به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، در عصر امام صادق(ع) زنی زناکار وجود داشته است که هرگاه بچه ای از رابطه نامشروع و به دنیا می آورد، آن را از ترس خانواده و بستگانش در تنور آتش می سوزانید و جز مادرش کسی از این کار او آگاهی نداشت.

پس از گذشت ایامی، آن زن زناکار مُرد. اما ماجرای عجیبی پس از خاک کردن او به وقوع پیوست، به نحوی که پس از دفن او از جانب قبر بیرن انداخته شد و زمین او را در داخل خود نپذیرفت! و چون در جای دیگر نیز خاکش نمودند این ماجرا دوباره تکرار گردید!

خانواده ی آن زن که از این واقعه بسیار وحشت زده گردیده بودند به امام صادق(ع) رجوع نمودند، پس امام(ع) به مادر آن زن فرمودند: دخترت چه گناهی در زندگانیش مرتکب شده است؟

پس مادر کار زشت دخترش را بیان نمود.

امام صادق(ع) پس شنیدن ماجرا فرمودند: زمین او را نمی پذیرد، زیرا مخلوق پاک و بی گناه خداوند را به عذاب خدایی معذب می کرده است (سوزاندن یک انسان و حتی سایر مخلوقات خداوند جرمی بس عظیم است).

پس امام صادق(ع) فرمودند: تنها راه این است تا مقداری تربت حسین(ع) را در قبرش قرار دهید تا شاید به حرمت این خاک زمین او را بپذیرد و چون این کار را انجام دادند زمین آرام گرفت و آن زن زناکار را در خود پذیرفت.

منابع:
۱-دستغیب، عبدالحسین. گناهان کبیره، ج۲: ۳۴۸.
۲- دستغیب، عبدالحسین. سیدالشهدا(ع): ۱۱۶.
*نصرالله زاده زواردهی، عباس. چهل داستان از کرامات امام حسین(ع): ۴۱.