به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، به نقل از جوان آنلاین، بازی و رقابت بین چین و آمریکا از «نشانه»ها گذشته و به حدی علنی شده است که بگوییم این دو رقیب به دنبال تعیین «مرزی های امنیتی» خودی در قبال دیگری هستند. این عامل باعث شده تا آمریکا بخواهد کم کم از خاورمیانه دل بکند و به آسیا – پاسیفیک کوچ کند.
, شبکه اطلاع رسانی دانا,بی شک همین «تغییر» نیازمند زمینه ها و آماده سازی های بنیادی است تا منافع واشنگتن را در آینده دچار مشکل نکند. تغییر رویکرد آمریکا در خاورمیانه که می تواند در صورتبندی سیاسی منطقه و اتحادها و ائتلاف ها در این حوزه تاثیر شگرف بگذارد، به هر جهت نشانه ها و الزاماتی دارد که به صورت مختصر به تعدادی از آنها پرداخته می شود...
,,
1. میل آمریکا برای کوچ امنیتی به شرق و جنوب شرق آسیا تقریبا علنی شده است.
,2. آمریکا به دنبال سبک کردن تعهد خود در دیگر مناطق متمرکز شده از قبل است که خاورمیانه مهمترین آنها است.
,3. گذشتن از خاورمیانه بی شک نیازمند مقدماتی است که ائتلاف ها را به هم خواهد ریخت. اسراییل و عربستان مهمترین متحدان چند دهه اخیر واشنگتن بوده اند. بنابراین در رویکرد تازه آمریکا بیش از همه احساس خطر می کنند. اما اسراییل هنوز از حاشیه امنیت برخوردار است. همان چیزی که عربستان فاقدش است
,4. نقطه عطف تغییر رفتار آمریکا در عقب نشینی از حمله به سوریه تفسیر می شود. عقب نشینی از عراق و اعلام خروج (حداکثر نیروها) از افغانستان از اقدامات پیشینی بوده است. یعنی آمریکا در این منطقه دیگر تمایلی برای آغاز جنگ جدید ندارد. حتی به صورت کوتاه و ضربتی...
,5. کوتاه آمدن سریع در برابر فشار مردم منطقه در قبال متحدان چند دهه ای در خاورمیانه از جمله مصر که مهمترین آنها بوده است.
,6. خالی نکردن عرصه به صورت کامل و در سطح گسترده و اتخاذ رویکردهایی که بتواند با رقیب های جدید منطقه خاورمیانه همچون چین و روسیه مقابله کند. بنابراین هنوز باید اقداماتی در این منطقه انجام دهد.
,7. میل به عبور از متحدان سنتی و فاقد دموکراسی حداقلی در منطقه برای اینکه بعد از این برای اندیشه لیبرالی خود زمینه های پاسخگویی را حفظ کند. آمریکا نمی تواند تا همیشه خود را حافظ دموکراسی در عرصه بین المللی بداند اما متحدان کاملا دیکتاتوری داشته باشد که سعی دارند بازیگران تاثیرگذاری در منطقه و حتی جهان باشند.
,8. میل وافر و بدون در نظر گرفتن پرستیژ بین المللی خود برای ایجاد تعامل و حتی رابطه با ایران که در توافق ژنو خود را نشان داده است. این توافق و میل باطنی دولت کنونی آمریکا می تواند در صورتبندی سیاسی خاورمیانه تاثیر مستقیم و قابل توجه بگذارد.
,9. اولین ترکش این تغییر سیاسی می تواند به سعودی ها برخورد کند. به همین دلیل ریاض پس از عقب نشینی آمریکا از حمله به سوریه و همچنین توافق ژنو (به عنوان دو نشانه قابل اهمیت که با پالس های منطقه ای همراه است) به شدت عربستان را عصبانی کرده است. حتی حمله تروریستی به سفارت ایران در بیروت می تواند در همین گفتمان تحلیل شود .
,10. عربستان حتی پیش از توافق ژنو این نشانه ها را از سوی آمریکا دریافت کرده بود. به همین دلیل بندر بن سلطان در سفر به روسیه از ولادیمیر پوتین خواست که اگر برای تغییر سیاست در سوریه و برداشته شدن بشار اسد کمک کند، «هنگام خروج آمریکا از منطقه»، زمینه های ورود مسکو به خاورمیانه را از دروازه ریاض برایش فراهم می کند. سعودی ها پس از سقوط امپراطوری عثمانی و به طور جدی تر بعد از جنگ جهانی دوم همین نقش را برای آمریکا در قبال انگلیس بازی کرده بودند.
,11. اگر چه بندر نتوانست تفکرات سخت پوتین را تغییر دهد اما آمریکا خوب می فهمد که نقش عربستان سعودی جهت بازی در چنین زمینی برای هر کشوری، حداقل کم تاثیر نیست. زیرا خودش در نیمه اول قرن 20 از آن بهره برده است... به هر حال عربستان جز دو - سه دروازه ورودی قدرت های فرامنطقه ای به خاورمیانه است.
,12. آمریکا به دنبال این است که از افزایش قدرت و تاثیرگذاری ریاض جلوگیری کند حال پرسش این است که بهترین راه برای اینکه با خواسته اش برسد چیست؟ آیا واشنگتن به دنبال یک جراحی در سیاست اتحاد و ائتلاف خود در منطقه نیست. مرکز این جراحی برای آمریکا کجاست؟ ...
,انتهای پیام/
]