در گفتگوی دانا با بازیگر فیلم «بانک زده ها» مطرح شد؛

• شنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ ۰۹:۵۴
• کد خبر : 1895885

• اخبار
• سایر رسانه ها

الناز عبدی بازیگر نقش «مینا» در سینمایی «بانک زده ها» از حواشی نقش اش در این فیلم تا صحبت های علی انصاریان در پلان آخر فیلمبرداری که هیچ وقت از یادش نمی رود برای ما گفت.

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فیلم کمدی و طنز «بانک زده ها» که به تازگی اکران خود را در سینماهای کشور آغاز کرده و با استقبال نسبی تماشاگران تا حالا نزدیک به نیم میلیارد تومان فروش داشته، به کارگردانی مشترک جواد اردکانی و علی بکاییان و تهیه کنندگی علی رویین تن ساخته شده است و بازیگرانی همچون قاسم زارع، نسرین مقانلو، علی انصاریان، بیژن بنفشه خواه، سحر قریشی، الناز عبدی و میرطاهر مظلومی در آن ایفای نقش کرده اند. فیلمی که با حاشیه های بسیاری مواجه شد؛ از فوت علی انصاریان بعد از یک ماه از اتمام فیلمبرداری تا حاشیه های بوجود آمده برای سحر قریشی و دعواهای جنجالی طرفداران گروه خوانندگی «بی تی اس» کره ای با بازیگر نقش «مینا»ی این فیلم؛ به همین بهانه با الناز عبدی که نخستین تجربه بازیگری خود را در این فیلم با کلی خاطره به همراه دارد به گفتگو نشسته ایم.

چطور به تیم بانک زده ها معرفی شدید و کار با آقای اردکانی چطور بود؟

عبدی: قبل از پاسخ به این سوال به نظرم شاید گفتن این مقدمه لازم باشد که من از سال 96 تصمیم گرفتم که وارد حرفه بازیگری شوم و از همان موقع هم رشته دانشگاهیم که ادبیات زبان انگلیسی بود را تغییر دادم و شروع کردم به خواندن رشته بازیگری و در کنار آن کلاس های آزاد بازیگری را نیز ثبت نام کردم.

من سر کلاس های بازیگری آقای تارخ می رفتم و در آنجا به صورت حرفه ای شروع به آموزش بازیگری کردم و از طرفی این کلاس ها به هر کسی کمک می کند تا یک سری لینک ها برای حضور در پروژه های فیلم و سریال داشته باشد و به جز این از طرف خود دفتر آموزشگاه نیز ما هر کدام یک سری فایل ها داشتیم که کارگردان هایی که معمولا برای کار خود به دنبال چهره های جدیدی هستند، با مراجعه به این دفاتر و دیدن عکس و نمونه کارهای این افراد، از برخی از آنها دعوت به تست می کنند.

شما با شخص آقای تارخ نیز کلاس داشتید یا آموزشگاه فقط به اسم ایشان و توسط اساتید دیگری اداره می شود؟

عبدی: با ایشان هم کلاس داشتیم؛ کلیت سیستم آموزشی آنجا به این شکل بود که شمای دانشجو برای کلاس های مختلف خود از اساتید به نامی استفاده می کردید ولی یک درسی داشتیم به عنوان «بازیگری مقابل دوربین» که این را خود آقای تارخ تدریس می کردند.

داشتید از نحوه انتخابتان برای «بانک زده ها» می گفتید.

عبدی: من از سمت دفتر آقای تارخ به این پروژه معرفی شدم، برای تست به آنجا رفتم و درنهایت برای نقش «مینا» انتخاب شدم و تا قبل از آن هیچ گونه آشنایی نه با آقای اردکانی و نه با آقای رویین تن به عنوان تهیه کننده نداشتم و مستقیما از سمت دفتر آموزشگاه به این کار معرفی شدم.

و «بانک زده ها» اولین پروژه رسمی و حرفه ای شما در سینما شد.

