ماجرای شهید علی خلیلی چه بود؟/من فدای غربتت آقاجان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، علی خلیلی طلبه جوانی بود که برای اجرای حکم امر به معروف و نهی از منکر با مزاحمان نوامیس مردم درگیر شد و پس از مدت ها تحمل جراحات وارده دعوت حق را لبیک گفت.

علی خلیلی، قبل از شهادتش در مورد ماجرای منجر به زخمی شدنش در جریان امر به معروف و نهی از منکر گفته بود: "نیمه شعبان دو سال پیش به نظرم ساعت دوازده شب بود که می‌خواستیم دو نفر از دوستانم را به خانه‌‌شان در خاک سفید برسانم که دیدیم پنج، شش نفر در حال اذیت دو خانم هستند و به زور می‌خواستند وی را سوار ماشین کنند.

وی افزود: دوستان من به دلیل پایین بودن سنشان جلو نرفتند اما من به آن افراد تذکر دادم و گلاویز شدیم و یکباره چاقویی که نمی‌‌دانم از کدام سو، نثار ما شد.

شهید خلیلی با بیان اینکه چاقو به ناحیه گردنم و شاهرگ خورده بود، اظهار کرد: من همان جا افتادم و آن افراد نیز فرار کردند اما یکی از همراهان من که موتور سواری بلد بود آن‌ها را دنبال کرد و شماره پلاکشان را برداشت.

وی می‌گوید: من نیم ساعت در خیابان افتاده بودم و ماشینی که دو سرنشین داشت و عازم شمال بود من رو سوار کردند و به اورژانس فلکه سوم تهرانپارس بردند؛ ساعت دوازده و نیم بود که پزشکان گفتند که اگر تا نیم ساعت دیگر مریضتان را به یک بیمارستان مجهز نرسانید وی جان به جان آفرین تسلیم می‌کند.

«دوستان من را به بیست و شش بیمارستان دیگر هم بردند اما هیچ بیمارستانی من را به دلیل اینکه حالم وخیم بود پذیرش نمی‌کرد تا اینکه بالاخره ساعت پنج در بیمارستان عرفان عملم کردند».

وی با بیان اینکه ضارب نیز به دلیل در اختیار داشتن شماره پلاک اتومبیلش به زندان افتاد گفت که مدت زیادی گذشت و ما چهار الی پنج ماه بعد به دادگاه رفتیم که سردار نقدی نیز حضور داشتند  و من دیدم وکیلی گرفته‌اند و  خود ایشان پیگیر کارها بودند.

این ناهی امر به معروف و نهی از منکر افزود: در دادگاه  یکی از آن افراد به سه سال زندان و بقیه نیز که همدست بودند به شصت الی هفتاد ضربه محکوم شدند اما همه آن‌ها به قید وثیقه آزاد هستند.

شهید خلیلی به نقش مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت وقت نیز اشاره کرد و اظهار داشت: البته ناگفته نماند دکتر دستجردی نیز تشریف آوردن و هزینه بیمارستان را حساب کردند.

وی معتقد است که اسم کارش را امر به معروف نمی‌گذارد بلکه آن اقدام را دفاع از ناموس می‌داند و به گفته وی دفاع از ناموس بر هر مسلمانی واجب است.

شهید خلیلی در پایان با تاکید بر اینکه جز خدا هیچ کسی پشت آدم نیست، خاطرنشان کرد: من آن موقع هم که رفتم با آن افراد درگیر شدم به کسی امید ندوخته بودم به خاطر لبخند آقا رفتم و دفاع کردم."

ضارب بعد از شهادت خلیلی قصد فرار داشت

بعد از زخمی شدن خلیلی دادگاهی تشکیل شد و در دادگاه ضارب به سه سال زندان و پرداخت دیه محکوم شد.

خلیلی بعد از تحمل دردهای فراوان امسال به فیض شهادت نایل شد. بعد از شهادت این ناهی منکر، پرونده وی دوباره به جریان افتاد. ضارب وی که از به جریان افتادن پرونده مطلع شده بود قصد داشت از طریق شرق کشور بگریزد که با هوشیاری و سرعت عمل دستگاه قضایی و نیروی انتظامی دستگیر و تحویل مقامات قضایی شد.

