به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، حاج یونس حبیبی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار بسیج مداحان در ارتباط با فاکتورها و لازمه‌های اصلی مداحی خاندان عصمت و طهارت (ع) پنج مورد و سرفصل را عنوان کرد و افزود: به نظر من با رعایت پنج الگوی اساسی جایگاه و شأن مداح حفظ می‌شود. نخستین مورد آن اصول اخلاقی است که به خود شخص و فرد مربوط می‌شود.

این مداح اهل بیت (ع) ادامه داد: آشنایی کامل با ادبیات فارسی دومین مقوله‌ای است که باید جزو معلومات شخص و مداح باشد. مداح باید به شرح ادبیات فارسی تسلط داشته باشد. اصل کارآمد دیگر در مداحی، آشنایی با اصول و قواعد عربی است. ذاکران باید به عربی آشنایی داشته باشند تا بتوانند ادعیه و قرآن را به راحتی قرائت کنند.

وی در ادامه در تشریح پنج شاخصه لازم برای ورود به ستایشگری اهل بیت (ع) بیان داشت: آشنایی با روایات، آشنایی با مقاتل و  شرح حال زندگی امامان معصوم (ع) چهارمین اصل از اصول مداحی است. پنجمین و آخرین شاخصه و لازمه مداحی نیز اصول صوت و لحن است که شامل آشنایی با دستگاه‌های موسیقی می‌شود.

بی‌سوادی و نداشتن علم مداحی؛ آسیب‌های اصلی تهدید کننده

حبیبی تأکید کرد: اگر مداحی به این پنج مورد آشنایی نداشته باشد، در ادامه راه خود به مشکل می‌خورد. امروزه یکی از آسیب‌های جدی که مداحان را تهدید می‌کند، بی‌سوادی و نداشتن علم مداحی است. بی‌سوادی هم متشکل از نداشتم علم به شعرخوانی، مقتل و روایات است.

وی که از یادگاران و جانبازان هشت سال دفاع مقدس است، نقش مداحان در تبیین و گسترش شعار «هیهات منا الذله» را مهم دانست و اظهار داشت:یک مداح باید به زمان حیات امامان و حیات خود واقف باشد. تا الان شرایط زندگی عصر ائمه چندین بار برای خود ما نیز تکرار شده است.

حاج یونس حبیبی یادآور شد: ذاکرانی که روشنگری و مسئولیت آگاه سازی مردم را برعهده دارند، تا کنون تکلیف خود را به خوبی انجام داده‌اند. خواندن یک مداح شاید از چندین منبر سخنرانی مؤثرتر باشد. اگر مداح اهل بیتی مسائل روز را برای مردم تبیین نکند، فکر نمی‌کنم که به تکلیف خود عمل کرده باشد.

این ستایشگر اهل بیت (ع) به تطبیق شرایط کنونی جامعه با عصر امام حسین (ع) پرداخت و عنوان کرد: الان زمانی است که حضرت مسلم (ع) به کوفه آمده است، همه بیعت کرده و نامه داده‌ایم که مولایمان بیاید و همه انتظار می‌کشیم.

وی اضافه کرد: ما باید جایگاه خود در این دوره را پیدا کنیم. ما اگر در زمان امام حسین (ع) بودیم، چه می‌کردیم؟ ما خودمان باید با رفتار و حضورمان جایگاه خود را تعیین کنیم. مادر شهیدی وجود دارد که می‌گوید «من چهار شهید دادم اما اشک نریختم ولی اشک رهبرم، اشک من را هم درآورد. حاضرم همه دار و ندارم را بدهم ولی اشک رهبرم را نبینم». جایگاه این مادر همانند جایگاه مادر وهب است که در کربلا ایثارگری کرد.

حاج منصور، بزرگ مداحان است

حبیبی به ورود مداحان به مسائل و مباحث سیاسی رأی مثبت داد و گفت: با ورود مداحان به مسائل سیاسی خیلی موافق هستم. جامعه مداحان باید بزرگتری داشته باشد و آن هم حاج منصور ارضی است. فرد مورد تأیید ایشان، مورد تأیید ما هم هست.

این مداح جانباز هشت سال دفاع مقدس در ارتباط با اهمیت سخنران و منبری در هیئات مذهبی تصریح کرد: به جلسه‌ای که سخنران ندارد نمی‌روم. باید بصیرت افزایی صورت بگیرد و این افزایش معرفت و بصیرت، مقدمه روضه و شورخوانی شود. هر زمانی که برای دعوت کردن با من تماس بگیرند، اول از وجود یا عدم وجود سخنران می‌پرسم؛ اگر سخنران داشتند قبول می‌کنم در غیر این صورت خیر.

نوحه معروف «یا اباعبدالله الحسین (ع)»

هر نوکری یک نشانی دارد و حضرت رقیه (س) هم نشان نوکری بنده را در نوحه «یا اباعبدالله الحسین (ع)» قرار داده است. این نوحه یادگار دوستان جبهه و جنگ من بود. من این نوحه را به روح شهید حسن جمالی که از مداحان دفاع مقدس بود و در عملیات کربلای 4 به شهادت رسید تقدیم کردم و اگر هنوز هم رنگ و بویی دارد به برکت خون مقدس این شهید بزرگوار است.

انتهای پیام/خ