عبدی: بله من تا پیش از «بانک زده ها» فقط کار تئاتر می کردم و چندین اجرای عموم هم داشتم. همه چیز برای من از همان سال 96 شروع شد؛ بعد از کلاس های آقای تارخ من یک دوره 6 ماهه در «تئاتر مستقل تهران» گذراندم که فقط به بازیگری تئاتر اختصاص داشت و بعد از این دو دوره من مدام کار تئاتر می کردم که مهمترین اجرای من به نمایش «بینوایان» آقای حسین پارسایی مربوط می شود و بعد از آن یک تک اجرا با آقای مهدی کوشکی به نام «سیندرلا» داشتم و در کنار این ها بارها با هم کلاسی های خود و در محیط دانشگاه نمایش های دانشجویی را تجربه و درواقع مشق بازیگری می کردیم.

البته این را هم بگویم که کرونا واقعا مسیر بازیگری من را به کل تغییر داد چون من پیش از «بانک زده ها» قرار بود برای اولین بار با خانم تهمینه میلانی کار کنم؛ ایشان پیش از کرونا در تدارک پیش تولید یک کار سینمایی بودند که من را برای نقش اصلی فیلمشان انتخاب کرده بودند که بدون شک آن نقش می توانست سکوی پرتابی برای کار بازیگری من باشد و همه این اتفاقات مربوط به بهمن ماه 98 است.

یعنی درست نزدیک به اعلام عمومی کرونا در کشور.

عبدی: بله دقیقا؛ آن موقع خانم میلانی به دنبال بازیگر جدیدی برای کار خود بودند و مثل اینکه به برخی دفاتر آموزشگاه های معتبر بازیگری نیز سپرده بودند که من به دنبال چنین بازیگری هستم. آن موقع حدود 15 نفری به ایشان معرفی شده بود که خاطرم هست من نفر آخری بودم که در دفتر ایشان تست بازیگری دادم و همان جا برای نقش اصلی این پروژه انتخاب شدم و برای من یک خوش شانسی بود که چقدر زود به سراغ من آمده بود ولی به یکدفعه کرونا همه چیز را بهم زد و آن پروژه هم به تعطیلی کشیده شد.

و داستان «بانک زده ها» برایتان پیش آمد.

عبدی: بله سال 99 بود که پس از یک سال خانه نشینی به خصوص برای تئاتری ها که ماجرا شکل و شمایل بدتری داشت و عملا هیچ کاری به روی صحنه نمی رفت، به من این پروژه معرفی شد و من به تیم آنها اضافه شدم.

چون شما خودتان این مسیر بازیگر شدن را از راه تئاتر و آموزشگاه های بازیگری طی کردید، حتما با حواشی این کار آشنا هستید. به خصوص که در این سال های اخیر حرف و حدیث های فراوانی درخصوص شیوه های انتخاب نقش برای خانم های بازیگر در فضای مجازی و رسانه ها گفته می شود که مثلا تا در فلان مهمانی تهیه کننده معروف نباشید و یا فلان مبلغ را نداده باشید، کسی به شمای تازه کار نقش نمی دهد. برای شخص شما و یا همکارانتان چنین پیشنهاداتی شده است؟

عبدی: اینکه بگوییم همین است و به جز این چیز دیگری نیست، به نظر من کاملا غلط است.

بله؛ ولی به هر حال نمی شود وجود این مسائل را هم براحتی انکار کرد.

عبدی: من به عنوان یک خانم جوان وقتی دانشگاه می روم، خرید، بانک و یا هرجای دیگری به هر حال این مسائل وجود دارند و ما در همه مشاغل بالاخره هم با افراد خوب، سالم و پاک سر و کار داریم و هم با افراد بد ذات و این مساله فقط مختص سینما نیست و نکته دیگر اینکه من حدود 5 سالی است که وارد این حرفه شده ام و به دلیل عدم شناخت دقیق از بسیاری از همکاران، نمی توانم قضاوت کاملا درستی از این ماجرا داشته باشم ولی برای شخص من تا به امروز این انتفاق نیافتاده است؛ البته این را هم اضافه کنم من برای رسیدن به این نقطه هر جایی نرفته ام؛ من بسیاری از دوستانم را می بینم که خودشان به دفاتر متعدد سینمایی می روند، سعی می کنند از هر لینکی که به آنها معرفی می شود استفاده کنند و دوست دارند اصطلاحا با فلان دستیار کارگردان آشنا شوند تا نقشی به دست آورند. برای شخص من این پروسه هیچ وقت طی نشده که از عواقب آن برای شما بگویم؛ من هر جایی رفتم معمولا از طرف خود آموزشگاه بوده و سعی کردم شخصا برای این کار اقدام نکنم.

