولاند» رئیس‌جمهور فرانسه و «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل داشت، از توافق جلوگیری کرد. گفته می‌شود نتانیاهو با سران هر 6 کشور تماس گرفته تا آن‌ها را به اتخاذ موضعی سخت‌تر در قبال ایران وادارد. آقای فابیوس اعلام کرده است که فرانسه به سه دلیل با این معامله موافق نیست.
,به رسمیت شناخته شدن عملی حق ایران برای تداوم غنی‌سازی، عدم خروج ذخایر اورانیوم با غنای 20درصد از کشور و نهایتا ادامه فعالیت ساخت و ساز در نیروگاه آب‌سنگین اراک، سه محور اصلی مخالفت فرانسه با توافق هسته‌ای در ژنو بوده است.
,اکونومیست در این مورد می‌نویسد: هیچ‌یک از موارد مورد مخالفت فرانسه، ناچیز نیست. ایران بر به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی‌اش تأکید دارد. این به رسمیت شناختن باید با ادبیاتی پوشش داده شود که حق مشابه و مسلمی را به هر امضاکننده «ان‌پی‌تی» (پیمان منع گسترش) ندهد. موضوع ذخایر اورانیوم 20درصد هم ممکن است با خروج تدریجی این ذخایر و یا تبدیل آن‌ها تحت نظارت بین‌المللی قابل حل باشد. اما موضوع اراک وضعیت منحصر به فردی دارد و بسیاری از افرادی که مشتاق دستیابی به یک توافق هستند، معتقدند که همین موضوع می‌تواند مذاکرات را به سرانجام برساند یا به شکست بکشاند.
,به نوشته اکونومیست به محض اینکه نیروگاه اراک عملیاتی شود و سوخت هسته‌ای در آن تزریق شود، اقدام نظامی علیه آن غیرممکن می‌شود، چراکه چنین حمله‌ای می‌تواند آثار زیست‌محیطی نظیر فاجعه «چرنوبیل» داشته باشد.
,این نشریه سپس به مخالفت‌های اسرائیل و متحدان عرب آمریکا با توافق هسته‌ای با ایران اشاره کرده و این گروه‌ها با هرچیزی مگر موافقت ایران با تمام خواسته‌های آن‌ها مخالف بوده و معتقدند تنها راه رسیدن به این هدف، افزایش فشارها بر ایران است. این یادداشت می‌افزاید: البته، کاخ سفید اخیرا به کمیته بانکداری سنا هشدار داد و از این کمیته خواست تحریم‌های جدید را که در مجلس نمایندگان به تصویب رسیده، تائید نکنند، چراکه چنین اقدامی می‌تواند آغازگر یک جنگ باشد.
,اکونومیست ادامه می‌دهد: البته کاخ سفید اغراق می‌کند. آمریکا اشتیاق اندکی برای آغاز نبردی جدید در خاورمیانه دارد. ولی به هر حال، تحریم‌ها دستیابی به توافق را دشوارتر می‌کند، چراکه این تحریم‌ها «حسن روحانی» رئیس‌جمهور و «محمدجواد ظریف» وزیر خارجه و معتبرترین و سازنده‌ترین مذاکره‌کننده‌ای که ایران می‌تواند داشته باشد را تضعیف می‌کند. این ایده هم که اگر ایران تحت فشار شدیدتر قرار گیرد، امتیاز می‌دهد، ممکن است غلط باشد. برخی صاحبنظران معتقدند اگر ایران دستیابی به یک توافق را حقارت‌بار بداند، ممکن است با این باور که آمریکا و شرکایش مسئول شکست مذاکرات شناخته شده و رژیم تحریم‌ها به زودی شروع به از میان رفتن می‌کند، به کلی از توافق صرف‌نظر کند.
,این نشریه در پایان می‌نویسد: این ایده هم که گذشت زمان به نفع غرب است، ایده‌ای سوال‌برانگیز است. در صورتی که توافقی حاصل نشود، ایران تنها چند ماه با دستیابی به «توان بحرانی» فاصله خواهد داشت. در این مرحله، ایران می‌تواند به سرعت و پیش از آنکه جهان زمان کافی برای واکنش داشته باشد، چند بمب اتم تولید کند. هرچند که احتمالا ایران حتی در صورت شکست مذاکرات هم وارد چنین مسیری نمی‌شود، اما به هر حال مخالفان یک توافق باید این فرضیه را هم مد نظر داشته باشند. به خصوص اسرائیل که در این صورت خود را در بدترین سناریوی ممکن گرفتار خواهد دید؛ یعنی حالتی که در آن ایران در آستانه تبدیل به قدرت هسته‌ای قرار دارد، آمریکا به شدت از اقدام نظامی گریزان است، و ضمنا خود اسرائیل هم به تنهایی فقط ممکن است بتواند برنامه هسته‌ای ایران را به مدت ناچیزی به تعویق بیاندازد.
,یک معامله عالی با ایران، ناممکن است. اما همچنان تحرک کافی برای دست یافتن به توافقی که از جایگزین‌های دیگر بهتر است، وجود دارد.
,انتهای پیام/
]