به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، آسیب‌هایی که مجالس حسینی را مورد تهدید قرار داده و می‌توانند اهداف قیام امام حسین(ع) را به انحراف کشیده و مسیر عزاداری را تغییر دهند را می توان به سه دسته تقسیم کرد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,
- آسیب های اغراضی که دشمنان مکتب تشیع، با ایراد شبه های گسترده و دامنه دار و تبلیغات مسموم و روش های متنوع، سعی در انحراف افکار عمومی مردم به سمت و سویی دارند که افکار و اعتقادات خودشان مطابقت دارد و در حقیقت این آسیب‌ها به انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های دست‌اندکاران و مغرضان برمی‌گردد. یعنی اهداف راهبردی که باعث انحراف در افکار مردم شده و ایشان را از تمایل و گرایش به مکتب شیعه منصرف می‌کنند این آسیب مهم‌ترین آسیبی است که از عزاداری امام حسین (ع) را تهدید می‌کند.
- ایراد شبهه‌هایی مبنای اعتقادی و فقهی براصل عزاداری و مشروعیت آن است به ویژه از سوی پیروان معجول و دست‌ساز انگلیس یعنی وهابیت، که تنها به القای شبهه اکتفا نمی‌کنند بلکه تا سر حد جنگ، کشتار و ترور و جنایت و انفجار مساجد و اماکن متبرکه و حسینیه‌های محل تجمع شیعیان عزادار امام حسین(ع) اقدام می‌کنند و به زمع خودشان می‌خواهند این گونه مجالس را تعطیل و به فراموشی بسپارند.
از جمله دلایل مخالفت وهابیان با عزاداری امام حسین(ع) عبارتنداز:
الف) ما هیچ دلیل قرآنی و روایی بر مشروعیت عزاداری نداریم.
ب) عزداری بر مبنای عدم تسلیم و رضایت از کار خداوند و گردن نهادن به قضا و قدر الهی است، چرا که ما وظیفه داریم در مصیبت‌ها صبر کنیم و نه گریه و بی‌تابی
ج) عزاداری گاهی همراه با کارهایی است که در شرع مطهر اسلامی نکوهیده است مانند قمه‌زنی، دریدن لباس و ...
د) گریه و عزاداری کفر است
و) عزداری باعث اختلاف می‌شود، زراندی حنفی شهادت حضرت را مصیبتی بزرگ می‌داند ولی می‌نویسد: « مؤمن در این مصیبت و بقیه مصیبت‌ها فقط بایستی انا الله و انا علیه راجعون بگوید و نباید روز عاشورا را به عزاداری پرداخت مانند نادانان و بسیاری از روایات که در مورد روز عاشورا نقل می‌شود دروغ است و این کار باعث فتنه انگیزی و ایجاد دشمنی بین مسلمانان است و این عزاداری ها باعث می‌شود که مردم عوام به شک و شبهه بیفتند.
- آسیب‌های گفتاری، یعنی محتوای سخنانی که مطابق موازین شرعی نیست و نهضت عاشورا را تخریب می‌کند.
آسیب‌های گفتاری که با عناوین مختلف همچون تحریف لفظی و معنوی، دروغ، غلو، سوژه‌های حزن‌آور و شورآفرین، سخنان ذلت‌بار، استفاده از الفاظ قدیمی، نافهوم یا بدمفهوم، بدگفتن به گردون و متهم کردن نظام هستی، استفاده از الفاظ بد و سبک دور از شأن مجالس عزاداری و عدم استفاده از کتب مقتل، تاریخ و حدیث انجام می‌گیرد. کتاب‌هایی که به عنوان مقتل نوشته شده و روضه‌هایی که برای عاشورا گفته و خوانده شده گاهی چون با انگیزه گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیرمستند و احیانا دروغ گشت. علاقه‌ای که به چهره‌های عاشورایی وجود داشت سبب شد در حوادث آن حماسه غلوها و مبالغه‌هایی نقل شود که غیرعقلی و باور نکردنی است. آمار و ارقام کشته‌ها و برخی از حوادثی که به ظاهر غم‌انگیز و سوزناک بود براصل واقعه افزوده شد نوع برخوردهای امام حسین(ع)، زینب(س) و امام سجاد(ع) و کودکان و اهل بیت(ع) گاهی به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقانی چون یزید، شمر و ... درآمد، و خواسته بزرگ امام در این میدان حماسه که رد بیعت با حکومت جور و ستم بود به درخواست جرعه‌ای آب برای لب عطشان خویش یا گلوی خشک علی‌اصغر در آمد.
اعتقاد به شفاعت سیدالشهدا و نیز صواب‌های فراوان برای اشک ریختن به آن حضرت و همچنین نتایج ارزشمند محبت و ولایت اهل بیت(ع) همه صحیح است اما این مسائل به گونه ای یک جانبه طرح شد که بسیاری از علاقمندان اهل بیت تعارضی میان گریستن برحسین(ع) و ارتکاب فسق و فجور و زیرپا نهادن حق‌الناس و ترک وظایف ندانند و امیدشان به حسین(ع) باشد، هرچند که غرق گناه باشند.
امام سجاد(ع) که همان روح حسینی(ع) و شجاعت علوی(ع) را داشت و در عاشورا به مصلحت الهی بیمار بود و توان جنگیدن نداشت، در پی همین تلقیانت تحریف شده، به امام بیمار شهرت یافت و در اذهان عموم، مردی لاغر، رنگ پریده، بی‌حال و زردچهره و عصا به دست جلوه کرد.
حتی قضایای بی‌اساس همچون حجله عروسی قاسم نوجوان در شب عاشورا به عنوان دست مایه اشک گرفتن از اهل عزا مرثیه‌ها و مقتل‌ها راه یافت و قضایایی به عنوان رویا و خواب باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه نقل گشت و به تدریج حالت یک امر مسلم و قطعی یافت.
- آسیب‌های کرداری، یعنی نوع عملکرد شیوه‌های ناطلوب اجرایی مجالس امام حسین(ع) که چهره بدی از قیام عاشورا و مذهب شیعه در اذهان بدخواهان ترسیم می‌کند. آسیب‌های کرداری در رابطه با عزاداری بر مصیبت‌های اهل بیت(ع) در قالب آمیختن عزاداری با آهنگ‌های مبتذل و آلات موسیقی، قمه‌زنی، ضعف دانش و بینش کارگردانان مجالس و طولانی کردن مجالس انجام می‌گیرد.
در سال‌های اخیر شکل جدیدی از مداحی رواج یافته است که ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف با محتوی کم و بیش دینی و سبک‌ها و آهنگ‌های اقتباس شده از بیگانه یا از فرهنگ خودی اما ضدمذهبی و غیرمتناسب با فرهنگ دینی. مجالس مذهبی خود سبک و آهنگ خاص و مستقل دارند. استفاده از آهنگ‌های نوظهور، جدای از این که دون حضرات معصومین و محافل معنوی و عرفانی آنها است موجب تخیریب و تعرض به بخشی از فرهنگ اصیل ملی و مذهبی ما می‌شود و برای کسانی که حتی یکبار نوع منفی این آهنگ‌ها را شنیده باشند مفهوم بدی را در ذهنشان تداعی می‌کند.
