به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از بسیج مداحان، اجتماع عمومی کانون بسیج مداحان یاس کبود با سخنرانی حجت الاسلام سید مهدی حائری زاده برگزار شد.

حجت‌الاسلام حائری زاده در این اجتماع در سخنانی اظهار داشت: از حضرت علی (ع) پرسیدند چه چیزی عجیب و عجیب تر از عجیب چیست؟ چه چیزی نزدیک و نزدیک تر از نزدیک چیست؟ که حضرت فرمودند «دنیا عجیب است و عجیب تر از دنیا دل بستن به آن است. نزدیک قیامت است و نزدیک تر از آن مرگ است.»

بزرگی می فرمود تا زمانی که در دنیا صاحب مقام و جایگاهی هستید خداحافظی کنید تا در اوج بمانید در غیر این صورت دچار حقارت در نزد مردم می شوید. دنیا خیلی عجیب است. حضرت علی (ع) فرمودند « دنیا به قدری من را تنزل داد که با معاویه در یک جایگاه قرار گرفتم.» سر امام حسین (ع) را دنیا بر فراز نیزه ها برد. دنیا و جهل مردم سبب خانه نشینی علی (ع) شد.

حکایتی زیبا از سادات شیرازی

مرحوم سید عباس شیرازی معروف به سادات شیرازی نقل می کند «حدود 3 هزار مستمع و مخاطب داشتم. روزی دیر به مجلس رسیدم و فردی نابلد مداحی می کرد و به این دلیل که صدای خوبی نداشت و خوب نمی خواند، مردم را خسته کرده بود. من با خودم گفتم که امشب خودت را بشکن تا ذاکر امام حسین (ع) نشکند. به آن شخص مداح گفتم 10 دقیقه دیگر بخوان تا من استراحت کنم. او خواند و من هم بعد از او مداحی کردم و مجلس تمام شد. شب در عالم رؤیا دیدم که امام حسین (ع) به حضرت عباس (ع) فرمودند «اسم همه نوکرهایم را بنویس، نام سید عباس را هم بنویس زیرا آبروی مداح ما را حفظ کرد و نوکری اش بع از سی سال مورد قبول ما قرار گرفت.»

توصیه‌هایی به ستایشگران اهل بیت (ع)

توصیه بنده به ذاکران این است که بدون وضو مداحی نکنید و قبل از مداحی دو رکعت نماز برای حضرت زهرا (س) بخوانید و به ایشان توسل کنید. اگر کسی با اخلاص به هیئت قدم بگذارد، هم دنیا و هم آخرتش تضمین است. هر روز زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام بخوانید و نوکر امام حسین (ع) به ویژه مداح باید زیارت عاشورا را حفظ باشد.

جایگاه‌ ما را اعمال‌مان تعیین می کند و القاب دنیوی همچون دکتر، مهندس، مداح، آیت الله و ... ناکارآمد است. مردم تمام کارهای یک ذاکر را زیر نظر دارند و به همین دلیل باید حواستان خیلی جمع باشد. ما باید خودمان به سیدالشهدا (ع) وصل باشیم تا بتوانیم مردم را هم به ایشان متصل کنیم. اشعار و روایات را در جوانی حفظ کنید زیرا انجام این کار در میان سالی خیلی سخت است. استاد ما آیت الله سیبویه به مجالس می رفت و با یک سلام به امام حسین (ع) همه را به هم می ریخت و این نشئت گرفته از دم و نفس حق ایشان بود. ستایشگر سیدالشهدا (ع) باید دستمال اشک مخصوص داشته باشد. باید کفن خود را به عنوان جانماز استفاده کند و بر روی آن اشک بریزد و هر از گاهی نیز با کفن خود صحبت کند. مداحان باید با پروردگار خود خلوت کنند و به عبادت بپردازند.

امام زین العابدین (ع) فرمودند «وای از آن لحظه ای که مردم بر روی شخصی حساب باز می کنند در حالی که خداوند روی آن فرد هیچ حسابی باز نمی کند.» پروردگار متعال در سوره مبارکه حشر می فرماید «چشم‌تان را باز و حواس‌تان را جمع کنید که چه برنامه ای برای فردا (قیامت) در نظر گرفته اید؟» حضرت علی  (ع) می‌فرمایند «قبرها روزی 5  بار حرف می‌زنند که ای اهل عالم، من خانه ای تاریک و ظلمانی هستم و با خودتان چراغ (اعمال صالح) بیاورید.»

گریه بر سیدالشهدا (ع)؛ تنها عمل دینی بدون حکم و شرط

جوانی خدمت امام باقر (ع) رسید و عرضه داشت: جوان بودم و به مادرم بی ادبی کردم و او من را عاق کرد و اکنون نیز هیچ کدام‌شان زنده نیستند. امام باقر (ع) در پاسخ فرمودند که «هر روز برای سیدالشهدا (ع) اشک بریز؛ زیرا وقتی برای ایشان گریه کنی خداوند دو نفر را مأمور می‌کند تا از والدین تو رضایت بگیرند. حضرت علی (ع) پدر و حضرت زهرا (س) مادرت را راضی می کند.» مرحوم آیت الله بهجت فرمودند «نافله شب و گریه بر امام حسین (ع) را فراموش نکنید.» یکی از شاگردان ایشان پرسید که کدام در اولویت است؟ و آیت الله بهجت هم گریه بر سیدالشهدا (ع) را در اولویت قرار داد. در دین ما تنها عملی که هیچ شرطی ندارد گریه بر وجود مقدس حضرت اباعبدالله (ع) است. گاهی اوقات با سیدالشهدا (ع) صحبت کنید و از ایشان بخواهید که نوکر و ذاکر ایشان بمانید.

انتهای پیام/