به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از «بسیج جامعه زنان» زهرا باقری: خیرین زیادی در سطح شهرها وجود دارند که بی نام و نشان برای نیازمندان کمک جمع می کنند، گاهی بسته وسایل خوراکی می دهند، پول جمع می کنند تا داروی بیمار نیازمند را بپردازند و زمانی هم قبض های برق و آب آنان را به مردم نشان می دهندو برایشان کمک جمع آوری می کنند که در این گزارش به بررسی اولویت های برخی از خیرین جامعه پرداخته ایم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, «بسیج جامعه زنان» زهرا باقری:, «, بسیج جامعه زنان, بسیج جامعه زنان, بسیج جامعه زنان, » زهرا باقری:, » زهرا باقری:, زهرا باقری,سنش به چهره و گستردگی فعالیتش نمی خورد، حداقل 20 سال کمتر نشان می دهد. دو سالی هست که مدرک فوق دیپلم روابط عمومی را گرفته و در وقت های خالی به حفظ قرآن هم می پردازد. اولویت فعالیت هایش در امور خیریه به کار اداری و رسمی آنقدر هست که با 10 سال کار در اداره ای خود را بازنشسته کند و در یک موسسه خصوصی به عنوان مسئول دفتر مشغول شود تا فرصت بیشتری برای این کارها پیدا کند.
سکینه مهدوی در کنار جلسات هفتگی روضه و آموزش احکام و شرکت در محافل اجتماعی و فرهنگی پای ثابت کمک به نیازمندان است و از هر فرصتی برای کمک به آنها که همه زنان بی سرپرست و بدسرپرست هستند استفاده می کند.
زمانی که از او در خصوص نوع کمک به نیازمندان می پرسم، می گوید: بیشترین کمک من شامل حال زنان نیازمندی است که یا سرپرست ندارند و همسر خود را به هر دلیلی مانند فوت یا طلاق از دست داده اند و یا زنانی که همسران معتاد دارند و اصطلاحا بدسرپرست هستند.
در پاسخ به سوالم در مورد کمک به جهیزیه دختران، می گوید: خیلی کم اتفاق می افتد که این کار را بکنم، اولویت من کمک به زنان بی سرپرست است، مشکلات آنها به قدری زیاد است که به فکر کمک به جهیزیه نمی افتم! یکی همسرش رفته و زن خانه دار که سواد درستی هم ندارد با 4بچه قد و نیم قد مانده روی دستش، یکی از بچه هایش بر اثر سوء تغذیه مدام بیمار می شود، کمک به او برایم مهمتر از کمک به جهیزیه است!
اولویت کمک به زن بی سرپرست نسبت به جهیزیه مشخص است!
زهرا صادقی، دختر شهیدی است که با داشتن 3 فرزند هنوز هم شبانه روز به یاد پدرش است و به گفته خودش ارتباطش با پدر شاید بیش از دخترانی باشد که با پدرشان زندگی می کنند و سال هاست که به نیت شادی روح پدر شهیدش کارهای خیر انجام می دهد، وقتی از او در می پرسم که به نظرت از بین جوان بی جهیزیه، زن بی سرپرست و یا بد سرپرست و زندانیان جرایم غیرعمد، کدام اولویت دارد؟ کمی مکث می کند و بعد می گوید: "هر کسی یک نظری دارد اما به اعتقاد من اولویت با زن بدسرپرست و بی سرپرست است ولی اگر سرپرست این زن جزو زندانیان جرایم غیرعمد باشد، مسلما آزاد کردن مرد این خانواده اولویت دارد، مرحله بعد جوان بی جهیزیه است، اما من معتقدم که جهیزیه را خدا درست می کند و اصلا احساس تکلیف در این مورد ندارم. عروس ها و دامادها جوان هستند و می توانند با قرض و قوله و از طرف دیگر با کم کردن هزینه های زندگی، ازدواج کنند و اگر سطح توقعات کم باشد زندگی را سریعتر تشکیل می دهند و قرض ها را بعد از ازدواج کم کم صاف می کنند، اما زن بی سرپرست یا بد سرپرست یا بیمار فقیر زمانی برای چنین کاری ندارند و به نظر من اولویت کمک به آنهاست نه نو عروس!
طرح «آیینه و شمعدان» مقدمه ای برای جلب کمک به نوعروس ها
نزدیک به 6 ماه قبل شهرداری تهران طرحی به نام «آیینه و شمعدان» را در ابعاد گسترده در فضای شهری و مجازی به راه انداخت تا اذهان عمومی به سمت کمک به جهیزیه نیازمندان جلب شود تا مقدمات نهادینه شدن این فرهنگ در بین مردم ایران ایجاد شود، برای بررسی ابعاد آگاهی فعالان فضای مجازی از این طرح از زهرا فیضی که با تحصیلات کارشناسی ارشد در کنار کارهای پژوهشی اش در صفحات اجتماعی هم فعال است، می پرسم: در مورد طرح «آینه و شمعدان» که جذب کمک برای جهیزیه 75 هزار نوعروس است، چیزی شنیده اید؟ جواب می دهد: در اینستاگرام با این طرح آشنا شدم، آن طور که گفتند هر کسی از طریق ربات عضو گروه شود و بعد عکس آن را در اینستاگرامش بگذارد کمکی معادل 10 هزار تومان به این طرح انجام داده، شرکت کردم و البته تبلیغاتش را در خیابان ها دیدم و به نظرم طرح خوبی است و امیدوارم که دولت و ملت همت کنند تا این مقدار جهیزیه فراهم شود.