باید توجه داشت که این اتفاق مستقل از تأثیر رو به گسترش فرهنگ غربی و غرب‌زده در جامعه نیست، عوام‌گرایی و سطحی‌نگری و ابتذال عناصری هستند که در منش و زندگی غربی حضوری پررنگ دارند. در شاکله اخلاقی غربی تأثیر عمده‌‌ای گذرانده‌اند.
یکی از آسیب‌ها و تخریب‌های موهن نسبت به مذهب خردورز و خردمحور شیعه، انجام اعمالی سؤال برانگیز و زشت نشان دادن چهره اسلام ناب علوی است و آن عمل، قمه‌زنی و ایجاد صحنه‌‌های وحشت‌زا و خونین و فاقد پیام و جز بد تبلیغ است بلکه برعکس سبب بدبینی و گریز دیگران از مذهب حق می‌شود.
از دیگر آفت‌های مجالس عزاداری که آثار منفی‌اش در پیکره و شکل و محتوای مجالس تأثیرگذار است و در نتیجه بر مجموعه مرتبطین بر عزای امام حسین(ع) تأُثیرگذار است، کم سوادی و ضعف فرهنگی کارگردانان برخی هیئت‌هاست که اگر با اصل واقعه عاشورا و اهداف امام حسین(ع) و شرایط سیاسی موجود زمان و اهداف پلید دشمنان در تحریف عزاداری و تزریق سیاست‌های شیطانی‌شان به منظور به کنترل درآوردن مجالس و سمت و سو دادن دلخواه خود به مجالس آشنایی داشته باشند، هیچ‌گونه آسیبی عزداری را تهدید نخواهد کرد و اهداف امام حسین(ع) در کمترین فاصله زمانی محقق خواهد شد ولی افسوس که غالبا مجالس ما بر اثر ناآگاهی و ضعف بینش و دانش متصدیان گرفتار نارسایی‌ها شده و با اهداف امام حسین(ع) فاصله می‌گیرد.
آخرین آسیبی که مجالس عزاداری را تهدید می‌کند طولانی کردن مجلس، استفاده از شگردها و شیوه‌های مختلف جهت گریاندن مردم است که شاید تعداد اندکی از مردم تحمل آن را و حتی اشتیاق نسبت به طولانی شدن مجلس را داشته باشند اما قطعا این عمومیت ندارد و موجب دلزدگی و سلب علاقمندی برای شرکت در مجالس بعدی خواهد شد و وقتی ائمه (ع) تصریح دارند که ثواب عزاداری که همان بهشت و هم‌جواری با ائمه معصومین هست جدای قطره اشک و حتی برای اشکی که به اندازه پر پشه‌ای باشد به عزداران داده می‌شود پس کمیت و طول زمانی مطرح نیست بلکه آنچه مهم است زنده کردن نام و یاد امام حسین(ع) در جامعه و زنده کردن دل‌های مرده با تبیین اهداف و آرمان‌های قیام و پاسداری از مکتب اهل بیت(ع) می‌باشد.
منابع:
- رجبی، حجت‌‌الله / اهمیت و نقش عزاداری برای سالار شهیدان.
- شماره‌های مختلف نشریه خیمه، نشریه هیأت‌‌‌ها و مجالس مذهبی.
انتهای پیام/خ
- آسیب های اغراضی که دشمنان مکتب تشیع، با ایراد شبه های گسترده و دامنه دار و تبلیغات مسموم و روش های متنوع، سعی در انحراف افکار عمومی مردم به سمت و سویی دارند که افکار و اعتقادات خودشان مطابقت دارد و در حقیقت این آسیب‌ها به انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های دست‌اندکاران و مغرضان برمی‌گردد. یعنی اهداف راهبردی که باعث انحراف در افکار مردم شده و ایشان را از تمایل و گرایش به مکتب شیعه منصرف می‌کنند این آسیب مهم‌ترین آسیبی است که از عزاداری امام حسین (ع) را تهدید می‌کند.
- ایراد شبهه‌هایی مبنای اعتقادی و فقهی براصل عزاداری و مشروعیت آن است به ویژه از سوی پیروان معجول و دست‌ساز انگلیس یعنی وهابیت، که تنها به القای شبهه اکتفا نمی‌کنند بلکه تا سر حد جنگ، کشتار و ترور و جنایت و انفجار مساجد و اماکن متبرکه و حسینیه‌های محل تجمع شیعیان عزادار امام حسین(ع) اقدام می‌کنند و به زمع خودشان می‌خواهند این گونه مجالس را تعطیل و به فراموشی بسپارند.
از جمله دلایل مخالفت وهابیان با عزاداری امام حسین(ع) عبارتنداز:
الف) ما هیچ دلیل قرآنی و روایی بر مشروعیت عزاداری نداریم.
ب) عزداری بر مبنای عدم تسلیم و رضایت از کار خداوند و گردن نهادن به قضا و قدر الهی است، چرا که ما وظیفه داریم در مصیبت‌ها صبر کنیم و نه گریه و بی‌تابی
ج) عزاداری گاهی همراه با کارهایی است که در شرع مطهر اسلامی نکوهیده است مانند قمه‌زنی، دریدن لباس و ...
د) گریه و عزاداری کفر است
و) عزداری باعث اختلاف می‌شود، زراندی حنفی شهادت حضرت را مصیبتی بزرگ می‌داند ولی می‌نویسد: « مؤمن در این مصیبت و بقیه مصیبت‌ها فقط بایستی انا الله و انا علیه راجعون بگوید و نباید روز عاشورا را به عزاداری پرداخت مانند نادانان و بسیاری از روایات که در مورد روز عاشورا نقل می‌شود دروغ است و این کار باعث فتنه انگیزی و ایجاد دشمنی بین مسلمانان است و این عزاداری ها باعث می‌شود که مردم عوام به شک و شبهه بیفتند.
- آسیب‌های گفتاری، یعنی محتوای سخنانی که مطابق موازین شرعی نیست و نهضت عاشورا را تخریب می‌کند.
