[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ : زمانی از سال است که دلت هوایی می شود و به دنبال راهی می گردد تا برود ، راهی که مقصدش عشق است ، عشق وصل نشدنی و بی پایان .
اینجاست که اگر غنی باشی یا فقیر برایت مهم نیست فقط و فقط می‌گردی تا راه را برای رفتن بیابی و می‌روی که فقط و فقط به معشوقت برسی .
آری این زمان از سال قطب نمای دل تو تنها یک طرف را نشان می دهد آن هم جایی نیست جز کربلا .
می روی تا نظاره گر دو گنبد طلایی باشی آن هم گنبد اباعبدالله الحسین ( ع) و ابوالفضل العباس ( ع) .
می روی تا بین دوراهی شیرینی بمانی ، دو راهی که توان تصمیم گیری برای زانو زدن را از تو می گیرد و نخواهید دانست که ابتدا در مقابل کدام بزرگوار سر تعظیم فرود آوری .
•  اما دعوت نامه ای که باید امضاء شود .
راههای زیادی وجود دارد تا به سرزمین عاشقان برسی اما اگر اباعبدالله دعوتنامه را امضا نکند از هیچ راهی به این سرزمین نخواهی رسید .
در این میان هستند کسانی که دعوتنامه هایشان امضاء می شود تا بیاند برای نوکری و خدمت . نوکران ارباب می روند تا در بین راه موکب برپا کنند به زوار حسین خدمت کنند این افراد روزها و ماهها انتظار می‌کشند که به هر نحو ممکن خودشان را به مسیر انبوه زائران پیاده اربعین برسانند و با افتخار نان و آبی دست زائران دهند .
در بین راه که می روی هستند موکب هایی که از کوچک ترین روستای های ایران در آنجا حضور دارند . آنها اهم از روستا های کوچکشان آمده اند تا با دلی بزرگ خادمی کنندو آمده اند که نامشان جزو جاماندگان اربعیین نباشد.
یکی از این موکب ها ، موکب روستای از بنام ده آباد توابع استان اصفهان و از بخش امامزاده آقاعلی عباس و شاهزاده محمد .
بعد از کمی جستجو یافتیم که این روستا تنها 1700 نفر جمعیت دارد و عده ای از آنها آمده بودند اما با دلی که عاشق ارباب است ، آنها با تلاش فروان به دنبال تدارکات برپایی موکب بودند.
پیداست آنچه داشته اند را در طبق اخلاص گذاشته اند تا فقط به زوار حسین ( ع) خدمت کنند.
حجت الاسلام ابراهیم عسگری که از مسوولان موکب زائران حسینی روستای ده آباد شهرستان نطنز است ، گفت : مردم این روستا و روستای اطراف این شهرستان تلاش های فروانی برای تهیه ملزومات این سفر معنوی کردند . این افراد سختی های زیادی هم تحمل کردند تا به خاک کربلا رسیداند و این موکب در 300 متر حرم حضرت ابوالفضل ( ع) زائران حسینی پذیرایی می کند.
آری اینها همه روستائیانی هستند با صفای دل آمده اند تا فقط خدمت کنند .
عده ای را در حال تخلیه بارها و جابجایی می دیدم ، تعدادی ساختمان نمیه ساخته ای را که برای برپایی  موکب شان در اختیار گرفته بودند آماده می کردند .
آنها حتی انار را به عنوان سوغات شهرشان برای زوار حسین آورده بودند و با خوش آمد گویی به زائران تعارف می کردند .
این ها همه گوشه ای از خدمت رسانی به زائران اباعبدالحسین است و با چشم دل پیداست که ارباب به آنها نظر خواهد کرد .
و اینجاست که خواهید دید عشق به حسین ( ع) قوم ، قبیله ، شهری و روستایی نمی شناسد و همه در مدار این عشق وصف  نشدنی قرار دارند .

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,

 

,

, ,

, ,

نوشته مرضیه جامیری

,

 

,

انتهای پیام/

]