زمانی که می پرسم به نظر شما تبلیغ و تشویق کمک به جهیزیه کار خوبی است؟ می گوید: مطمئنا کار خوبی است چون نفس کمک به نیازمندان در هر بخشی پسندیده است اما بهتر بود طرح برای کمک به بیمارانی که هزینه درمان ندارند اختصاص می یافت تا تشویق به کمک به جهیزیه، چون فکر می کنم تبلیغ برای اجرای این طرح ها بیش از خدمت رسانی، ژست اجتماعی دارد و به نظر من، بیشتر هدف کسب شهرت است تا جلب کمک!
وقتی می پرسم که خودش بدون کمک به در این طرح مشارکت کرده یا خیر، چشمانش را گرد می کند و می گوید: ضرورتی نمی بینم! بقیه هستند و تازه تهیه این مقدار جهیزیه که برای کمیته امداد کاری ندارد، دیگر چرا پای ما را می خواهد به وسط بکشد! این مقدار را هم ما کمک کنیم پس وظیفه کمیته امداد چیست؟
سمیه محمدی که وضع زندگی چندان مناسبی ندارد، برای کمک به جهیزیه دخترش با سختی فراوان و پس از 2 سال به کمک یک خیر ناشناس توانست دخترش را به خانه بخت بفرستد و زمانی که از او در مورد اولویت کمک به نیازمندان می پرسم می گوید: اگر کمک به جهیزیه را جزو اولویت های برخی نیازمندان بدانیم قضیه راحت تر پذیرفته می شود، اما بسیاری از حامی ها هنوز هم کمک به جهیزیه را قبول ندارند، وقت از حامی هایی که می شناختم برای کمک به خرج درمان همسرم کمک خواستم در کمترین مدتی پول جور شد اما برای جهیزیه کمک بسیار کمی انجام شد ولی طرح «آیینه و شمعدان» تاثیر خوبی داشت و برای دختر همسایه ما کمک های خوبی جمع شد.
شیرین قهرمانی نوعروسی است که برای شروع زندگی به قول خودش تا 3 سال خود و همسرش زیر بار قرض هایی سنگین است و باید ماهی 2 میلیون تومان قسط بدهند. او که ایمان و اخلاق را مهمترین معیار در انتخاب همسر قرار داده بود، می گوید: امیدوار بودم که دوستان و آشنایان هر دو خانواده کمک کنند تا بتوانم با مشکلات کمتری زندگی مشترکمان را شروع کنیم، اما حتی خیرین فامیل هم که به کمک به نیازمندان شهره اند، حاضر نشدند به ما وام هایی با قسط های طولانی مدت بدهند و برای آن ها اولویت کمک به بی سرپرست و مریض به مراتب هزار بار مهمتر از کمک جهیزیه است و ما با سختی بعد از یک سال توانستیم با حداقل ترین امکانات زندگی را آغاز کنیم!
امثال شیرین در اطراف ما زیاد هستند اما نگاه اکثر خیرین برای کمک به جهیزیه نگاه نازلی است و اولویت بسیار کمی دارد و به نظر می رسد که باید بارها و بارها انواع طرح هایی مشابه «آیینه و شمعدان» اجرا شود تا توجه اذهان عمومی برای کمک به تشکیل زندگی زوج های جوان افزایش یابد تا وقف ها و نذرهای خیرین به این بخش نیز اختصاص پیدا کند.
انتهای پیام/ز
سنش به چهره و گستردگی فعالیتش نمی خورد، حداقل 20 سال کمتر نشان می دهد. دو سالی هست که مدرک فوق دیپلم روابط عمومی را گرفته و در وقت های خالی به حفظ قرآن هم می پردازد. اولویت فعالیت هایش در امور خیریه به کار اداری و رسمی آنقدر هست که با 10 سال کار در اداره ای خود را بازنشسته کند و در یک موسسه خصوصی به عنوان مسئول دفتر مشغول شود تا فرصت بیشتری برای این کارها پیدا کند.
سکینه مهدوی در کنار جلسات هفتگی روضه و آموزش احکام و شرکت در محافل اجتماعی و فرهنگی پای ثابت کمک به نیازمندان است و از هر فرصتی برای کمک به آنها که همه زنان بی سرپرست و بدسرپرست هستند استفاده می کند.
زمانی که از او در خصوص نوع کمک به نیازمندان می پرسم، می گوید: بیشترین کمک من شامل حال زنان نیازمندی است که یا سرپرست ندارند و همسر خود را به هر دلیلی مانند فوت یا طلاق از دست داده اند و یا زنانی که همسران معتاد دارند و اصطلاحا بدسرپرست هستند.
در پاسخ به سوالم در مورد کمک به جهیزیه دختران، می گوید: خیلی کم اتفاق می افتد که این کار را بکنم، اولویت من کمک به زنان بی سرپرست است، مشکلات آنها به قدری زیاد است که به فکر کمک به جهیزیه نمی افتم! یکی همسرش رفته و زن خانه دار که سواد درستی هم ندارد با 4بچه قد و نیم قد مانده روی دستش، یکی از بچه هایش بر اثر سوء تغذیه مدام بیمار می شود، کمک به او برایم مهمتر از کمک به جهیزیه است!
اولویت کمک به زن بی سرپرست نسبت به جهیزیه مشخص است!