محسنی اژه‌ای: مجددا پرونده مراحل قانونی خود را طی خواهد کرد

سخنگوی قوه قضاییه، غلامحسین محسنی اژه‌ای در حاشیه جلسه مسئولان عالی قضایی درباره آخرین پیگیری های قوه قضائیه در مورد ضارب طلبه شهید خلیلی گفت: در زمانی که این اتفاق افتاد قوه قضاییه با همین حساسیت بلافاصله وارد شد و با این که ضارب و همدستانش از صحنه گریخته بودند با همکاری نیروی انتظامی ضارب و همدستانش تعقیب و بازداشت شدند و پرونده ای در این باره تشکیل شد.

وی اضافه کرد: از آنجایی که مصدوم صدمه دیده بود و به نظر پزشکی قانونی نیاز بود اقدام و به محض این که نظر پزشکی قانونی اخذ شد و تحقیقات از متهمان پایان یافت پرونده با صدور کیفرخواست در بهمن همان سال به دادگاه رفت.

حجت الاسلام محسنی اژه ای گفت: یک ماه بعد از حادثه دادگاه تشکیل و در 20 اسفند همان سال حکم صادر شد و ضارب شهید علی خلیلی و همدستانش به چند فقره حبس شلاق و پرداخت دیه از ناحیه ضارب محکوم شدند.

وی افزود: دو محکومیت در این پرونده وجود داشت یکی به لحاظ شکایت شاکی خصوصی و دیگری از جنبه عمومی، از جنبه خصوصی و شخصی، طلبه شهید علی خلیلی و پدر وی در مدت کمتر از سه ماه از صدور حکم یعنی 8 خرداد سال بعد رضایت قطعی و بدون قید و شرط خود را از ضارب اعلام کردند که از آن بابت پرونده به لحاظ شکایت شاکی خصوصی قابل تعقیب نبود اما به لحاظ جنبه عمومی جرم، محکومیت ها در حال اجرا بود تا این که سوم فروردین امسال شهید خلیلی از دنیا رفت.

دادستان کل کشور افزود: از آنجا که اگر جنایتی منجر به فوت شود که از ناحیه آن جرح سرایت کرده باشد آن فوت قابل تعقیب است پس از شهادت شهید خلیلی، پرونده مجدد به جریان افتاد و نظر پزشکی قانونی خواسته شد که آیا این فوت از ناحیه آن جرح و صدمه وارده بوده یا علت دیگری داشته است.

حجت الاسلام محسنی اژه ای گفت: اگر چنانچه این فوت بر اثر آن جنایت و جراحت بوده و سرایت آن منجر به فوت شده باشد مجددا پرونده مراحل قانونی خود را طی خواهد کرد.

نامه شهید خلیلی به رهبر انقلاب: من فدای غربتت آقاجان

خلیلی پیش از شهادت در قسمتی از نامه ای که به رهبر معظم انقلاب اسلامی نوشته بود آورده بود: آقاجان! به خدا دردهایی که می‌کشم به اندازه ی این درد که نکند کاری بر خلاف رضایت شما انجام داده باشم مرا اذیت نمی کند. مگر خودتان بارها علت قیام امام حسین(ع) را امر به معروف و از منکر تشریح نفرمودید؟مگر خودتان بارها نفرمودید که بهترین راه اصلاح جامعه تذکر لسانی است؟ یعنی تمام کسانی که مرا توبیخ کردند و ادعای انقلابی گری دارند حرف شمارا نمی فهمند؟یعنی شما اینقدر بین ما غریب هستید؟ رهبرم! جان من و هزاران چون من فدای غربتت.(1)

گفتنی است امر به معروف و نهی از منکر از احکام عملی مسلمانان و از فروع دین اسلام است. در قران کریم چندین جا به این حکم اشاره مستقیمی شده است که از جمله می توان به آیات 104 و 110 سوره آل عمران و آیه 71 سوره توبه اشاره کرد.

ائمه معصومین علیه السلام نیز تاکید بسیاری به اجرای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه داشتند. علی(ع) کسی را که این حکم را فرو گذارد به مرده ای در میان زندگلان تشبیه کرده است. ایشان می فرمایند: کسی که در برابر منکر با دل و دست و زبان خویش اعتراض نکند، او مرده‌ای است در میان زندگان.

علی خلیلی، طلبه جوانی که به خاطر نهی از منکر در جریانی در 25 تیر سال 90 در یکی از محلات شرق تهران به وسیله سلاح سرد زخمی شده بود پس از 32 ماه تحمل جراحات وارده، سوم فروردین امسال دعوت حق را لبیک گفت و در قطعه 24 بهشت زهرا به خاک سپرده شد.