قدری درباره خود «بانک زده ها» صحبت کنیم؛ با دیدن تیزر و پوستر کار مشخص است که با اثری کمدی و طنز مواجه ایم. با خواندن فیلمنامه چقدر با این نقش ارتباط برقرار کردید و راضی به بازی در این فیلم شدید؟

عبدی: بله ژانر فیلم ما کمدی است ولی درونمایه این کار طنز تلخ است و به یک سری مساپلی مربوط می شود که این روزها جامعه ما درگیر آن شده است. برای اولین باری که فیلمنامه را خواندم، به شدت از متن آن خوشم آمد چون احساس کردم با متن دغدغه مندی مواجه ام که حرفی برای گفتن دارد هرچند با زبان طنز و کمدی بیان شود.

ما در این فیلم با یک چالش بسیار بزرگی به نام کرونا مواجه بودیم. حدود مهر و آبان سال 99 فیلمبرداری ما شروع شده بود و آن زمان متاسفانه با آمار فوتی های سه رقمی در کشور روبرو بودیم و ما با یک ترس و ریسک بالا این کار را شروع کردیم و چون عوامل می خواستند روایت فیلم به گونه ای باشد که پیش از کرونا اتفاق افتاده، حواسشان به این مطلب بود که حتی در پلان های خارجی و باز نیز کسی در بک گراند ماسک نداشته باشد و این کار را به شدت دشوار کرده بود.

اما مهمترین چالش «بانک زده ها» این بود که در همان هفته اول آقای اردکانی کارگردان ما کرونا گرفتند و به قدری حالشان بد بود که متاسفانه بستری شدند و در ادامه کار ما ایشان را در کنار خود نداشتیم و دستیار اول ایشان آقای علی بکاییان کارگردانی کار را برعهده گرفتند و در پوستر کار نیز نام هر دو عزیز به عنوان کارگردان نوشته شده است.

آن زمان هنوز خبری از واکسن نیز در کار نبود.

عبدی: بله دقیقا و ما در یک استرس شدیدی مجبور بودیم کار را جلو ببریم. همین نبود کارگردان و لیدر اصلی پروژه برای منی که کار اولی بودم و به راهنمایی ها و دلگرمی های ایشان نیاز داشتم خیلی اتفاق بدی بود و من روز اول واقعا اعتماد به نفس خودم را از دست داده بودم هرچند در ادامه آقای بکاییان با صبر و بردباری کار را جلو بردند و همه گروه همدلانه سعی کردیم تا این کار با مشکلی روبرو نشود و ساخته شود؛ چون روز دوم فیلمبرداری بود که متاسفانه خانم مقانلو پدرشان را از دست دادند و به همین خاطر سه روز پروژه تعطیل شد و در ادامه دیگر این امکان وجود نداشت که کار با وقفه بیشتری مواجه شود.

گویا شما در این فیلم نقش یک دختری را بازی می کنید که طرفدار گروه خوانندگی «بی تی اس» کره ای است و همین در زندگی شخصی برایتان حاشیه ساز شده است.

عبدی: قبل از اکران رسمی فیلم در سینما‌ها، به عنوان معرفی و شروع تبلیغ برای فیلم بانک‌زده‌ها چندیدن تیزر منتشر شد که یکی از آن‌ها واکنش‌های زیادی به دنبال داشت. آن تیزر مربوط به شخصیت مینا و بخشی از بازی این شخصیت و رویای او می شد. بعد از منتشر شدن این تیزر ما با واکنش‌های طرفداران گروه بی‌تی‌اس که به آن‌ها آرمی می گویند مواجه شدیم. نظر این دوستان در مجموع این بود که شما با ساخت این فیلم قصد توهین به گروه بی‌تی‌اس و طرفداران آنها را دارید و البته با توجه به توهین‌های اخیر در بعضی رسانه‌ها نسبت به این گروه و طرفدارانشان، ما کاملا به آنها حق می دادیم که چنین واکنشی داشته باشند. حتی پای این واکنش‌ها به صفحه‌ی مجازی من هم باز شد و مورد انتقادهای شدید از طرف آرمی‌ها قرار گرفتم. 

