به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از اندیمشک جوان:در قسمت شمال غربی شهر اندیمشک و انتهای کوی رسالت چند اصله درخت وجود دارد که بنام زرین درخت معروف هستند.

 زرین درخت برگ‌های این درخت شبیه انار است و تنه آن‌ها مانند بید و دارای خطوط منحنی مینیاتوری است و ارتفاعی بین ۱۰ تا ۱۲ متر دارند.

این چند اصله درخت از جمله درختان بسیار نادری هستند که قدمت و عمر آنها به چند صد سال می رسد و در یاد مردم این منطقه و حتی جهانگردانی که از این منطقه عبور کرده اند باقی مانده اند.

علت این نامگذاری بخاطر این است که در اواخر زمستان تا انتهای بهار این درختان شکوفه های زرد بسار زیبا و بزرگی در می آورند که دوام و زیبایی بسار زیادی دارد .

گفتنی است  شواهدی وجود دارد  که قدمت این زرین درخت ها را به حد اقل ۸۰۰ سال پیش می رساند  .

 در گذشته میان  این زرین درختها چند درخت انار وجود داشت که مردم احترام خاصی برای آنها قائل می شدند و اگر کسی مراد یا مطلبی داشت یک تکه پارچه به شاخه این درختها می بست و زمانیکه به مراد می رسید آن را باز می کرد.

بعضی از مردم در روزهایی مثل سیزده بدر زیر این درختها آش و آبگوشت می پختند  و آنرا به نیت و مراد خود بین کشاورزان یا فقرا که در حوالی آن هستند توزیع می کنند.

در مورد عقیده به این درختها، مردم معتقدبودند  که اگر کسی شاخه ای از آنها را بشکند جوان مرگ می شود، این درختها در تمام فصول سرسبزند و عمر آنها به یکصد و پنجاه سال بیشتر می رسد میوه آنها یک نوع گل است که در فصل بهار دست میدهد و در میان آن آب شیرینی وجود دارد و یکی از افسانه ها در مورد علت نام آنها  این است که مردم در قدیم غروبها فرشته ای را می دیده اند که در زیر این درختها مجسم می شده و روی این اصل به آنها زری درخت نام نهاده اند .

متاسفانه از ۳۰ “زرین درخت” موجود در اندیمشک ۱۴ اصله آن‌ خشک شده و تنها ۱۶ درخت باقی مانده است.

متاسفانه از این درختها امروزه چند اصله بیشتر از آنها باقی نمانده است و در معرض خشک شدن و نابودی قرار دارند، این گنجینه کم نظیر و خدادادی امروز بدون هیچ گونه محافظت به حال خود رها شده که متاسفانه اگر این روند ادامه پیدا کند در آینده نزدیک شاهد از بین رفتن آنها خواهیم بود.

“زرین درخت‌های” اندیمشک در منطقه مسکن مهر واقع شده‌اند و اداره محیط زیست نیز در جریان موضوع آن‌ها قرار دارد اما تاکنون اقدام خاصی برای آن‌ها انجام نشده است و حتی یک حصار در اطراف آن‌ها برای حفاظت وجود ندارد.

کمترین انتظاری که از مسئولین می رود این است که از این سرمایه و گنج سبز نگهداری و محافظت کنند و در صورت امکان آن را ثبت ملی کنند تا بهنوان یکی از جاذبه های گردشگری اندیمشک در سطح کشور معرفی شود.