آسیب‌های گفتاری که با عناوین مختلف همچون تحریف لفظی و معنوی، دروغ، غلو، سوژه‌های حزن‌آور و شورآفرین، سخنان ذلت‌بار، استفاده از الفاظ قدیمی، نافهوم یا بدمفهوم، بدگفتن به گردون و متهم کردن نظام هستی، استفاده از الفاظ بد و سبک دور از شأن مجالس عزاداری و عدم استفاده از کتب مقتل، تاریخ و حدیث انجام می‌گیرد. کتاب‌هایی که به عنوان مقتل نوشته شده و روضه‌هایی که برای عاشورا گفته و خوانده شده گاهی چون با انگیزه گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیرمستند و احیانا دروغ گشت. علاقه‌ای که به چهره‌های عاشورایی وجود داشت سبب شد در حوادث آن حماسه غلوها و مبالغه‌هایی نقل شود که غیرعقلی و باور نکردنی است. آمار و ارقام کشته‌ها و برخی از حوادثی که به ظاهر غم‌انگیز و سوزناک بود براصل واقعه افزوده شد نوع برخوردهای امام حسین(ع)، زینب(س) و امام سجاد(ع) و کودکان و اهل بیت(ع) گاهی به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقانی چون یزید، شمر و ... درآمد، و خواسته بزرگ امام در این میدان حماسه که رد بیعت با حکومت جور و ستم بود به درخواست جرعه‌ای آب برای لب عطشان خویش یا گلوی خشک علی‌اصغر در آمد.
اعتقاد به شفاعت سیدالشهدا و نیز صواب‌های فراوان برای اشک ریختن به آن حضرت و همچنین نتایج ارزشمند محبت و ولایت اهل بیت(ع) همه صحیح است اما این مسائل به گونه ای یک جانبه طرح شد که بسیاری از علاقمندان اهل بیت تعارضی میان گریستن برحسین(ع) و ارتکاب فسق و فجور و زیرپا نهادن حق‌الناس و ترک وظایف ندانند و امیدشان به حسین(ع) باشد، هرچند که غرق گناه باشند.
امام سجاد(ع) که همان روح حسینی(ع) و شجاعت علوی(ع) را داشت و در عاشورا به مصلحت الهی بیمار بود و توان جنگیدن نداشت، در پی همین تلقیانت تحریف شده، به امام بیمار شهرت یافت و در اذهان عموم، مردی لاغر، رنگ پریده، بی‌حال و زردچهره و عصا به دست جلوه کرد.
حتی قضایای بی‌اساس همچون حجله عروسی قاسم نوجوان در شب عاشورا به عنوان دست مایه اشک گرفتن از اهل عزا مرثیه‌ها و مقتل‌ها راه یافت و قضایایی به عنوان رویا و خواب باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه نقل گشت و به تدریج حالت یک امر مسلم و قطعی یافت.
- آسیب‌های کرداری، یعنی نوع عملکرد شیوه‌های ناطلوب اجرایی مجالس امام حسین(ع) که چهره بدی از قیام عاشورا و مذهب شیعه در اذهان بدخواهان ترسیم می‌کند. آسیب‌های کرداری در رابطه با عزاداری بر مصیبت‌های اهل بیت(ع) در قالب آمیختن عزاداری با آهنگ‌های مبتذل و آلات موسیقی، قمه‌زنی، ضعف دانش و بینش کارگردانان مجالس و طولانی کردن مجالس انجام می‌گیرد.
در سال‌های اخیر شکل جدیدی از مداحی رواج یافته است که ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف با محتوی کم و بیش دینی و سبک‌ها و آهنگ‌های اقتباس شده از بیگانه یا از فرهنگ خودی اما ضدمذهبی و غیرمتناسب با فرهنگ دینی. مجالس مذهبی خود سبک و آهنگ خاص و مستقل دارند. استفاده از آهنگ‌های نوظهور، جدای از این که دون حضرات معصومین و محافل معنوی و عرفانی آنها است موجب تخیریب و تعرض به بخشی از فرهنگ اصیل ملی و مذهبی ما می‌شود و برای کسانی که حتی یکبار نوع منفی این آهنگ‌ها را شنیده باشند مفهوم بدی را در ذهنشان تداعی می‌کند.
باید توجه داشت که این اتفاق مستقل از تأثیر رو به گسترش فرهنگ غربی و غرب‌زده در جامعه نیست، عوام‌گرایی و سطحی‌نگری و ابتذال عناصری هستند که در منش و زندگی غربی حضوری پررنگ دارند. در شاکله اخلاقی غربی تأثیر عمده‌‌ای گذرانده‌اند.
یکی از آسیب‌ها و تخریب‌های موهن نسبت به مذهب خردورز و خردمحور شیعه، انجام اعمالی سؤال برانگیز و زشت نشان دادن چهره اسلام ناب علوی است و آن عمل، قمه‌زنی و ایجاد صحنه‌‌های وحشت‌زا و خونین و فاقد پیام و جز بد تبلیغ است بلکه برعکس سبب بدبینی و گریز دیگران از مذهب حق می‌شود.
از دیگر آفت‌های مجالس عزاداری که آثار منفی‌اش در پیکره و شکل و محتوای مجالس تأثیرگذار است و در نتیجه بر مجموعه مرتبطین بر عزای امام حسین(ع) تأُثیرگذار است، کم سوادی و ضعف فرهنگی کارگردانان برخی هیئت‌هاست که اگر با اصل واقعه عاشورا و اهداف امام حسین(ع) و شرایط سیاسی موجود زمان و اهداف پلید دشمنان در تحریف عزاداری و تزریق سیاست‌های شیطانی‌شان به منظور به کنترل درآوردن مجالس و سمت و سو دادن دلخواه خود به مجالس آشنایی داشته باشند، هیچ‌گونه آسیبی عزداری را تهدید نخواهد کرد و اهداف امام حسین(ع) در کمترین فاصله زمانی محقق خواهد شد ولی افسوس که غالبا مجالس ما بر اثر ناآگاهی و ضعف بینش و دانش متصدیان گرفتار نارسایی‌ها شده و با اهداف امام حسین(ع) فاصله می‌گیرد.
آخرین آسیبی که مجالس عزاداری را تهدید می‌کند طولانی کردن مجلس، استفاده از شگردها و شیوه‌های مختلف جهت گریاندن مردم است که شاید تعداد اندکی از مردم تحمل آن را و حتی اشتیاق نسبت به طولانی شدن مجلس را داشته باشند اما قطعا این عمومیت ندارد و موجب دلزدگی و سلب علاقمندی برای شرکت در مجالس بعدی خواهد شد و وقتی ائمه (ع) تصریح دارند که ثواب عزاداری که همان بهشت و هم‌جواری با ائمه معصومین هست جدای قطره اشک و حتی برای اشکی که به اندازه پر پشه‌ای باشد به عزداران داده می‌شود پس کمیت و طول زمانی مطرح نیست بلکه آنچه مهم است زنده کردن نام و یاد امام حسین(ع) در جامعه و زنده کردن دل‌های مرده با تبیین اهداف و آرمان‌های قیام و پاسداری از مکتب اهل بیت(ع) می‌باشد.
منابع:
- رجبی، حجت‌‌الله / اهمیت و نقش عزاداری برای سالار شهیدان.