زهرا صادقی، دختر شهیدی است که با داشتن 3 فرزند هنوز هم شبانه روز به یاد پدرش است و به گفته خودش ارتباطش با پدر شاید بیش از دخترانی باشد که با پدرشان زندگی می کنند و سال هاست که به نیت شادی روح پدر شهیدش کارهای خیر انجام می دهد، وقتی از او در می پرسم که به نظرت از بین جوان بی جهیزیه، زن بی سرپرست و یا بد سرپرست و زندانیان جرایم غیرعمد، کدام اولویت دارد؟ کمی مکث می کند و بعد می گوید: "هر کسی یک نظری دارد اما به اعتقاد من اولویت با زن بدسرپرست و بی سرپرست است ولی اگر سرپرست این زن جزو زندانیان جرایم غیرعمد باشد، مسلما آزاد کردن مرد این خانواده اولویت دارد، مرحله بعد جوان بی جهیزیه است، اما من معتقدم که جهیزیه را خدا درست می کند و اصلا احساس تکلیف در این مورد ندارم. عروس ها و دامادها جوان هستند و می توانند با قرض و قوله و از طرف دیگر با کم کردن هزینه های زندگی، ازدواج کنند و اگر سطح توقعات کم باشد زندگی را سریعتر تشکیل می دهند و قرض ها را بعد از ازدواج کم کم صاف می کنند، اما زن بی سرپرست یا بد سرپرست یا بیمار فقیر زمانی برای چنین کاری ندارند و به نظر من اولویت کمک به آنهاست نه نو عروس!
طرح «آیینه و شمعدان» مقدمه ای برای جلب کمک به نوعروس ها
نزدیک به 6 ماه قبل شهرداری تهران طرحی به نام «آیینه و شمعدان» را در ابعاد گسترده در فضای شهری و مجازی به راه انداخت تا اذهان عمومی به سمت کمک به جهیزیه نیازمندان جلب شود تا مقدمات نهادینه شدن این فرهنگ در بین مردم ایران ایجاد شود، برای بررسی ابعاد آگاهی فعالان فضای مجازی از این طرح از زهرا فیضی که با تحصیلات کارشناسی ارشد در کنار کارهای پژوهشی اش در صفحات اجتماعی هم فعال است، می پرسم: در مورد طرح «آینه و شمعدان» که جذب کمک برای جهیزیه 75 هزار نوعروس است، چیزی شنیده اید؟ جواب می دهد: در اینستاگرام با این طرح آشنا شدم، آن طور که گفتند هر کسی از طریق ربات عضو گروه شود و بعد عکس آن را در اینستاگرامش بگذارد کمکی معادل 10 هزار تومان به این طرح انجام داده، شرکت کردم و البته تبلیغاتش را در خیابان ها دیدم و به نظرم طرح خوبی است و امیدوارم که دولت و ملت همت کنند تا این مقدار جهیزیه فراهم شود.
زمانی که می پرسم به نظر شما تبلیغ و تشویق کمک به جهیزیه کار خوبی است؟ می گوید: مطمئنا کار خوبی است چون نفس کمک به نیازمندان در هر بخشی پسندیده است اما بهتر بود طرح برای کمک به بیمارانی که هزینه درمان ندارند اختصاص می یافت تا تشویق به کمک به جهیزیه، چون فکر می کنم تبلیغ برای اجرای این طرح ها بیش از خدمت رسانی، ژست اجتماعی دارد و به نظر من، بیشتر هدف کسب شهرت است تا جلب کمک!
وقتی می پرسم که خودش بدون کمک به در این طرح مشارکت کرده یا خیر، چشمانش را گرد می کند و می گوید: ضرورتی نمی بینم! بقیه هستند و تازه تهیه این مقدار جهیزیه که برای کمیته امداد کاری ندارد، دیگر چرا پای ما را می خواهد به وسط بکشد! این مقدار را هم ما کمک کنیم پس وظیفه کمیته امداد چیست؟
سمیه محمدی که وضع زندگی چندان مناسبی ندارد، برای کمک به جهیزیه دخترش با سختی فراوان و پس از 2 سال به کمک یک خیر ناشناس توانست دخترش را به خانه بخت بفرستد و زمانی که از او در مورد اولویت کمک به نیازمندان می پرسم می گوید: اگر کمک به جهیزیه را جزو اولویت های برخی نیازمندان بدانیم قضیه راحت تر پذیرفته می شود، اما بسیاری از حامی ها هنوز هم کمک به جهیزیه را قبول ندارند، وقت از حامی هایی که می شناختم برای کمک به خرج درمان همسرم کمک خواستم در کمترین مدتی پول جور شد اما برای جهیزیه کمک بسیار کمی انجام شد ولی طرح «آیینه و شمعدان» تاثیر خوبی داشت و برای دختر همسایه ما کمک های خوبی جمع شد.
شیرین قهرمانی نوعروسی است که برای شروع زندگی به قول خودش تا 3 سال خود و همسرش زیر بار قرض هایی سنگین است و باید ماهی 2 میلیون تومان قسط بدهند. او که ایمان و اخلاق را مهمترین معیار در انتخاب همسر قرار داده بود، می گوید: امیدوار بودم که دوستان و آشنایان هر دو خانواده کمک کنند تا بتوانم با مشکلات کمتری زندگی مشترکمان را شروع کنیم، اما حتی خیرین فامیل هم که به کمک به نیازمندان شهره اند، حاضر نشدند به ما وام هایی با قسط های طولانی مدت بدهند و برای آن ها اولویت کمک به بی سرپرست و مریض به مراتب هزار بار مهمتر از کمک جهیزیه است و ما با سختی بعد از یک سال توانستیم با حداقل ترین امکانات زندگی را آغاز کنیم!
