به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از زنجانم، از امسال چهارشنبه سوری را ایرانی برگزار می کنیم.آتش روشن می کنیم و شیرینی به هم دیگر می دهیم.ما در برابر جشن های سرزمین مان مسئولیم چرا که بخشی از تاریخ و فرهنگ ما است و این مهم را به کودکان مان خواهیم آموخت.

در استان زنجان آخرین چهارشنبه سال را «آخر چهارشنبه» یا «ایلین آخر چرشنبه سی» می گویند.

چهارشنبه قبل از آخرین چهارشنبه سال را نیز « کول چرشنبه» می نامند. خانه تکانی در این زمان صورت می گیرد. درچند دهه پیش صبح روز چهارشنبه سوری دختران و زنان به کنار رودخانه می روند و از روی آن می پرند. سپس مقداری از آب را سه بار قیچی کرده و به عنوان تبرک به خانه می آورند.

بعد از غروب خورشید، مردم در بالای پشت بام و یا نزدیک در خانه خود آتش می افروزند و با پریدن از روی آن به شادی می پردازند.

همچنین اقوام و همسایه های افراد عزادار قبل از این که در خانه خود آتش روشن کنند، در منزل خانواده های داغدار آتش روشن می کنند و به هنگام پریدن از روی آن می گویند:

ـ چیله چیخدی بهار گلدی (چله زمستان رفت و بهار آمد)

در این شب افراد برای رفع مشکلات خود در سال آتی فال گوش می ایستند. اگر حرف های خوب و خوشایند شنیدند، آن را به فال نیک می گیرند.

بنا بر این همه سعی می کنند در این شب حرف های خوب و خوشحال کننده و شادی آور بزنند.

در غروب چهارشنبه سوری از طرف خانواده داماد برای تازه عروس ها شیرینی، میوه و خلعتی فرستاده می شود.

از تنقلات و خوراکی های این شب گندم بو داده با مقداری کشمش، گردو و سنجد، آجیل شیرین، میوه و شیرینی و از غذاهای مخصوص چهارشنبه سوری برنج سفید و مرغ، آش شیر (شیر برنج) و شش انداز است.

انتهای پیام/