- شماره‌های مختلف نشریه خیمه، نشریه هیأت‌‌‌ها و مجالس مذهبی.
انتهای پیام/خ
- آسیب های اغراضی که دشمنان مکتب تشیع، با ایراد شبه های گسترده و دامنه دار و تبلیغات مسموم و روش های متنوع، سعی در انحراف افکار عمومی مردم به سمت و سویی دارند که افکار و اعتقادات خودشان مطابقت دارد و در حقیقت این آسیب‌ها به انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های دست‌اندکاران و مغرضان برمی‌گردد. یعنی اهداف راهبردی که باعث انحراف در افکار مردم شده و ایشان را از تمایل و گرایش به مکتب شیعه منصرف می‌کنند این آسیب مهم‌ترین آسیبی است که از عزاداری امام حسین (ع) را تهدید می‌کند.
- ایراد شبهه‌هایی مبنای اعتقادی و فقهی براصل عزاداری و مشروعیت آن است به ویژه از سوی پیروان معجول و دست‌ساز انگلیس یعنی وهابیت، که تنها به القای شبهه اکتفا نمی‌کنند بلکه تا سر حد جنگ، کشتار و ترور و جنایت و انفجار مساجد و اماکن متبرکه و حسینیه‌های محل تجمع شیعیان عزادار امام حسین(ع) اقدام می‌کنند و به زمع خودشان می‌خواهند این گونه مجالس را تعطیل و به فراموشی بسپارند.
از جمله دلایل مخالفت وهابیان با عزاداری امام حسین(ع) عبارتنداز:
الف) ما هیچ دلیل قرآنی و روایی بر مشروعیت عزاداری نداریم.
ب) عزداری بر مبنای عدم تسلیم و رضایت از کار خداوند و گردن نهادن به قضا و قدر الهی است، چرا که ما وظیفه داریم در مصیبت‌ها صبر کنیم و نه گریه و بی‌تابی
ج) عزاداری گاهی همراه با کارهایی است که در شرع مطهر اسلامی نکوهیده است مانند قمه‌زنی، دریدن لباس و ...
د) گریه و عزاداری کفر است
و) عزداری باعث اختلاف می‌شود، زراندی حنفی شهادت حضرت را مصیبتی بزرگ می‌داند ولی می‌نویسد: « مؤمن در این مصیبت و بقیه مصیبت‌ها فقط بایستی انا الله و انا علیه راجعون بگوید و نباید روز عاشورا را به عزاداری پرداخت مانند نادانان و بسیاری از روایات که در مورد روز عاشورا نقل می‌شود دروغ است و این کار باعث فتنه انگیزی و ایجاد دشمنی بین مسلمانان است و این عزاداری ها باعث می‌شود که مردم عوام به شک و شبهه بیفتند.
- آسیب‌های گفتاری، یعنی محتوای سخنانی که مطابق موازین شرعی نیست و نهضت عاشورا را تخریب می‌کند.
آسیب‌های گفتاری که با عناوین مختلف همچون تحریف لفظی و معنوی، دروغ، غلو، سوژه‌های حزن‌آور و شورآفرین، سخنان ذلت‌بار، استفاده از الفاظ قدیمی، نافهوم یا بدمفهوم، بدگفتن به گردون و متهم کردن نظام هستی، استفاده از الفاظ بد و سبک دور از شأن مجالس عزاداری و عدم استفاده از کتب مقتل، تاریخ و حدیث انجام می‌گیرد. کتاب‌هایی که به عنوان مقتل نوشته شده و روضه‌هایی که برای عاشورا گفته و خوانده شده گاهی چون با انگیزه گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیرمستند و احیانا دروغ گشت. علاقه‌ای که به چهره‌های عاشورایی وجود داشت سبب شد در حوادث آن حماسه غلوها و مبالغه‌هایی نقل شود که غیرعقلی و باور نکردنی است. آمار و ارقام کشته‌ها و برخی از حوادثی که به ظاهر غم‌انگیز و سوزناک بود براصل واقعه افزوده شد نوع برخوردهای امام حسین(ع)، زینب(س) و امام سجاد(ع) و کودکان و اهل بیت(ع) گاهی به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقانی چون یزید، شمر و ... درآمد، و خواسته بزرگ امام در این میدان حماسه که رد بیعت با حکومت جور و ستم بود به درخواست جرعه‌ای آب برای لب عطشان خویش یا گلوی خشک علی‌اصغر در آمد.
اعتقاد به شفاعت سیدالشهدا و نیز صواب‌های فراوان برای اشک ریختن به آن حضرت و همچنین نتایج ارزشمند محبت و ولایت اهل بیت(ع) همه صحیح است اما این مسائل به گونه ای یک جانبه طرح شد که بسیاری از علاقمندان اهل بیت تعارضی میان گریستن برحسین(ع) و ارتکاب فسق و فجور و زیرپا نهادن حق‌الناس و ترک وظایف ندانند و امیدشان به حسین(ع) باشد، هرچند که غرق گناه باشند.
امام سجاد(ع) که همان روح حسینی(ع) و شجاعت علوی(ع) را داشت و در عاشورا به مصلحت الهی بیمار بود و توان جنگیدن نداشت، در پی همین تلقیانت تحریف شده، به امام بیمار شهرت یافت و در اذهان عموم، مردی لاغر، رنگ پریده، بی‌حال و زردچهره و عصا به دست جلوه کرد.
حتی قضایای بی‌اساس همچون حجله عروسی قاسم نوجوان در شب عاشورا به عنوان دست مایه اشک گرفتن از اهل عزا مرثیه‌ها و مقتل‌ها راه یافت و قضایایی به عنوان رویا و خواب باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه نقل گشت و به تدریج حالت یک امر مسلم و قطعی یافت.
- آسیب‌های کرداری، یعنی نوع عملکرد شیوه‌های ناطلوب اجرایی مجالس امام حسین(ع) که چهره بدی از قیام عاشورا و مذهب شیعه در اذهان بدخواهان ترسیم می‌کند. آسیب‌های کرداری در رابطه با عزاداری بر مصیبت‌های اهل بیت(ع) در قالب آمیختن عزاداری با آهنگ‌های مبتذل و آلات موسیقی، قمه‌زنی، ضعف دانش و بینش کارگردانان مجالس و طولانی کردن مجالس انجام می‌گیرد.
در سال‌های اخیر شکل جدیدی از مداحی رواج یافته است که ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف با محتوی کم و بیش دینی و سبک‌ها و آهنگ‌های اقتباس شده از بیگانه یا از فرهنگ خودی اما ضدمذهبی و غیرمتناسب با فرهنگ دینی. مجالس مذهبی خود سبک و آهنگ خاص و مستقل دارند. استفاده از آهنگ‌های نوظهور، جدای از این که دون حضرات معصومین و محافل معنوی و عرفانی آنها است موجب تخیریب و تعرض به بخشی از فرهنگ اصیل ملی و مذهبی ما می‌شود و برای کسانی که حتی یکبار نوع منفی این آهنگ‌ها را شنیده باشند مفهوم بدی را در ذهنشان تداعی می‌کند.
