[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از سایت خبری کریمه، روز اول ذیقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى بود که در مدینه منوره دیده به جهان گشود و در همان سنین کودکی با مصیبت شهادت پدر گرامى خود که در حبس هارون در شهر بغداد بود، مواجه شد و از آن روز به بعد تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, سایت خبری کریمه،, سایت خبری کریمه،, سایت خبری کریمه،,

تا اینکه در سال 200 هجری قمری، با اصرار و تهدید مامون عباسی، حضرت رضا (ع) به مرو تبعید و سرانجام بدون آنکه کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.

,

یک سال بعد از هجرت ایشان، حصرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر، همراه با عده ای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد.

,

اما تا کاروان آن حضرت به شهر ساوه رسید، عده ای از مخالفان اهل بیت (ع) که دلخوش به پشتیبانی ماموران حکومتی بودند، سر راه ایشان را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند که در نتیجه آن تقریبا تمامی مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتی بنابر نقلى حضرت معصومه(س) را نیز مسموم کردند...

,

تا اینکه آن حضرت در بستر بیماری افتادند و چون امکان ادامه راه به سوی خراسان را نمی دیدند، قصد شهر قم نمود و پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است.

,

در قم مردم و بزرگان شهر با شنیدن این خبر مسرت بخش، با خوشحال تمام به استقبال ایشان شتافتند و در حالى که «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى کشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربیع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند.

,

سپس در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.

,

حضرت معصومه (س)به مدت 17 روز در این شهر زندگی و به عبادت و راز و نیاز  با خداوند متعال مشغول بودند؛ محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.

,

تا اینکه سرانجام، در روز دهم ربیع الثانى سال ٢٠١ هجرى، پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و مردم قم با تجلیل فراوان پیکر آن حضرت را غسل داده و کفن نمودند، سپس به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند...

,

ولی به هنگام دفن آن بزرگوار " به خاطر نبودن محرم " آل سعد" دچار مشکل شدند و سرانجام تصمیم گرفتند که پیرمردی به نام" قادر" این کار را انجام دهد.

,

ولی قادر و حتّی بزرگان و صلحا، شیعه قم هم، لایق نبودند عهده دار این امر مهم شوند؛ ‌چرا که معصومه اهل بیت را باید امام معصوم به خاک سپارد. مردم منتظر آمدن " آن پیرمرد صالح " بودند، که ناگهان دو سواره را دیدند که از جانب ریگزار به سوی آنان می آیند وقتی نزدیک جنازه رسیدند، پیاده شده و بر جنازه نماز خواندند و جسم پاک ریحانه رسول خدا را در داخل سردابی "که از قبل آماده شده بود" دفن کردند و بدون اینکه با کسی تکلّمی نمایند، سوار شده و رفتند، و کسی هم آنها را نشناخت. (تاریخ قدیم قم، ص 214.)

,

به قول یکی از بزرگان هیچ بعید نیست که این دو بزرگوار، امامان معصومی باشند که برای این امر مهم ّ به قم آمدند.( آیه الله فاضل لنکرانی " دام ظله.")

,

پس از پایان رسیدن مراسم دفن، موسی بن الخزرج سایبانی از حصیر و بوریا بر قبر شریف آن بزرگوار برافراشت و این سایبان برقرار بود تا زمانی که حضرت زینب دختر امام جواد (ع) وارد قم شد و قبّه ای آجری بر آن مرقد مطهّر بنا کرد.( سفینه البحار، ج 2، ص 376.)

,

تاریخ وفات و شهادت  حضرت معصومه(س)

, تاریخ وفات و شهادت  حضرت معصومه(س, ),

مدارک متعددی وجود دارد که حضرت معصومه در سال 201 هـ.ق. در قم وفات نموده است چنان که در کاشی‌کاری‌های اطراف حرم که از قرنها پیش به جای مانده مرقوم شده است، ولی در مورد روز و ماه وفات آن حضرت، اختلاف است، که تا سه قول گفته شده است:
1- طبق پاره‌ای از مدارک، دهم ربیع الثانی بوده است.
2- مطابق بعضی از مدارک، دوازدهم ربیع الثانی بوده است.
3- و بر اساس مدرک دیگر، هشتم شعبان بوده است.
هیچ‌یک از این سه قول، آن‌گونه که باید، مورد اطمینان نیست.

,
,
,
,
,

ولی همان گونه که بعضی از بزرگان گفته اند: انصاف این است که برای جمع بین دو قول اول و دوم، برای بزرگداشت مقام آن بزرگ‌بانوی دو عالم جهان، سه روز (10 و 11 و 12 ماه ربیع الثانی) را به‌عنوان سوگواری معصومیه، مراسم سوگواری برقرار کرد، چنان که در سال های اخیر مسئولین و دست اندرکاران آستانه‌ مقدسه حضرت معصومه(س) همین کار را شروع نموده، و این سنت خوب به جریان افتاده است، و این سه روز به‌عنوان ایام معصومیه، جا افتاده است، به امید آنکه در این ایام در آستانه مقدسه قم، و در سایر مساجد و محافل، از آن بانوی باعظمت، تجلیل شایان گردد، و خاطره زندگی درخشان آن شفیعه روز جزا، تجدید شود.

,

از آنچه در بالا خاطرنشان شد نتیجه می‌گیریم که سن حضرت معصومه هنگام وفات، در حدود 28 سال بوده است (از سال 173 تا 201 هـ.ق.) پس اینکه در زبان عوام، آن حضرت به‌عنوان 18 تا 23 ساله، ‌معروف شده، مدرک و سند محکمی ندارد.

]