امثال شیرین در اطراف ما زیاد هستند اما نگاه اکثر خیرین برای کمک به جهیزیه نگاه نازلی است و اولویت بسیار کمی دارد و به نظر می رسد که باید بارها و بارها انواع طرح هایی مشابه «آیینه و شمعدان» اجرا شود تا توجه اذهان عمومی برای کمک به تشکیل زندگی زوج های جوان افزایش یابد تا وقف ها و نذرهای خیرین به این بخش نیز اختصاص پیدا کند.
انتهای پیام/ز
سنش به چهره و گستردگی فعالیتش نمی خورد، حداقل 20 سال کمتر نشان می دهد. دو سالی هست که مدرک فوق دیپلم روابط عمومی را گرفته و در وقت های خالی به حفظ قرآن هم می پردازد. اولویت فعالیت هایش در امور خیریه به کار اداری و رسمی آنقدر هست که با 10 سال کار در اداره ای خود را بازنشسته کند و در یک موسسه خصوصی به عنوان مسئول دفتر مشغول شود تا فرصت بیشتری برای این کارها پیدا کند.
سکینه مهدوی در کنار جلسات هفتگی روضه و آموزش احکام و شرکت در محافل اجتماعی و فرهنگی پای ثابت کمک به نیازمندان است و از هر فرصتی برای کمک به آنها که همه زنان بی سرپرست و بدسرپرست هستند استفاده می کند.
زمانی که از او در خصوص نوع کمک به نیازمندان می پرسم، می گوید: بیشترین کمک من شامل حال زنان نیازمندی است که یا سرپرست ندارند و همسر خود را به هر دلیلی مانند فوت یا طلاق از دست داده اند و یا زنانی که همسران معتاد دارند و اصطلاحا بدسرپرست هستند.
در پاسخ به سوالم در مورد کمک به جهیزیه دختران، می گوید: خیلی کم اتفاق می افتد که این کار را بکنم، اولویت من کمک به زنان بی سرپرست است، مشکلات آنها به قدری زیاد است که به فکر کمک به جهیزیه نمی افتم! یکی همسرش رفته و زن خانه دار که سواد درستی هم ندارد با 4بچه قد و نیم قد مانده روی دستش، یکی از بچه هایش بر اثر سوء تغذیه مدام بیمار می شود، کمک به او برایم مهمتر از کمک به جهیزیه است!
اولویت کمک به زن بی سرپرست نسبت به جهیزیه مشخص است!
زهرا صادقی، دختر شهیدی است که با داشتن 3 فرزند هنوز هم شبانه روز به یاد پدرش است و به گفته خودش ارتباطش با پدر شاید بیش از دخترانی باشد که با پدرشان زندگی می کنند و سال هاست که به نیت شادی روح پدر شهیدش کارهای خیر انجام می دهد، وقتی از او در می پرسم که به نظرت از بین جوان بی جهیزیه، زن بی سرپرست و یا بد سرپرست و زندانیان جرایم غیرعمد، کدام اولویت دارد؟ کمی مکث می کند و بعد می گوید: "هر کسی یک نظری دارد اما به اعتقاد من اولویت با زن بدسرپرست و بی سرپرست است ولی اگر سرپرست این زن جزو زندانیان جرایم غیرعمد باشد، مسلما آزاد کردن مرد این خانواده اولویت دارد، مرحله بعد جوان بی جهیزیه است، اما من معتقدم که جهیزیه را خدا درست می کند و اصلا احساس تکلیف در این مورد ندارم. عروس ها و دامادها جوان هستند و می توانند با قرض و قوله و از طرف دیگر با کم کردن هزینه های زندگی، ازدواج کنند و اگر سطح توقعات کم باشد زندگی را سریعتر تشکیل می دهند و قرض ها را بعد از ازدواج کم کم صاف می کنند، اما زن بی سرپرست یا بد سرپرست یا بیمار فقیر زمانی برای چنین کاری ندارند و به نظر من اولویت کمک به آنهاست نه نو عروس!
طرح «آیینه و شمعدان» مقدمه ای برای جلب کمک به نوعروس ها
نزدیک به 6 ماه قبل شهرداری تهران طرحی به نام «آیینه و شمعدان» را در ابعاد گسترده در فضای شهری و مجازی به راه انداخت تا اذهان عمومی به سمت کمک به جهیزیه نیازمندان جلب شود تا مقدمات نهادینه شدن این فرهنگ در بین مردم ایران ایجاد شود، برای بررسی ابعاد آگاهی فعالان فضای مجازی از این طرح از زهرا فیضی که با تحصیلات کارشناسی ارشد در کنار کارهای پژوهشی اش در صفحات اجتماعی هم فعال است، می پرسم: در مورد طرح «آینه و شمعدان» که جذب کمک برای جهیزیه 75 هزار نوعروس است، چیزی شنیده اید؟ جواب می دهد: در اینستاگرام با این طرح آشنا شدم، آن طور که گفتند هر کسی از طریق ربات عضو گروه شود و بعد عکس آن را در اینستاگرامش بگذارد کمکی معادل 10 هزار تومان به این طرح انجام داده، شرکت کردم و البته تبلیغاتش را در خیابان ها دیدم و به نظرم طرح خوبی است و امیدوارم که دولت و ملت همت کنند تا این مقدار جهیزیه فراهم شود.
زمانی که می پرسم به نظر شما تبلیغ و تشویق کمک به جهیزیه کار خوبی است؟ می گوید: مطمئنا کار خوبی است چون نفس کمک به نیازمندان در هر بخشی پسندیده است اما بهتر بود طرح برای کمک به بیمارانی که هزینه درمان ندارند اختصاص می یافت تا تشویق به کمک به جهیزیه، چون فکر می کنم تبلیغ برای اجرای این طرح ها بیش از خدمت رسانی، ژست اجتماعی دارد و به نظر من، بیشتر هدف کسب شهرت است تا جلب کمک!
وقتی می پرسم که خودش بدون کمک به در این طرح مشارکت کرده یا خیر، چشمانش را گرد می کند و می گوید: ضرورتی نمی بینم! بقیه هستند و تازه تهیه این مقدار جهیزیه که برای کمیته امداد کاری ندارد، دیگر چرا پای ما را می خواهد به وسط بکشد! این مقدار را هم ما کمک کنیم پس وظیفه کمیته امداد چیست؟
سمیه محمدی که وضع زندگی چندان مناسبی ندارد، برای کمک به جهیزیه دخترش با سختی فراوان و پس از 2 سال به کمک یک خیر ناشناس توانست دخترش را به خانه بخت بفرستد و زمانی که از او در مورد اولویت کمک به نیازمندان می پرسم می گوید: اگر کمک به جهیزیه را جزو اولویت های برخی نیازمندان بدانیم قضیه راحت تر پذیرفته می شود، اما بسیاری از حامی ها هنوز هم کمک به جهیزیه را قبول ندارند، وقت از حامی هایی که می شناختم برای کمک به خرج درمان همسرم کمک خواستم در کمترین مدتی پول جور شد اما برای جهیزیه کمک بسیار کمی انجام شد ولی طرح «آیینه و شمعدان» تاثیر خوبی داشت و برای دختر همسایه ما کمک های خوبی جمع شد.
شیرین قهرمانی نوعروسی است که برای شروع زندگی به قول خودش تا 3 سال خود و همسرش زیر بار قرض هایی سنگین است و باید ماهی 2 میلیون تومان قسط بدهند. او که ایمان و اخلاق را مهمترین معیار در انتخاب همسر قرار داده بود، می گوید: امیدوار بودم که دوستان و آشنایان هر دو خانواده کمک کنند تا بتوانم با مشکلات کمتری زندگی مشترکمان را شروع کنیم، اما حتی خیرین فامیل هم که به کمک به نیازمندان شهره اند، حاضر نشدند به ما وام هایی با قسط های طولانی مدت بدهند و برای آن ها اولویت کمک به بی سرپرست و مریض به مراتب هزار بار مهمتر از کمک جهیزیه است و ما با سختی بعد از یک سال توانستیم با حداقل ترین امکانات زندگی را آغاز کنیم!
امثال شیرین در اطراف ما زیاد هستند اما نگاه اکثر خیرین برای کمک به جهیزیه نگاه نازلی است و اولویت بسیار کمی دارد و به نظر می رسد که باید بارها و بارها انواع طرح هایی مشابه «آیینه و شمعدان» اجرا شود تا توجه اذهان عمومی برای کمک به تشکیل زندگی زوج های جوان افزایش یابد تا وقف ها و نذرهای خیرین به این بخش نیز اختصاص پیدا کند.
انتهای پیام/ز
سنش به چهره و گستردگی فعالیتش نمی خورد، حداقل 20 سال کمتر نشان می دهد. دو سالی هست که مدرک فوق دیپلم روابط عمومی را گرفته و در وقت های خالی به حفظ قرآن هم می پردازد. اولویت فعالیت هایش در امور خیریه به کار اداری و رسمی آنقدر هست که با 10 سال کار در اداره ای خود را بازنشسته کند و در یک موسسه خصوصی به عنوان مسئول دفتر مشغول شود تا فرصت بیشتری برای این کارها پیدا کند.
سکینه مهدوی در کنار جلسات هفتگی روضه و آموزش احکام و شرکت در محافل اجتماعی و فرهنگی پای ثابت کمک به نیازمندان است و از هر فرصتی برای کمک به آنها که همه زنان بی سرپرست و بدسرپرست هستند استفاده می کند.
زمانی که از او در خصوص نوع کمک به نیازمندان می پرسم، می گوید: بیشترین کمک من شامل حال زنان نیازمندی است که یا سرپرست ندارند و همسر خود را به هر دلیلی مانند فوت یا طلاق از دست داده اند و یا زنانی که همسران معتاد دارند و اصطلاحا بدسرپرست هستند.
در پاسخ به سوالم در مورد کمک به جهیزیه دختران، می گوید: خیلی کم اتفاق می افتد که این کار را بکنم، اولویت من کمک به زنان بی سرپرست است، مشکلات آنها به قدری زیاد است که به فکر کمک به جهیزیه نمی افتم! یکی همسرش رفته و زن خانه دار که سواد درستی هم ندارد با 4بچه قد و نیم قد مانده روی دستش، یکی از بچه هایش بر اثر سوء تغذیه مدام بیمار می شود، کمک به او برایم مهمتر از کمک به جهیزیه است!
اولویت کمک به زن بی سرپرست نسبت به جهیزیه مشخص است!