باید توجه داشت که این اتفاق مستقل از تأثیر رو به گسترش فرهنگ غربی و غرب‌زده در جامعه نیست، عوام‌گرایی و سطحی‌نگری و ابتذال عناصری هستند که در منش و زندگی غربی حضوری پررنگ دارند. در شاکله اخلاقی غربی تأثیر عمده‌‌ای گذرانده‌اند.
یکی از آسیب‌ها و تخریب‌های موهن نسبت به مذهب خردورز و خردمحور شیعه، انجام اعمالی سؤال برانگیز و زشت نشان دادن چهره اسلام ناب علوی است و آن عمل، قمه‌زنی و ایجاد صحنه‌‌های وحشت‌زا و خونین و فاقد پیام و جز بد تبلیغ است بلکه برعکس سبب بدبینی و گریز دیگران از مذهب حق می‌شود.
از دیگر آفت‌های مجالس عزاداری که آثار منفی‌اش در پیکره و شکل و محتوای مجالس تأثیرگذار است و در نتیجه بر مجموعه مرتبطین بر عزای امام حسین(ع) تأُثیرگذار است، کم سوادی و ضعف فرهنگی کارگردانان برخی هیئت‌هاست که اگر با اصل واقعه عاشورا و اهداف امام حسین(ع) و شرایط سیاسی موجود زمان و اهداف پلید دشمنان در تحریف عزاداری و تزریق سیاست‌های شیطانی‌شان به منظور به کنترل درآوردن مجالس و سمت و سو دادن دلخواه خود به مجالس آشنایی داشته باشند، هیچ‌گونه آسیبی عزداری را تهدید نخواهد کرد و اهداف امام حسین(ع) در کمترین فاصله زمانی محقق خواهد شد ولی افسوس که غالبا مجالس ما بر اثر ناآگاهی و ضعف بینش و دانش متصدیان گرفتار نارسایی‌ها شده و با اهداف امام حسین(ع) فاصله می‌گیرد.
آخرین آسیبی که مجالس عزاداری را تهدید می‌کند طولانی کردن مجلس، استفاده از شگردها و شیوه‌های مختلف جهت گریاندن مردم است که شاید تعداد اندکی از مردم تحمل آن را و حتی اشتیاق نسبت به طولانی شدن مجلس را داشته باشند اما قطعا این عمومیت ندارد و موجب دلزدگی و سلب علاقمندی برای شرکت در مجالس بعدی خواهد شد و وقتی ائمه (ع) تصریح دارند که ثواب عزاداری که همان بهشت و هم‌جواری با ائمه معصومین هست جدای قطره اشک و حتی برای اشکی که به اندازه پر پشه‌ای باشد به عزداران داده می‌شود پس کمیت و طول زمانی مطرح نیست بلکه آنچه مهم است زنده کردن نام و یاد امام حسین(ع) در جامعه و زنده کردن دل‌های مرده با تبیین اهداف و آرمان‌های قیام و پاسداری از مکتب اهل بیت(ع) می‌باشد.
منابع:
- رجبی، حجت‌‌الله / اهمیت و نقش عزاداری برای سالار شهیدان.
- شماره‌های مختلف نشریه خیمه، نشریه هیأت‌‌‌ها و مجالس مذهبی.
انتهای پیام/خ
- آسیب های اغراضی که دشمنان مکتب تشیع، با ایراد شبه های گسترده و دامنه دار و تبلیغات مسموم و روش های متنوع، سعی در انحراف افکار عمومی مردم به سمت و سویی دارند که افکار و اعتقادات خودشان مطابقت دارد و در حقیقت این آسیب‌ها به انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های دست‌اندکاران و مغرضان برمی‌گردد. یعنی اهداف راهبردی که باعث انحراف در افکار مردم شده و ایشان را از تمایل و گرایش به مکتب شیعه منصرف می‌کنند این آسیب مهم‌ترین آسیبی است که از عزاداری امام حسین (ع) را تهدید می‌کند.
- ایراد شبهه‌هایی مبنای اعتقادی و فقهی براصل عزاداری و مشروعیت آن است به ویژه از سوی پیروان معجول و دست‌ساز انگلیس یعنی وهابیت، که تنها به القای شبهه اکتفا نمی‌کنند بلکه تا سر حد جنگ، کشتار و ترور و جنایت و انفجار مساجد و اماکن متبرکه و حسینیه‌های محل تجمع شیعیان عزادار امام حسین(ع) اقدام می‌کنند و به زمع خودشان می‌خواهند این گونه مجالس را تعطیل و به فراموشی بسپارند.
از جمله دلایل مخالفت وهابیان با عزاداری امام حسین(ع) عبارتنداز:
الف) ما هیچ دلیل قرآنی و روایی بر مشروعیت عزاداری نداریم.
ب) عزداری بر مبنای عدم تسلیم و رضایت از کار خداوند و گردن نهادن به قضا و قدر الهی است، چرا که ما وظیفه داریم در مصیبت‌ها صبر کنیم و نه گریه و بی‌تابی
ج) عزاداری گاهی همراه با کارهایی است که در شرع مطهر اسلامی نکوهیده است مانند قمه‌زنی، دریدن لباس و ...
د) گریه و عزاداری کفر است
و) عزداری باعث اختلاف می‌شود، زراندی حنفی شهادت حضرت را مصیبتی بزرگ می‌داند ولی می‌نویسد: « مؤمن در این مصیبت و بقیه مصیبت‌ها فقط بایستی انا الله و انا علیه راجعون بگوید و نباید روز عاشورا را به عزاداری پرداخت مانند نادانان و بسیاری از روایات که در مورد روز عاشورا نقل می‌شود دروغ است و این کار باعث فتنه انگیزی و ایجاد دشمنی بین مسلمانان است و این عزاداری ها باعث می‌شود که مردم عوام به شک و شبهه بیفتند.
- آسیب‌های گفتاری، یعنی محتوای سخنانی که مطابق موازین شرعی نیست و نهضت عاشورا را تخریب می‌کند.
