به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، کربلا درس‌های خیلی بزرگی دارد اما درس‌های آن فقط به وجه ظلم ستیزی آن محدود نمی‌شود. روابط اجتماعی، نظام خانواده، آزادی رفتار و عقیده، تعامل سیاست، فرهنگ و اقتصاد در یک جامعه دینی و رقم زدن سرنوشت از درس‌های واقعه عاشورا نه فقط برای شیعیان و مسلمانان بلکه برای همه بشریت است.

یکی از درس‌های کربلا که در اینجا مد نظر است اینکه " جعلوه فی مثل الحلقه" نه عده دارد و نه عده اما باز از فتح و ظفر سخن می گیود. امروز ایرانی اسلامی با این محاصره همه جانبه، "جعلوه فی مثل الحلقه" است همه جا را بستند اما حضرت امام حسین علیه السلام از فتح و ظفر سخن می گوید:« من لحقنی فقد استشهد و من لم یلحق لم یدرک الفتح» هر کس به من ملحق نشود، فاتح نیست، من فاتحم.

 سید بن طاووس می‌گوید: ( اگر دستور نبود که در ماتم عزا بگریید ما برای حسین علیه السلام جشن می‌گرفتیم چون امام حسین علیه السلام فاتح است) یکی از بزرگان شعرای عرب می‌گوید: یا رسول الله صلی الله علیه و آله، در حق حسین علیه السلام عاجزم که به تو تبریک بگویم یا تسلیت.

امام حسین علیه السلام برای اسباب ظاهری، حساب استقلالی باز نکرد هر چه فشار بیشتر شد امام حسین علیه السلام از اصول تنازل نکرد. هر رئیسی و هر دولتی باشد فشار که زیاد شد و فهمید که سقوط قطعی است، تنازل می‌کند مانند صدام و قذافی که بصورت وحشتناکی تنازل کردند ولی آمریکا و اروپا اعتنا نکردند. سیدالشهدا علیه السلام چیز دیگری است امام حسین علیه‌السلام حتی خطبه‌های حماسی را هم رها نمی‌کند امروزی‌ها می‌گویند: نظام دیپلماسی اجازه حرف‌های تند را نمی‌دهد! امام حسین علیه السلام  در شدیدترین شرایط کربلا، خطبه‌های حماسی را کنار نگذاشت. ایشان مدام حرف حماسی می‌زند و به مسلمین نقشه راه را ارائه می‌دهد و می‌گوید: ( اگر شما مخیر شدید بین سلت و ذلت، سلت را انتخاب کنید ( المنی ولا الدنیه و التقلل و لا التوسل) سله یعنی شمشیر را از غلاف بیرون بکشید. سخن جاودانه و حماسی سیدالشهدا علیه السلام این است که سلت را و نه ذلت را انتخاب کنید.

یکی دیگر از درس های مهم کربلا؛ داشتن جرئت در شرایط بسیار بحران در برابر طاغوت است. سیدالشهدا علیه السلام در محاصره کامل است، اما نه مأیوس می‌شود و نه از اصول خود تنازل می‌کند، در اوج خذلان است، ولی خو را نمی‌بازد و کوتاه نمی آید، دشمن از همه نوع امکانات برخوردار است و اما حسین علیه السلام نه عِده دارد و نه عُده اما در اوج توحید است به همه مرخصی می‌دهد و می گوید: (مرا با لشگر سی هزار نفری تنها بگذارید) آینده وحشتناک، امام حسین علیه السلام و اهل بیت ایشان را تهدید می‌کند، اطراف او را اراذل و طغاه و عتاه بنی‌امیه گرفته‌اند کینه توزان خوارج برای انتقام به صف ایستاده اند اما این مسئله ذره‌ای در روحیه ایشان تأثیر نمی‌گذارد، حتی زبان خود را در کام نگه نمی‌دارد و خطبه‌های آتشین می‌خواند، وسط میدان می‌ایستد و آیه حماسی را می‌خواند ( ... یا قوم ان کان کبر علیکم مقامی و تذکیری بایات الله فعلی الله توکلت فاجمعوا امرکم و شرکاء کم ثم لایکن امرکم علیکم غمه ثم اقفوا الی ولا تنظرون) .

ادبیات زینب سلام الله نیز در مجلس ابن زیاد و یزید کاملا حماسی است. شکست و نفوذ در روحیه توحیدی آنها محال است با یقین به مرگ، همه سران فشل می‌شوند و خود را گم می‌کنند، روحیه خود را می‌بازند اما فقط سیدالشهدا علیه السلام است که یقین به مرگ خود دارد  ولی به مرگ خوش آمد می‌گوید و صدای مرحبا بالقتل در معرکه کربلا می‌پیچد او می‌گوید: ( بدن من به دست شما خواهد افتاد اما مجد من دست نیافتنی است.) این جمله امام حسین علیه السلام نقشه راه ماست که فرمود: (و هل تقدرون علی اکثر من قتلی؟ مرحبا بالقتل فی سبیل الله و کلنکم لاتقدرون علی هدم مجدی و محو عزتی و شرفی فاذا لا ابالی من القتل .)

ما امام حسین علیه السلام را نشناختیم ، سیدالشهدا علیه السلام از لعاب رسول الله تغذیه کرد، زمانی که پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم آمد زبان مبارکش را در دهان حسین علیه السلام گذاشت، امام حسین علیه السلام به جای شیر از لعاب رسول الله تغذیه کرد، یکبار نه، یک روز -دو روز نه، امیرالمؤمنین علی علیه السلام یکبار آب دهان پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم را گرفت و مملو از علم و حکمت شد و پیامبر صلی الله و علیه وآله و سلم فرمود: (ملاته حکمه و علما) و وقتی امیرالمؤمنین علیه السلام صحبت می‌کند انفجار علمی می‌شود، می‌گفتند این‌ها را از کجا یاد گرفتی؟ می‌فرمود: ( هذا لعاب رسول الله این لعاب دهان رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم است) ای خدا ما باید تا روز قیامت گریه کنیم، علی علیه السلام که یکبار لعاب پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم را گرفت آن گونه است، سیدالشهدا علیه السلام که خون و گوشتش و همه چیزش از لعاب پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم است چه کسی بود؟

آری سیدالشهدا علیه السلام با زیبایی‌های عرشی خود به جنگ زمان آمد و ابدیت یافت . ما خیال می‌کنیم خون امام حسین علیه السلام زمین ریخته شد، اما این طور نیست، در زیارت نامه اش می‌خوانیم : اشهد ان دمک سکن فی الخلد، خون امام حسین علیه السلام ابدیت یافت، خون حسین علیه السلام خونی نبود که بشر زیر خاک دفنش کند، سه بار خودش فرمود، خون من خونی نیست که زیرخاک دفن شود و 1400 سال است که دفن نشده و می جوشد.

منابع

الویری، محسن، عوامل تحریف پذیری عاشورا، خیمه نشریه هیئت ها و مجالس مذهبی

عاملی، سیدحسن، حسین علیه السلام ، مجد دست نیافتنی، خیمه، نشریه هیئت ها و مجالس مذهبی

به قلم: ناهید زندی پژوه

انتهای پیام/خ