زهرا صادقی، دختر شهیدی است که با داشتن 3 فرزند هنوز هم شبانه روز به یاد پدرش است و به گفته خودش ارتباطش با پدر شاید بیش از دخترانی باشد که با پدرشان زندگی می کنند و سال هاست که به نیت شادی روح پدر شهیدش کارهای خیر انجام می دهد، وقتی از او در می پرسم که به نظرت از بین جوان بی جهیزیه، زن بی سرپرست و یا بد سرپرست و زندانیان جرایم غیرعمد، کدام اولویت دارد؟ کمی مکث می کند و بعد می گوید: "هر کسی یک نظری دارد اما به اعتقاد من اولویت با زن بدسرپرست و بی سرپرست است ولی اگر سرپرست این زن جزو زندانیان جرایم غیرعمد باشد، مسلما آزاد کردن مرد این خانواده اولویت دارد، مرحله بعد جوان بی جهیزیه است، اما من معتقدم که جهیزیه را خدا درست می کند و اصلا احساس تکلیف در این مورد ندارم. عروس ها و دامادها جوان هستند و می توانند با قرض و قوله و از طرف دیگر با کم کردن هزینه های زندگی، ازدواج کنند و اگر سطح توقعات کم باشد زندگی را سریعتر تشکیل می دهند و قرض ها را بعد از ازدواج کم کم صاف می کنند، اما زن بی سرپرست یا بد سرپرست یا بیمار فقیر زمانی برای چنین کاری ندارند و به نظر من اولویت کمک به آنهاست نه نو عروس!
طرح «آیینه و شمعدان» مقدمه ای برای جلب کمک به نوعروس ها
نزدیک به 6 ماه قبل شهرداری تهران طرحی به نام «آیینه و شمعدان» را در ابعاد گسترده در فضای شهری و مجازی به راه انداخت تا اذهان عمومی به سمت کمک به جهیزیه نیازمندان جلب شود تا مقدمات نهادینه شدن این فرهنگ در بین مردم ایران ایجاد شود، برای بررسی ابعاد آگاهی فعالان فضای مجازی از این طرح از زهرا فیضی که با تحصیلات کارشناسی ارشد در کنار کارهای پژوهشی اش در صفحات اجتماعی هم فعال است، می پرسم: در مورد طرح «آینه و شمعدان» که جذب کمک برای جهیزیه 75 هزار نوعروس است، چیزی شنیده اید؟ جواب می دهد: در اینستاگرام با این طرح آشنا شدم، آن طور که گفتند هر کسی از طریق ربات عضو گروه شود و بعد عکس آن را در اینستاگرامش بگذارد کمکی معادل 10 هزار تومان به این طرح انجام داده، شرکت کردم و البته تبلیغاتش را در خیابان ها دیدم و به نظرم طرح خوبی است و امیدوارم که دولت و ملت همت کنند تا این مقدار جهیزیه فراهم شود.
زمانی که می پرسم به نظر شما تبلیغ و تشویق کمک به جهیزیه کار خوبی است؟ می گوید: مطمئنا کار خوبی است چون نفس کمک به نیازمندان در هر بخشی پسندیده است اما بهتر بود طرح برای کمک به بیمارانی که هزینه درمان ندارند اختصاص می یافت تا تشویق به کمک به جهیزیه، چون فکر می کنم تبلیغ برای اجرای این طرح ها بیش از خدمت رسانی، ژست اجتماعی دارد و به نظر من، بیشتر هدف کسب شهرت است تا جلب کمک!
وقتی می پرسم که خودش بدون کمک به در این طرح مشارکت کرده یا خیر، چشمانش را گرد می کند و می گوید: ضرورتی نمی بینم! بقیه هستند و تازه تهیه این مقدار جهیزیه که برای کمیته امداد کاری ندارد، دیگر چرا پای ما را می خواهد به وسط بکشد! این مقدار را هم ما کمک کنیم پس وظیفه کمیته امداد چیست؟
سمیه محمدی که وضع زندگی چندان مناسبی ندارد، برای کمک به جهیزیه دخترش با سختی فراوان و پس از 2 سال به کمک یک خیر ناشناس توانست دخترش را به خانه بخت بفرستد و زمانی که از او در مورد اولویت کمک به نیازمندان می پرسم می گوید: اگر کمک به جهیزیه را جزو اولویت های برخی نیازمندان بدانیم قضیه راحت تر پذیرفته می شود، اما بسیاری از حامی ها هنوز هم کمک به جهیزیه را قبول ندارند، وقت از حامی هایی که می شناختم برای کمک به خرج درمان همسرم کمک خواستم در کمترین مدتی پول جور شد اما برای جهیزیه کمک بسیار کمی انجام شد ولی طرح «آیینه و شمعدان» تاثیر خوبی داشت و برای دختر همسایه ما کمک های خوبی جمع شد.
شیرین قهرمانی نوعروسی است که برای شروع زندگی به قول خودش تا 3 سال خود و همسرش زیر بار قرض هایی سنگین است و باید ماهی 2 میلیون تومان قسط بدهند. او که ایمان و اخلاق را مهمترین معیار در انتخاب همسر قرار داده بود، می گوید: امیدوار بودم که دوستان و آشنایان هر دو خانواده کمک کنند تا بتوانم با مشکلات کمتری زندگی مشترکمان را شروع کنیم، اما حتی خیرین فامیل هم که به کمک به نیازمندان شهره اند، حاضر نشدند به ما وام هایی با قسط های طولانی مدت بدهند و برای آن ها اولویت کمک به بی سرپرست و مریض به مراتب هزار بار مهمتر از کمک جهیزیه است و ما با سختی بعد از یک سال توانستیم با حداقل ترین امکانات زندگی را آغاز کنیم!
امثال شیرین در اطراف ما زیاد هستند اما نگاه اکثر خیرین برای کمک به جهیزیه نگاه نازلی است و اولویت بسیار کمی دارد و به نظر می رسد که باید بارها و بارها انواع طرح هایی مشابه «آیینه و شمعدان» اجرا شود تا توجه اذهان عمومی برای کمک به تشکیل زندگی زوج های جوان افزایش یابد تا وقف ها و نذرهای خیرین به این بخش نیز اختصاص پیدا کند.
انتهای پیام/ز
سنش به چهره و گستردگی فعالیتش نمی خورد، حداقل 20 سال کمتر نشان می دهد. دو سالی هست که مدرک فوق دیپلم روابط عمومی را گرفته و در وقت های خالی به حفظ قرآن هم می پردازد. اولویت فعالیت هایش در امور خیریه به کار اداری و رسمی آنقدر هست که با 10 سال کار در اداره ای خود را بازنشسته کند و در یک موسسه خصوصی به عنوان مسئول دفتر مشغول شود تا فرصت بیشتری برای این کارها پیدا کند.
, .,سکینه مهدوی در کنار جلسات هفتگی روضه و آموزش احکام و شرکت در محافل اجتماعی و فرهنگی پای ثابت کمک به نیازمندان است و از هر فرصتی برای کمک به آنها که همه زنان بی سرپرست و بدسرپرست هستند استفاده می کند.
, .,زمانی که از او در خصوص نوع کمک به نیازمندان می پرسم، می گوید: بیشترین کمک من شامل حال زنان نیازمندی است که یا سرپرست ندارند و همسر خود را به هر دلیلی مانند فوت یا طلاق از دست داده اند و یا زنانی که همسران معتاد دارند و اصطلاحا بدسرپرست هستند.
, .,در پاسخ به سوالم در مورد کمک به جهیزیه دختران، می گوید: خیلی کم اتفاق می افتد که این کار را بکنم، اولویت من کمک به زنان بی سرپرست است، مشکلات آنها به قدری زیاد است که به فکر کمک به جهیزیه نمی افتم! یکی همسرش رفته و زن خانه دار که سواد درستی هم ندارد با 4بچه قد و نیم قد مانده روی دستش، یکی از بچه هایش بر اثر سوء تغذیه مدام بیمار می شود، کمک به او برایم مهمتر از کمک به جهیزیه است!
, !,,
اولویت کمک به زن بی سرپرست نسبت به جهیزیه مشخص است!
, اولویت کمک به زن بی سرپرست نسبت به جهیزیه مشخص است!,زهرا صادقی، دختر شهیدی است که با داشتن 3 فرزند هنوز هم شبانه روز به یاد پدرش است و به گفته خودش ارتباطش با پدر شاید بیش از دخترانی باشد که با پدرشان زندگی می کنند و سال هاست که به نیت شادی روح پدر شهیدش کارهای خیر انجام می دهد، وقتی از او در می پرسم که به نظرت از بین جوان بی جهیزیه، زن بی سرپرست و یا بد سرپرست و زندانیان جرایم غیرعمد، کدام اولویت دارد؟ کمی مکث می کند و بعد می گوید: "هر کسی یک نظری دارد اما به اعتقاد من اولویت با زن بدسرپرست و بی سرپرست است ولی اگر سرپرست این زن جزو زندانیان جرایم غیرعمد باشد، مسلما آزاد کردن مرد این خانواده اولویت دارد، مرحله بعد جوان بی جهیزیه است، اما من معتقدم که جهیزیه را خدا درست می کند و اصلا احساس تکلیف در این مورد ندارم. عروس ها و دامادها جوان هستند و می توانند با قرض و قوله و از طرف دیگر با کم کردن هزینه های زندگی، ازدواج کنند و اگر سطح توقعات کم باشد زندگی را سریعتر تشکیل می دهند و قرض ها را بعد از ازدواج کم کم صاف می کنند، اما زن بی سرپرست یا بد سرپرست یا بیمار فقیر زمانی برای چنین کاری ندارند و به نظر من اولویت کمک به آنهاست نه نو عروس!
,,
طرح «آیینه و شمعدان» مقدمه ای برای جلب کمک به نوعروس ها
, طرح «آیینه و شمعدان» مقدمه ای برای جلب کمک به نوعروس ها,نزدیک به 6 ماه قبل شهرداری تهران طرحی به نام «آیینه و شمعدان» را در ابعاد گسترده در فضای شهری و مجازی به راه انداخت تا اذهان عمومی به سمت کمک به جهیزیه نیازمندان جلب شود تا مقدمات نهادینه شدن این فرهنگ در بین مردم ایران ایجاد شود، برای بررسی ابعاد آگاهی فعالان فضای مجازی از این طرح از زهرا فیضی که با تحصیلات کارشناسی ارشد در کنار کارهای پژوهشی اش در صفحات اجتماعی هم فعال است، می پرسم: در مورد طرح «آینه و شمعدان» که جذب کمک برای جهیزیه 75 هزار نوعروس است، چیزی شنیده اید؟ جواب می دهد: در اینستاگرام با این طرح آشنا شدم، آن طور که گفتند هر کسی از طریق ربات عضو گروه شود و بعد عکس آن را در اینستاگرامش بگذارد کمکی معادل 10 هزار تومان به این طرح انجام داده، شرکت کردم و البته تبلیغاتش را در خیابان ها دیدم و به نظرم طرح خوبی است و امیدوارم که دولت و ملت همت کنند تا این مقدار جهیزیه فراهم شود.