آسیب‌های گفتاری که با عناوین مختلف همچون تحریف لفظی و معنوی، دروغ، غلو، سوژه‌های حزن‌آور و شورآفرین، سخنان ذلت‌بار، استفاده از الفاظ قدیمی، نافهوم یا بدمفهوم، بدگفتن به گردون و متهم کردن نظام هستی، استفاده از الفاظ بد و سبک دور از شأن مجالس عزاداری و عدم استفاده از کتب مقتل، تاریخ و حدیث انجام می‌گیرد. کتاب‌هایی که به عنوان مقتل نوشته شده و روضه‌هایی که برای عاشورا گفته و خوانده شده گاهی چون با انگیزه گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیرمستند و احیانا دروغ گشت. علاقه‌ای که به چهره‌های عاشورایی وجود داشت سبب شد در حوادث آن حماسه غلوها و مبالغه‌هایی نقل شود که غیرعقلی و باور نکردنی است. آمار و ارقام کشته‌ها و برخی از حوادثی که به ظاهر غم‌انگیز و سوزناک بود براصل واقعه افزوده شد نوع برخوردهای امام حسین(ع)، زینب(س) و امام سجاد(ع) و کودکان و اهل بیت(ع) گاهی به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقانی چون یزید، شمر و ... درآمد، و خواسته بزرگ امام در این میدان حماسه که رد بیعت با حکومت جور و ستم بود به درخواست جرعه‌ای آب برای لب عطشان خویش یا گلوی خشک علی‌اصغر در آمد.
اعتقاد به شفاعت سیدالشهدا و نیز صواب‌های فراوان برای اشک ریختن به آن حضرت و همچنین نتایج ارزشمند محبت و ولایت اهل بیت(ع) همه صحیح است اما این مسائل به گونه ای یک جانبه طرح شد که بسیاری از علاقمندان اهل بیت تعارضی میان گریستن برحسین(ع) و ارتکاب فسق و فجور و زیرپا نهادن حق‌الناس و ترک وظایف ندانند و امیدشان به حسین(ع) باشد، هرچند که غرق گناه باشند.
امام سجاد(ع) که همان روح حسینی(ع) و شجاعت علوی(ع) را داشت و در عاشورا به مصلحت الهی بیمار بود و توان جنگیدن نداشت، در پی همین تلقیانت تحریف شده، به امام بیمار شهرت یافت و در اذهان عموم، مردی لاغر، رنگ پریده، بی‌حال و زردچهره و عصا به دست جلوه کرد.
حتی قضایای بی‌اساس همچون حجله عروسی قاسم نوجوان در شب عاشورا به عنوان دست مایه اشک گرفتن از اهل عزا مرثیه‌ها و مقتل‌ها راه یافت و قضایایی به عنوان رویا و خواب باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه نقل گشت و به تدریج حالت یک امر مسلم و قطعی یافت.
- آسیب‌های کرداری، یعنی نوع عملکرد شیوه‌های ناطلوب اجرایی مجالس امام حسین(ع) که چهره بدی از قیام عاشورا و مذهب شیعه در اذهان بدخواهان ترسیم می‌کند. آسیب‌های کرداری در رابطه با عزاداری بر مصیبت‌های اهل بیت(ع) در قالب آمیختن عزاداری با آهنگ‌های مبتذل و آلات موسیقی، قمه‌زنی، ضعف دانش و بینش کارگردانان مجالس و طولانی کردن مجالس انجام می‌گیرد.
در سال‌های اخیر شکل جدیدی از مداحی رواج یافته است که ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف با محتوی کم و بیش دینی و سبک‌ها و آهنگ‌های اقتباس شده از بیگانه یا از فرهنگ خودی اما ضدمذهبی و غیرمتناسب با فرهنگ دینی. مجالس مذهبی خود سبک و آهنگ خاص و مستقل دارند. استفاده از آهنگ‌های نوظهور، جدای از این که دون حضرات معصومین و محافل معنوی و عرفانی آنها است موجب تخیریب و تعرض به بخشی از فرهنگ اصیل ملی و مذهبی ما می‌شود و برای کسانی که حتی یکبار نوع منفی این آهنگ‌ها را شنیده باشند مفهوم بدی را در ذهنشان تداعی می‌کند.
باید توجه داشت که این اتفاق مستقل از تأثیر رو به گسترش فرهنگ غربی و غرب‌زده در جامعه نیست، عوام‌گرایی و سطحی‌نگری و ابتذال عناصری هستند که در منش و زندگی غربی حضوری پررنگ دارند. در شاکله اخلاقی غربی تأثیر عمده‌‌ای گذرانده‌اند.
یکی از آسیب‌ها و تخریب‌های موهن نسبت به مذهب خردورز و خردمحور شیعه، انجام اعمالی سؤال برانگیز و زشت نشان دادن چهره اسلام ناب علوی است و آن عمل، قمه‌زنی و ایجاد صحنه‌‌های وحشت‌زا و خونین و فاقد پیام و جز بد تبلیغ است بلکه برعکس سبب بدبینی و گریز دیگران از مذهب حق می‌شود.
از دیگر آفت‌های مجالس عزاداری که آثار منفی‌اش در پیکره و شکل و محتوای مجالس تأثیرگذار است و در نتیجه بر مجموعه مرتبطین بر عزای امام حسین(ع) تأُثیرگذار است، کم سوادی و ضعف فرهنگی کارگردانان برخی هیئت‌هاست که اگر با اصل واقعه عاشورا و اهداف امام حسین(ع) و شرایط سیاسی موجود زمان و اهداف پلید دشمنان در تحریف عزاداری و تزریق سیاست‌های شیطانی‌شان به منظور به کنترل درآوردن مجالس و سمت و سو دادن دلخواه خود به مجالس آشنایی داشته باشند، هیچ‌گونه آسیبی عزداری را تهدید نخواهد کرد و اهداف امام حسین(ع) در کمترین فاصله زمانی محقق خواهد شد ولی افسوس که غالبا مجالس ما بر اثر ناآگاهی و ضعف بینش و دانش متصدیان گرفتار نارسایی‌ها شده و با اهداف امام حسین(ع) فاصله می‌گیرد.
آخرین آسیبی که مجالس عزاداری را تهدید می‌کند طولانی کردن مجلس، استفاده از شگردها و شیوه‌های مختلف جهت گریاندن مردم است که شاید تعداد اندکی از مردم تحمل آن را و حتی اشتیاق نسبت به طولانی شدن مجلس را داشته باشند اما قطعا این عمومیت ندارد و موجب دلزدگی و سلب علاقمندی برای شرکت در مجالس بعدی خواهد شد و وقتی ائمه (ع) تصریح دارند که ثواب عزاداری که همان بهشت و هم‌جواری با ائمه معصومین هست جدای قطره اشک و حتی برای اشکی که به اندازه پر پشه‌ای باشد به عزداران داده می‌شود پس کمیت و طول زمانی مطرح نیست بلکه آنچه مهم است زنده کردن نام و یاد امام حسین(ع) در جامعه و زنده کردن دل‌های مرده با تبیین اهداف و آرمان‌های قیام و پاسداری از مکتب اهل بیت(ع) می‌باشد.
منابع:
- رجبی، حجت‌‌الله / اهمیت و نقش عزاداری برای سالار شهیدان.
- شماره‌های مختلف نشریه خیمه، نشریه هیأت‌‌‌ها و مجالس مذهبی.
