به یاد استاد موذن زاده اردبیلی؛ حنجره ای که وقف سیدالشهدا(ع) بود

میرسلیم موذن زاده اردبیلی را بسیاری با شیوه و لحن خاص اذان او و نوحه معروف ابوالفضل می شناسند؛ کسی که سال ها زندگی و حنجره خود را وقف سید و سالار شهیدان کرده بود.

[

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در 15 مهرماه 1315 و در یکی از محله های اردبیل، در خانواده ای کاملا مذهبی که پدر و برادرانش مداح اهل بیت(ع) بودند، پسری متولد شد که نامش را سلیم گذاشتند؛ وی زیر سایه تعلیمات پدر، راه نوکری کردن و مادحی برای خاندان اهل بیت را ادامه داد و در جوانی و میانسالی با زبان های فارسی، عربی و ترکی مدیحه سرایی می کرد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

میرسلیم موذن زاده اردبیلی سال‌های زیادی را به بهانه ایام محرم و عزاداری برای سیدالشهدا(ع) در مساجد و حسینیه‌های شهرهای اردبیل، تبریز و مساجد تهران به مداحی و نوحه خوانی پرداخته بود و در دومین روز از آذرماه 1395 به علت سکته قلبی دیده از جهان فرو بست؛ آهنگ و نوای خاص او در گفتن اذان و نوحه ابوالفضل او در ذهن و یاد همه عاشقان اهل بیت و این خاندان نورانی تا ابد به یادگار می ماند.

, میرسلیم موذن زاده اردبیلی, مداحی, نوحه خوانی, اذان,

اذان معروف موذن زاده

هم نشینی با سلطان الذاکرین

, هم نشینی با سلطان الذاکرین,

بسیاری از مداحان پیشکسوت اردبیلی پس از درگذشت مرحوم موذن زاده از خاطرات خوشی که از او در ذهن داشتند، به رسم یادگاری در تاریخ، گفته و نوشته اند که مرور برخی از آنها خالی از لطف نیست.

استاد غلامحسین نجار باشی از مداحان پیشکسوت اردبیل درباره مرحوم سلیم مؤذن زاده اردبیلی می گوید: سلیم از هر نظر الگو و دارای شخصیت بزرگ منشی بود؛ در طول رفاقت و در مجالسی که باهم بودیم، ندیدم مداحی را هر چند تازه وارد و تازه پا را خرد یا پس بزند بلکه همیشه تشویق می کرد و نسبت به من همیشه لطف داشت. بعید می دانم که دیگر صوت حزینی همچون نوای استاد بشنویم. به نظرم بعد از این مداحی چون سلیم، زاده نشود.

بهروز سرباز از دیگر خادمان و ذاکران اهل بیت(ع) می گوید: وقتی در گذشت مرحوم استاد سلیم مؤذن زاده را شنیدیم همه شوکه شدیم، احساس می کنم امروز مداحان آذربایجان یتیم شدند. وی بمانند نامشان سلیم النفس، خوش قلب و خوش اخلاق بوده و همیشه نصیحت پدرانه داشتند.

نوحه معروف ابوالفضل با نوای موذن زاده

شهروز علیزاده از مداحان شهیر اردبیل نیز از خاطرات خود با مرحوم موذن زاده می گوید: برای مجلس ترحیمی دعوت بودم که در اثنای مدیحه سرایی صدایم گرفت، نتوانستم ادامه دهم، استاد بلافاصله خود پشت تریبون قرار گرفت و مجلس را ادامه داد ولی به هیچ عنوان همانند گذشته و با شور و حال مرثیه نخواندند و مانند همیشه اوج نگرفتند! خواهش کردم و گفتم؛ حضرت استاد مانند سلیم مؤذن زاده بخوانید! در پاسخ گفت: من نمی توانم وقتی شما کسالت حنجره دارید خودم را اینجا مطرح کرده و یا در معرض تشویق قرار دهم!. بعد از ختم مجلس، مرا به منزل خود برد سه نوع نوشیدنی ترکیبی درست کرد اول خودش نوشید(بابت اطمینان دهی به من) بعد مقداری از آن نوشیدنی به من داد و صدایم باز شد.

, .,

جعفر ایمان نژاد یکی دیگر از مداحان پیشکسوت اردبیل می گوید: ایام محرم سپری شده را در تهران بودند و چند روزی باهم بودیم و زمانی که دوستان دور استاد حلقه زده بودند تا سلطان الذاکرین را به اردبیل بدرقه کنند، برگشت به سمت دوستان گفت: "این آخرین بارم بود که مداحی کردم! و بار دیگر نخواهید دید که من مداحی کنم! این آخرین دیدارمان است!" که گویی می دانست که بزودی به دیار حق خواهد رفت.