به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، به موازات افزایش کمکهای مادی و معنوی ایران به حزبالله لبنان و مبارزان فلسطینی، مجموعهای از هجمههای هماهنگ علیه جمهوری اسلامی به دلیل حمایت از گروههای نظامی و شبهنظامی منطقه شکل گرفت که با تمسک به ضربالمثل «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است» سعی در مخدوشکردن این اقدام نمودهاند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,متأسفانه سیستم آموزشی کشور نیز چه در آموزش و پرورش و چه در آموزش عالی، در این زمینه کوتاهی کرده است و هنوز یک صفحه از متون درسی مدرسه و دانشگاه، بهدرستی به این موضوع نپرداخته و حداکثر به بیان چند جمله از امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری در حمایت از فلسطین بسنده کرده است؛ جملاتی که معمولا فقط در بنرهای جلوی ادارهها و اماکن دولتی دیده میشوند.
,اما چرا باید از حزبالله و فلسطین حمایت کنیم؟
,یک لحظه تصور کنید که جمهوری اسلامی هیچوقت چنین اقدامی انجام نمیداد. یعنی نه امام، نه رهبری و نه مسئولان و مردم، هیچ حمایتی اعم از مادی و معنوی از محور مقاومت انجام نمیدادند و مرز ضخیمی بین جمهوری اسلامی و جنبشهای آزادیبخش و انقلابی منطقه به وجود میآمد. ایران نیز همان مبالغ را که رقمش بسیار کمتر از چیزی است که مدعیانش اعلام میکنند، صرف ساخت و ساز و ریشهکنی فقر در جامعه میکرد تا دهان منتقدان بسته شود.
,با این وجود چه اتفاقی میافتاد؟
,قطعا این نوع نگاه، ایران را در مرزهای جغرافیاییاش محصور کرده است و چیزی از عمق راهبردی یک کشور در کیلومترها خارج از مرزهایش نمیداند. جالب است که مدعیان چنین نظریهای هیچگاه از آمریکا، انگلیس و متحدانشان به دلیل نفوذ همهجانبه در کشورهای دیگر و مثلا اینکه چرا باید ناو آمریکایی از آن سوی دنیا در خلیج فارس و آبهای آزاد دنیا حضور داشته باشد، انتقاد نمیکنند. مشکل بزرگ آنها ایران است که نه اجازه دارد رژیم صهیونیستی را به خاطر حملات وحشیانهاش به سرزمینهای اشغالی محکوم کند و نه میتواند به حزبالله در برابر تجاوز صهیونیستها کمک نماید.
,این جماعت هیچگاه تاریخ جنایات آمریکا را نخواندهاند که با افغانستان، عراق، سوریه، یمن، ویتنام، لائوس، کامبوج، هیروشیما، ناکازاکی، کوبا، مکزیک، هائیتی و دهها کشور دیگر چه کرده است و حالا حمایتهای ایران از محور مقاومت را «تحریکآمیز» توصیف میکنند.
,چنین وضعیتی را تصور کنید. یعنی ایران دیگر نه فلسطین را میشناسد نه حزبالله را. مثلا مانند مالزی باشد که هیچ دخالتی در اینگونه مسائل ندارد. با این حساب تکلیف حزبالله در روزهای آغازین جنگ 33 روزه مشخص است. اگر حمایتهای ایران نبود، حزباللهی هم در کار نبود.
,در تحولات منطقهای، همهی تلاشها برای درگیرکردن کشورهای مسلمان با یکدیگر صورت گرفته است تا اسرائیل به فراموشی سپرده شود. در حال حاضر عربستان، ترکیه، آذربایجان، بحرین، قطر و اردن دست دوستی به سوی صهیونیستها دراز کردهاند. اگر ایران از حمایتهای خود از سوریه و حزبالله دست بردارد، اسد به تنهایی نمیتواند تروریستها را از کشور خود بیرون رانده و عاقبتی مانند فرجام لیبی در انتظار مردم این کشور خواهد بود. در این صورت سوریه اسیر جنگهای داخلی، غارت داراییهای ملی و کشتار شهروندانش خواهد شد و از همه مهمتر قدرت تکفیریها افزایش یافته و اسرائیل نیز از انزوا در خواهد آمد.
,در چنین حالتی، همهی منطقه علیه ایران خواهند شد. اصطلاحا میگویند عمق استراتژیک جمهوری اسلامی در منطقه کاهش خواهد یافت و ایران باید از همه طرف مراقب ورود تروریسم به داخل کشور باشد. در این حالت با کاهش قدرت ایران در منطقه و عدم مهار پیشرَوی سیاسی و نظامی آمریکا و اسرائیل در کشورهای مسلمان، جامعهی جهانی بهراحتی میتواند علیه ایران اقدام کرده و در حملهی نظامی به ایران به اجماع برسد.
,باید توجه کرد حتی آن دسته از معترضانی که در سال 88، شعار «نه غزه، نه لبنان» سر میدادند، با دیدن «صحنههای جنایات تکفیریها» در منطقه، از حرف و رأی خود پشیماناند و حالا در ظاهر هم که شده، عملکرد سردار سلیمانی و نیروی قدس سپاه پاسداران را میستایند.
,بعید است کسی از وقوع جنایات تروریستها، در تهران و اقصینقاط کشور خوشحال باشد. بنابراین هر چقدر برای امنیت حزبالله، فلسطین، سوریه، عراق و یمن سرمایهگذاری شود، در واقع سرمایهگذاری بر روی امنیت جمهوری اسلامی و مردم این کشور است که سودش به جیب همه خواهد رفت. اگر امنیت نباشد، دیگر فقیر یا غنی بودن مردم هیچ فایدهای ندارد؛ چرا که تروریستها نه فقیر میشناسند نه غنی، نه شیعه میشناسند نه سنی، نه مرد نه زن، نه بزرگ نه کوچک!
,مغالطهای که در این زمینه صورت گرفته، بسیار اشتباه است. اینکه وجود فقر و بیکاری و مشکلات اقتصادی را به حمایتهای مادی ایران از محور مقاومت ربط بدهیم، بسیار کودکانه است. هر یک از وزارتخانهها برای خود، بودجههای مشخص و معینی دارند که بسیار بیشتر از بودجهی دفاعی جمهوری اسلامی است که فقط بخشی از بودجهی دفاعی صرف حمایت از مقاومت میگردد.
,فقر زدایی و تأمین امنیت، دو مقولهی جدا از هم بوده و هرگز قابل جمع نیستند. طبق قانون اساسی، وظیفهی هر ارگان، نهاد و وزارتخانه مشخص است و برای عمران و آبادانی نیز ارگانهای مشخصی مسئولیت دارند.
,بنا به سخن مقام معظم رهبری، هدف کلی تشکیلات تروریستی که در منطقه به وجود آمده برای زمینزدن ایران بوده است و اگر حمایتها و عملیاتهای مستشاری ایران در سوریه و عراق نبود، الان میبایست در همدان و کرمانشاه با آنها مبارزه میکردیم. امام علی(ع) فرمودند: «ذلیل و خار نشد، مگر مردمی که در خانهی خودشان با دشمنانشان جنگیدند.»
,انتهای پیام/م
]