انتهای پیام/خ
,
,
- آسیب های اغراضی که دشمنان مکتب تشیع، با ایراد شبه های گسترده و دامنه دار و تبلیغات مسموم و روش های متنوع، سعی در انحراف افکار عمومی مردم به سمت و سویی دارند که افکار و اعتقادات خودشان مطابقت دارد و در حقیقت این آسیب‌ها به انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های دست‌اندکاران و مغرضان برمی‌گردد. یعنی اهداف راهبردی که باعث انحراف در افکار مردم شده و ایشان را از تمایل و گرایش به مکتب شیعه منصرف می‌کنند این آسیب مهم‌ترین آسیبی است که از عزاداری امام حسین (ع) را تهدید می‌کند.
- ایراد شبهه‌هایی مبنای اعتقادی و فقهی براصل عزاداری و مشروعیت آن است به ویژه از سوی پیروان معجول و دست‌ساز انگلیس یعنی وهابیت، که تنها به القای شبهه اکتفا نمی‌کنند بلکه تا سر حد جنگ، کشتار و ترور و جنایت و انفجار مساجد و اماکن متبرکه و حسینیه‌های محل تجمع شیعیان عزادار امام حسین(ع) اقدام می‌کنند و به زمع خودشان می‌خواهند این گونه مجالس را تعطیل و به فراموشی بسپارند.
- آسیب های اغراضی که دشمنان مکتب تشیع، با ایراد شبه های گسترده و دامنه دار و تبلیغات مسموم و روش های متنوع، سعی در انحراف افکار عمومی مردم به سمت و سویی دارند که افکار و اعتقادات خودشان مطابقت دارد و در حقیقت این آسیب‌ها به انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های دست‌اندکاران و مغرضان برمی‌گردد. یعنی اهداف راهبردی که باعث انحراف در افکار مردم شده و ایشان را از تمایل و گرایش به مکتب شیعه منصرف می‌کنند این آسیب مهم‌ترین آسیبی است که از عزاداری امام حسین (ع) را تهدید می‌کند.
- ایراد شبهه‌هایی مبنای اعتقادی و فقهی براصل عزاداری و مشروعیت آن است به ویژه از سوی پیروان معجول و دست‌ساز انگلیس یعنی وهابیت، که تنها به القای شبهه اکتفا نمی‌کنند بلکه تا سر حد جنگ، کشتار و ترور و جنایت و انفجار مساجد و اماکن متبرکه و حسینیه‌های محل تجمع شیعیان عزادار امام حسین(ع) اقدام می‌کنند و به زمع خودشان می‌خواهند این گونه مجالس را تعطیل و به فراموشی بسپارند.
از جمله دلایل مخالفت وهابیان با عزاداری امام حسین(ع) عبارتنداز:
, از جمله دلایل مخالفت وهابیان با عزاداری امام حسین(ع) عبارتنداز:,,الف) ما هیچ دلیل قرآنی و روایی بر مشروعیت عزاداری نداریم.
ب) عزداری بر مبنای عدم تسلیم و رضایت از کار خداوند و گردن نهادن به قضا و قدر الهی است، چرا که ما وظیفه داریم در مصیبت‌ها صبر کنیم و نه گریه و بی‌تابی
ج) عزاداری گاهی همراه با کارهایی است که در شرع مطهر اسلامی نکوهیده است مانند قمه‌زنی، دریدن لباس و ...
د) گریه و عزاداری کفر است
و) عزداری باعث اختلاف می‌شود، زراندی حنفی شهادت حضرت را مصیبتی بزرگ می‌داند ولی می‌نویسد: « مؤمن در این مصیبت و بقیه مصیبت‌ها فقط بایستی انا الله و انا علیه راجعون بگوید و نباید روز عاشورا را به عزاداری پرداخت مانند نادانان و بسیاری از روایات که در مورد روز عاشورا نقل می‌شود دروغ است و این کار باعث فتنه انگیزی و ایجاد دشمنی بین مسلمانان است و این عزاداری ها باعث می‌شود که مردم عوام به شک و شبهه بیفتند.
الف) ما هیچ دلیل قرآنی و روایی بر مشروعیت عزاداری نداریم.
,ب) عزداری بر مبنای عدم تسلیم و رضایت از کار خداوند و گردن نهادن به قضا و قدر الهی است، چرا که ما وظیفه داریم در مصیبت‌ها صبر کنیم و نه گریه و بی‌تابی
,ج) عزاداری گاهی همراه با کارهایی است که در شرع مطهر اسلامی نکوهیده است مانند قمه‌زنی، دریدن لباس و ...
,د) گریه و عزاداری کفر است
,و) عزداری باعث اختلاف می‌شود، زراندی حنفی شهادت حضرت را مصیبتی بزرگ می‌داند ولی می‌نویسد: « مؤمن در این مصیبت و بقیه مصیبت‌ها فقط بایستی انا الله و انا علیه راجعون بگوید و نباید روز عاشورا را به عزاداری پرداخت مانند نادانان و بسیاری از روایات که در مورد روز عاشورا نقل می‌شود دروغ است و این کار باعث فتنه انگیزی و ایجاد دشمنی بین مسلمانان است و این عزاداری ها باعث می‌شود که مردم عوام به شک و شبهه بیفتند.
,,
- آسیب‌های گفتاری، یعنی محتوای سخنانی که مطابق موازین شرعی نیست و نهضت عاشورا را تخریب می‌کند.
- آسیب‌های گفتاری، یعنی محتوای سخنانی که مطابق موازین شرعی نیست و نهضت عاشورا را تخریب می‌کند.
آسیب‌های گفتاری که با عناوین مختلف همچون تحریف لفظی و معنوی، دروغ، غلو، سوژه‌های حزن‌آور و شورآفرین، سخنان ذلت‌بار، استفاده از الفاظ قدیمی، نافهوم یا بدمفهوم، بدگفتن به گردون و متهم کردن نظام هستی، استفاده از الفاظ بد و سبک دور از شأن مجالس عزاداری و عدم استفاده از کتب مقتل، تاریخ و حدیث انجام می‌گیرد. کتاب‌هایی که به عنوان مقتل نوشته شده و روضه‌هایی که برای عاشورا گفته و خوانده شده گاهی چون با انگیزه گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیرمستند و احیانا دروغ گشت. علاقه‌ای که به چهره‌های عاشورایی وجود داشت سبب شد در حوادث آن حماسه غلوها و مبالغه‌هایی نقل شود که غیرعقلی و باور نکردنی است. آمار و ارقام کشته‌ها و برخی از حوادثی که به ظاهر غم‌انگیز و سوزناک بود براصل واقعه افزوده شد نوع برخوردهای امام حسین(ع)، زینب(س) و امام سجاد(ع) و کودکان و اهل بیت(ع) گاهی به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقانی چون یزید، شمر و ... درآمد، و خواسته بزرگ امام در این میدان حماسه که رد بیعت با حکومت جور و ستم بود به درخواست جرعه‌ای آب برای لب عطشان خویش یا گلوی خشک علی‌اصغر در آمد.