گروه بی‌تی‌اس در تمام دنیا طرفداران زیادی در سنین مختلف دارند اما اکثریت آرمی‌ها نوجوان هستند و تجربه‌ی این موضوع به من نشان داد که گاهی چگونه بدون تحقیق و شناخت، علایق و سلایق فرزندانمان را نادیده می گیریم. بعد از آن ماجرا در صفحه‌ی مجازی خود با خیلی از آرمی‌ها در ارتباط هستم؛ صحبتی که اکثریت آنها دارند این است که به دلیل طرفدار بودن گروه بی‌تی‌اس همیشه مورد نقد قرار می گیرند در صورتی که گروه بی‌تی‌اس نه تنها الگویی منفی نیست بلکه مشوق تلاش، داشتن اعتماد به نفس، جنگیدن برای ساختن آینده بهتر و از همه مهم‌تر دوست داشتن خود است. در انتها لازم به ذکر است که ما در فیلم بانک زده‌ها هرگز قصد توهین به گروه بی‌تی‌اس و آرمی‌ها را نداشته و نداریم و البته این مسئله بعد از تماشای فیلم برای خیلی از دوستان روشن شد و نقدهای مثبت برای شخصیت مینا جای نقدهای منفی را گرفت و حالا من در صفحه‌ی مجازی خود تعداد زیادی دوست آرمی‌ دارم که به داشتن آنها افتخار می کنم.

بواسطه حضور مرحوم انصاریان در «بانک زده ها» بدون شک خاطرات خوبی در ذهن شما از ایشان ثبت شده است. ممنون میشیم کمی از این حضور مشترک بگویید.

عبدی: اصلی ترین چیزی که بخواهم درباره آقای انصاریان به یاد بیاورم، همیشه خنده های ایشان است و این انرژی مثبتی که همراه خودشان به کار می آوردند حال همه را خوب می کرد. در نگاه اول مخاطب فکر می کند که در پشت صحنه یک فیلم کمدی همه عوامل و بازیگرها مدام در حال خندیدن و خوش گذراندن هستند؛ اما به واقع این طور نیست و هر کاری سختی ها و استرس های خودش را دارد اما ما با حضور آقای انصاریان پشت صحته خنده دارتری را نسبت به خود فیلم تجربه کردیم. ایشان با خنده ها و انرژی خود آنقدر فضا را شاد می کردند که ما هیچ وقت از کار خسته نمی شدیم.

روزی که من به دفتر تهیه کننده رفتم، تنها بازیگری بودم که برای اولین بار جلوی دوربین قرار می گرفتم و باقی بازیگران همه با تجربه و شناخته شده بودند و خاطرم هست که همان روز اول آقای انصاریان به من دلگرمی می داند که استرس نداشته باش و نکات فراوانی را به من یاد می دادند که این خاطره روز اول برای من ثبت شد و این دلگرمی ها در طول کار برای من باقی ماند. اما شب آخر پروژه که ما پلان آخر را گرفتیم و قرار بود از هم خداحافظی کنیم، من به همراه ایشان در یک ماشینی سوار بودیم که مثلا در فیلم قرار بود از یک جایی فرار کنیم؛ بعد از اتمام فیلمبرداری به من گفت که مطمئنم این کار حتما دیده می شود. به او گفتم که از کجا می دانید؟ که جواب داد: «حالا ببین کی گفتم؛ این کار دیده می شود، می فروشد و مردم آن را دوست خواهند داشت». من بالاخره کار اولی بودم و هیچ تصوری از اینکه نتیجه کار چه خواهد شد، نداشتم. اما حالا که به این ماجرا نگاه می کنم بالاخره خیلی ها این کار رابه عنوان یکی از آخرین کارهای تصویری ایشان می شناسند و به دیدن این کار خواهند آمد.

بیشتر بخوانید؛

انفرادی؛ پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران شد

تغییر چهره آقاخانی، پژمان و هوتن شکیبا

مصطفی پورکیانی

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #