به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا وبلاگ جالبه نوشت: گوشی تلفن را که برداشتم، آن طرف خط حاج رضا بود. بعد از سلام و احوال‌پرسی گفت: دختر فلانی تو اتوبان شهید همت تصادف کرده و عمرش را به بازماندگان داده است. امروز در مسجد الرسول(ص)، میدان کاج برایش مراسم ختم گرفته‌اند. برای تسلیت به پدرش، دارم می‌رم اونجا.

گفتم: اگر زحمتی نیست بیا سر کوچه و منم با خودت ببر. تو این گرفت و گیر هوا، یک خودرو کم‌تر ببریم بهتره. بریم از ثواب شرکت در مراسم ختم مسلمانی ما هم بهره ببریم.

شال و کلا کردم و آمدم سرکوچه. چند دقیقه بعد رسیدیم میدان کاج و رفتیم سمت مسجد. ورودی سالن اجتماعات مسجد چندان شبیه مراسم استقبال و بدرقه‌ی مجالس ختمی که دیده بودم، نبود. لباس‌های عجیب و غریب، شکل و شمایل‌هایی که بیشتر شبیه به آدم‌های صحنه‌های نمایش و بازیگری بود جلوه می‌کرد. با اشاره‌ی حاج رضا، به‌سرعت رفتیم داخل سالن. نگاهی به فضای سالن که انداختم، سرم گیج رفت. با خود اندیشیدم که خدایا این جماعت برای تسلیت و دلداری صاحب عزا اینجا آمده‌اند یا برای خودنمایی و رفع کمبود. اوضاع عجیبی بود. ظاهر سالن زننده‌تر از سالن‌های نمایش و میهمانی‌های خانگی بود. بدون اینکه فرصت قرائت یک حمد و سوره را پیدا کنیم، برگشتیم.

هنگام خروج چشممان به پیرزنی افتاد که بوی الرحمان‌اش بلند بود و از سنگینی حضور جناب عزرائیل بالای سرش، دست‌ها و پاهای نحیفش که به کمک عصایی آنها را تکان می‌داد به‌شدت می‌لرزید. پیرزن غافل از اینکه همین روزها این مجلس را برای او خواهند گرفت، موهای بلوندش افشان شده و روی صورتش ریخته بود و شال سرش را هم به‌عنوان دستمال‌گردن، روی دوشش آویخته. نفری هم که زیربلغش را گرفته بود، چندان وضع بهتری نداشت.

نگاهی از سر تحیّر به حاج رضا انداختم. گفت: نگران چی هستی؟ متأسفانه بعضی از مساجد ما امروزه وظیفه‌شان را فراموش کرده و برای تأمین مخارجشان به بنگاه مالی تبدیل شده‌اند. مگر فراموش کردی مراسم مرحوم حجازی را در مسجد قدس شهرک غرب، مراسم ختم آقای... در مسجد امیرالمؤمنین(ع) خیابان مرزداران، مراسم ختم خانم هنرمندی را در مسجد صاحب زمان سعادت‌آباد. تو این مجالس تنها چیزی که مطرح نبود، تسلیت و دلداری به خانواده‌ی عزادار بود. گویی بعضی از زن‌ها فرصت پیدا کرده بودند به بهانه‌ی احوال‌پرسی با هر مرد غریبه و آشنا دست به گردن شوند و .... .

گفتم: البته مسجد جامع قلهک،‌ مسجد نور، مسجد الغدیر میرداماد و بعضی دیگر از مساجد هم دست‌کمی از این مسجدهای محل ما ندارند. این وظیفه‌ی نهادهای ناظر به امور مساجد است که جلوی این مصیبت‌ها را بگیرند. 

فراموش نکنیم که پیامبر(ص) فرمودند: مساجد خانه‌های پرهیزکارانند. و در کلامی دیگر فرمود: ملعون است کسی که به مسجد احترام نگذارد. (مسجد در روایات و اخبار، ص 26 و 46)

راستی! اگر مسلک و مرام اهل هنر با دین‌مداران تفاوت دارد، بهتر است فکری برای مراسم عزای آنها شود. شایسته نیست مساجد را به لوث وجود بعضی‌ دین‌ستیزان و هرهری مسلکان به‌نام مجالس ترحیم یا...، آلوده کنیم.

انتهای پیام/خ