,
زمانی که می پرسم به نظر شما تبلیغ و تشویق کمک به جهیزیه کار خوبی است؟ می گوید: مطمئنا کار خوبی است چون نفس کمک به نیازمندان در هر بخشی پسندیده است اما بهتر بود طرح برای کمک به بیمارانی که هزینه درمان ندارند اختصاص می یافت تا تشویق به کمک به جهیزیه، چون فکر می کنم تبلیغ برای اجرای این طرح ها بیش از خدمت رسانی، ژست اجتماعی دارد و به نظر من، بیشتر هدف کسب شهرت است تا جلب کمک!
, زمانی که می پرسم به نظر شما تبلیغ و تشویق کمک به جهیزیه کار خوبی است؟ می گوید: مطمئنا کار خوبی است چون نفس کمک به نیازمندان در هر بخشی پسندیده است اما بهتر بود طرح برای کمک به بیمارانی که هزینه درمان ندارند اختصاص می یافت تا تشویق به کمک به جهیزیه، چون فکر می کنم تبلیغ برای اجرای این طرح ها بیش از خدمت رسانی، ژست اجتماعی دارد و به نظر من، بیشتر هدف کسب شهرت است تا جلب کمک!,وقتی می پرسم که خودش بدون کمک به در این طرح مشارکت کرده یا خیر، چشمانش را گرد می کند و می گوید: ضرورتی نمی بینم! بقیه هستند و تازه تهیه این مقدار جهیزیه که برای کمیته امداد کاری ندارد، دیگر چرا پای ما را می خواهد به وسط بکشد! این مقدار را هم ما کمک کنیم پس وظیفه کمیته امداد چیست؟
,سمیه محمدی که وضع زندگی چندان مناسبی ندارد، برای کمک به جهیزیه دخترش با سختی فراوان و پس از 2 سال به کمک یک خیر ناشناس توانست دخترش را به خانه بخت بفرستد و زمانی که از او در مورد اولویت کمک به نیازمندان می پرسم می گوید: اگر کمک به جهیزیه را جزو اولویت های برخی نیازمندان بدانیم قضیه راحت تر پذیرفته می شود، اما بسیاری از حامی ها هنوز هم کمک به جهیزیه را قبول ندارند، وقت از حامی هایی که می شناختم برای کمک به خرج درمان همسرم کمک خواستم در کمترین مدتی پول جور شد اما برای جهیزیه کمک بسیار کمی انجام شد ولی طرح «آیینه و شمعدان» تاثیر خوبی داشت و برای دختر همسایه ما کمک های خوبی جمع شد.
, اگر کمک به جهیزیه را جزو اولویت های برخی نیازمندان بدانیم قضیه راحت تر پذیرفته می شود، اما بسیاری از حامی ها هنوز هم کمک به جهیزیه را قبول ندارند، وقت از حامی هایی که می شناختم برای کمک به خرج درمان همسرم کمک خواستم در کمترین مدتی پول جور شد اما برای جهیزیه کمک بسیار کمی انجام شد ولی طرح «آیینه و شمعدان» تاثیر خوبی داشت و برای دختر همسایه ما کمک های خوبی جمع شد.,شیرین قهرمانی نوعروسی است که برای شروع زندگی به قول خودش تا 3 سال خود و همسرش زیر بار قرض هایی سنگین است و باید ماهی 2 میلیون تومان قسط بدهند. او که ایمان و اخلاق را مهمترین معیار در انتخاب همسر قرار داده بود، می گوید: امیدوار بودم که دوستان و آشنایان هر دو خانواده کمک کنند تا بتوانم با مشکلات کمتری زندگی مشترکمان را شروع کنیم، اما حتی خیرین فامیل هم که به کمک به نیازمندان شهره اند، حاضر نشدند به ما وام هایی با قسط های طولانی مدت بدهند و برای آن ها اولویت کمک به بی سرپرست و مریض به مراتب هزار بار مهمتر از کمک جهیزیه است و ما با سختی بعد از یک سال توانستیم با حداقل ترین امکانات زندگی را آغاز کنیم!
,امثال شیرین در اطراف ما زیاد هستند اما نگاه اکثر خیرین برای کمک به جهیزیه نگاه نازلی است و اولویت بسیار کمی دارد و به نظر می رسد که باید بارها و بارها انواع طرح هایی مشابه «آیینه و شمعدان» اجرا شود تا توجه اذهان عمومی برای کمک به تشکیل زندگی زوج های جوان افزایش یابد تا وقف ها و نذرهای خیرین به این بخش نیز اختصاص پیدا کند.
, امثال شیرین در اطراف ما زیاد هستند اما نگاه اکثر خیرین برای کمک به جهیزیه نگاه نازلی است و اولویت بسیار کمی دارد و به نظر می رسد که باید بارها و بارها انواع طرح هایی مشابه «آیینه و شمعدان» اجرا شود تا توجه اذهان عمومی برای کمک به تشکیل زندگی زوج های جوان افزایش یابد تا وقف ها و نذرهای خیرین به این بخش نیز اختصاص پیدا کند.,انتهای پیام/ز
,]