,اعتقاد به شفاعت سیدالشهدا و نیز صواب‌های فراوان برای اشک ریختن به آن حضرت و همچنین نتایج ارزشمند محبت و ولایت اهل بیت(ع) همه صحیح است اما این مسائل به گونه ای یک جانبه طرح شد که بسیاری از علاقمندان اهل بیت تعارضی میان گریستن برحسین(ع) و ارتکاب فسق و فجور و زیرپا نهادن حق‌الناس و ترک وظایف ندانند و امیدشان به حسین(ع) باشد، هرچند که غرق گناه باشند.
,امام سجاد(ع) که همان روح حسینی(ع) و شجاعت علوی(ع) را داشت و در عاشورا به مصلحت الهی بیمار بود و توان جنگیدن نداشت، در پی همین تلقیانت تحریف شده، به امام بیمار شهرت یافت و در اذهان عموم، مردی لاغر، رنگ پریده، بی‌حال و زردچهره و عصا به دست جلوه کرد.
,حتی قضایای بی‌اساس همچون حجله عروسی قاسم نوجوان در شب عاشورا به عنوان دست مایه اشک گرفتن از اهل عزا مرثیه‌ها و مقتل‌ها راه یافت و قضایایی به عنوان رویا و خواب باب شد و دهان به دهان و سینه به سینه نقل گشت و به تدریج حالت یک امر مسلم و قطعی یافت.
,
,
- آسیب‌های کرداری، یعنی نوع عملکرد شیوه‌های ناطلوب اجرایی مجالس امام حسین(ع) که چهره بدی از قیام عاشورا و مذهب شیعه در اذهان بدخواهان ترسیم می‌کند. آسیب‌های کرداری در رابطه با عزاداری بر مصیبت‌های اهل بیت(ع) در قالب آمیختن عزاداری با آهنگ‌های مبتذل و آلات موسیقی، قمه‌زنی، ضعف دانش و بینش کارگردانان مجالس و طولانی کردن مجالس انجام می‌گیرد.
- آسیب‌های کرداری، یعنی نوع عملکرد شیوه‌های ناطلوب اجرایی مجالس امام حسین(ع) که چهره بدی از قیام عاشورا و مذهب شیعه در اذهان بدخواهان ترسیم می‌کند. آسیب‌های کرداری در رابطه با عزاداری بر مصیبت‌های اهل بیت(ع) در قالب آمیختن عزاداری با آهنگ‌های مبتذل و آلات موسیقی، قمه‌زنی، ضعف دانش و بینش کارگردانان مجالس و طولانی کردن مجالس انجام می‌گیرد.
در سال‌های اخیر شکل جدیدی از مداحی رواج یافته است که ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف با محتوی کم و بیش دینی و سبک‌ها و آهنگ‌های اقتباس شده از بیگانه یا از فرهنگ خودی اما ضدمذهبی و غیرمتناسب با فرهنگ دینی. مجالس مذهبی خود سبک و آهنگ خاص و مستقل دارند. استفاده از آهنگ‌های نوظهور، جدای از این که دون حضرات معصومین و محافل معنوی و عرفانی آنها است موجب تخیریب و تعرض به بخشی از فرهنگ اصیل ملی و مذهبی ما می‌شود و برای کسانی که حتی یکبار نوع منفی این آهنگ‌ها را شنیده باشند مفهوم بدی را در ذهنشان تداعی می‌کند.
,باید توجه داشت که این اتفاق مستقل از تأثیر رو به گسترش فرهنگ غربی و غرب‌زده در جامعه نیست، عوام‌گرایی و سطحی‌نگری و ابتذال عناصری هستند که در منش و زندگی غربی حضوری پررنگ دارند. در شاکله اخلاقی غربی تأثیر عمده‌‌ای گذرانده‌اند.
,
یکی از آسیب‌ها و تخریب‌های موهن نسبت به مذهب خردورز و خردمحور شیعه، انجام اعمالی سؤال برانگیز و زشت نشان دادن چهره اسلام ناب علوی است و آن عمل، قمه‌زنی و ایجاد صحنه‌‌های وحشت‌زا و خونین و فاقد پیام و جز بد تبلیغ است بلکه برعکس سبب بدبینی و گریز دیگران از مذهب حق می‌شود.
,
از دیگر آفت‌های مجالس عزاداری که آثار منفی‌اش در پیکره و شکل و محتوای مجالس تأثیرگذار است و در نتیجه بر مجموعه مرتبطین بر عزای امام حسین(ع) تأُثیرگذار است، کم سوادی و ضعف فرهنگی کارگردانان برخی هیئت‌هاست که اگر با اصل واقعه عاشورا و اهداف امام حسین(ع) و شرایط سیاسی موجود زمان و اهداف پلید دشمنان در تحریف عزاداری و تزریق سیاست‌های شیطانی‌شان به منظور به کنترل درآوردن مجالس و سمت و سو دادن دلخواه خود به مجالس آشنایی داشته باشند، هیچ‌گونه آسیبی عزداری را تهدید نخواهد کرد و اهداف امام حسین(ع) در کمترین فاصله زمانی محقق خواهد شد ولی افسوس که غالبا مجالس ما بر اثر ناآگاهی و ضعف بینش و دانش متصدیان گرفتار نارسایی‌ها شده و با اهداف امام حسین(ع) فاصله می‌گیرد.
,آخرین آسیبی که مجالس عزاداری را تهدید می‌کند طولانی کردن مجلس، استفاده از شگردها و شیوه‌های مختلف جهت گریاندن مردم است که شاید تعداد اندکی از مردم تحمل آن را و حتی اشتیاق نسبت به طولانی شدن مجلس را داشته باشند اما قطعا این عمومیت ندارد و موجب دلزدگی و سلب علاقمندی برای شرکت در مجالس بعدی خواهد شد و وقتی ائمه (ع) تصریح دارند که ثواب عزاداری که همان بهشت و هم‌جواری با ائمه معصومین هست جدای قطره اشک و حتی برای اشکی که به اندازه پر پشه‌ای باشد به عزداران داده می‌شود پس کمیت و طول زمانی مطرح نیست بلکه آنچه مهم است زنده کردن نام و یاد امام حسین(ع) در جامعه و زنده کردن دل‌های مرده با تبیین اهداف و آرمان‌های قیام و پاسداری از مکتب اهل بیت(ع) می‌باشد.
,منابع:
,- رجبی، حجت‌‌الله / اهمیت و نقش عزاداری برای سالار شهیدان.
- شماره‌های مختلف نشریه خیمه، نشریه هیأت‌‌‌ها و مجالس مذهبی.
انتهای پیام/خ
,]