چالش شورا و شهرداری بوکان/ دکتر غفور شیخی
به عبارت ساده تر این رویکرد شورا در این برهه، تاکتیک و رویکرد و تصمیم مناسب و عقلانی نبوده ولی با این وجود باز آرزوی موفقیت و امید بهبود داریم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مکریان،مبحث شهرداری و وضعیت شورای شهر بوکان، این روزها تبدیل به سوژه ای فراگیر جهت گمانه زنی ها و بحث و تحلیل ها شده که حداقل 4دلیل اصلی بر این فرایند دخیل بوده اند:
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مکریان,1-حساسیت زمانی: حدود یک سال از عمر شورا باقی مانده و مردم منتظر بوده اند تا بدانند برنامه شورا حداقل برای جبران کم و کاستی های چندسال قبل و خودی نشان دادن در راستای انتخابات دوره بعد چه و چگونه خواهد بود.
,,
2-اختلاف و رقابت نهادی: به دلیل وجود اختلاف بین نهادهای مسئول و مرتبط شهرستان از جمله شورای شهر، نمایندگی مجلس و برخی اداره ها و حتی نحله های غیررسمی مسئولین سابق، انتظار چنان بود که شورا بخواهد دست به بازسازی و سازماندهی نوین بزند تا سرفلش اغلب توسعه نیافتگی ها بعد از نماینده مجلس به آنها برنگردد.
,
3-فرجام تجربه: اگر سال اول شورا، از طرف شورا و شهرداری، اشتباه و نواقصی در جوانب مختلف تصمیم گیری ها و رویکردها و عملیات ها مشاهده می شد، از جانب مردم منصف به چشم اغماض و به حساب کمی تجربه نگاشته می شد اما اکنون بعد از این زمان طولانی، حاصل و فرجام این همه تجربه و فراز و فرودهای یازده عضو، امکان نقد و پرسش و انتظار به وجود آورده است.
,
,
4-مطالبه گری: جوّ عمومی فضای شهر و حساسیت جوانان و فعالیت صاحبنظران و تاثیر شبکه ها و گروه های اجتماعی موجب شده تا تنور اما و اگرها و تحلیل و احتمال ها در کنار این مدت طولانی نبود شهردار، داغ و پویا باشد.
,
حوزه اصلی پیشنهاد و تعیین یا عدم تعیین شهردار در مرحله اول، شورای شهر است لذا شناخت وضعیت شورا تا حدود زیادی شناختی دقیق به دست می دهد که از 3 جهت قابل ملاحظه و مداقه است:
,
,
1-شورای شهر از درون: از دفاع و حمایت و گزینش محوری آقای نماینده در هنگامه انتخابات شورا به بعد، استارت اختلاف و چنددستگی شورا زده شد و سبب گردید تا به مضاف کم تجربه بودن و تعداد زیاداعضا و دخالت ها و توصیه های ناکارامد موجبات ناهماهنگی و واگرایی شورا ادامه یابد. این نداشتن اتحاد رویه و انسجام کاری که بعضاً منجر به کارشکنی، زهرچشم گیری، چوب لای چرخ همدیگر گذاشتن و... موجب شد تا همواره تصمیم های کارشناسی و عقلایی اتخاذ نشوند. جلسات مرتب برگزار نگردد و اعضا مشارکت لازم نداشته باشند.کم کم دغدغه از خدمت به خلق متمایل به خودگرایی و منفعت طلبی و حتی لاقیدی و خنثی شدن بعضی از اعضا شد. به عبارت ساده تر شورا از درون بمثابه تیم نوازنده ای بود که هر کس برای خود می نواخت و چه بد می نواخت.
2-شورای شهر از بیرون: شکل گیری اولیه شورا از دید اکثریت، با توجه به سطح تحصیلات و ترکیب سنّی مناسب و تخصص های مختلف، مناسب تر و کاراتر از دوره های پیشین به نظر می آمد. از آنجا که شورا وظایف و نقش های گسترده و حساس فراوانی دارد و یکی از آنها عزل و نصب شهردار است انتظار می رفت که طرحی نو دراندازند و جهش معقولی به شهر بدهند. معرفی و انتخاب شهردار، که اتفاقاً بیشتر از دیگر وظایف شورا جلوی دید و چشم مردم است بیشترین ضربه پیاپی را به اعتبار و اقتدار شورا وارد نمود. برخی دخالت های فرمانداری پیشین و نماینده مجلس در برخی امور و توافقات شورا نیز بجای تقارب و همبستگی منجر به تضاد و کینه ورزی می شد. به عبارت ساده تر شورا از بیرون، فاقد اقتدار و انسجام و قدرشناسی آراء و اعتماد مردم به نظر می آمد و طبیعی است که در چنان بستری، مجموعه، مظان اتهام های رنگارنگ و سرزنش های خودانتقادی قرار بگیرند.
3- شورای شهر در آینده: به نظر می رسد که اغلب اعضای شورای فعلی شانس چندانی برای ورود به دوره بعد نمی بینند لذا در این مدت باقی مانده، هر یک موضع مشخصی گرفته اند تا به نوعی خود را از این منجلاب و بحران، سرفراز، بیرون بکشند. عده ای با کسب آخرین امتیازهای پیمانکاری و قراردادی و وعده های انتخاباتی و...، عده ای با خودانتقادی و سرزنشگری مزمن و کناره گیری، عده ای با فرافکنی شدید و تبرّی جویی از دیگران، عده ای با انزوا و خانه نشینی و صمّ بکم بودن و عده ای با پریدن از این مرحله به شهردار شدن! به عبارت ساده تر این رویه نشان می دهد که شورا در حال احتضار و کُما و پاشیدگی و عدم دخالت و تاثیر در آینده است.
اما چرا معرفی و انتخاب یک شهردار مناسب – نه ایده آل- تبدیل به معضل و بحرانی در این دیار نخبه خیز و فرهیخته شده است؟
,
,
,
برای این مورد نیز حداقل 3 دلیل اصلی می توان ذکر کرد:
,
1- عده ای قلیل در سطح استان، با توجه به نفوذ و نگرشی که دارند گویا مایل و راغب به پیشرفت و بازشدن گره کور عقب نگه داشته شدن بوکان نیستند و به نظر می رسد این عده در منفعت طلبی و قاپیدن برکت سر سفره این خانواده های مظلوم و زیادشدن معضلات متعدد و به هدر رفتن بیت المال وایجاد بدبینی اجتماعی، سهیم و دخیل و خرسندند و لذا به ابقای برخی شخصیت های مضرّ کمک می کنند و از پیش آمدن برخی فرصت های ثواب جلوگیری می کنند و موجبات حذف و منزوی شدن برخی دیگر الزام می گردد. از این رو غالباً گزینه های قوی و مقتدر پیش نمی آیند.
2- اختلاف و آزردگی هایی که بین اکثر مسئولین و دست اندرکاران شهرستان و شورای شهر و نماینده مجلس و... وجود دارد سپر و مانع بزرگی در به وجود آمدن اتفاق نظر و اتحاد مقتضی بوده است و هریک نارسایی ها و پسرفت های شهرستان را به دوش دیگری فرافکنی می کند و تا حدود زیادی، روحیه انتقام و آتوگیری جای تعاون و توافق و تعامل سازنده را گرفته است. به عبارت ساده تر، اختلاف و چندبه هم زنی و شایعه پراکنی و نخبه سوزی و آتوگیری و مریدپروری افراطی آفت های عفونی این سیستم فرهیخته شده اند و نمی توان بر گزینه ای مناسب – نه ایده آل- متفق علیه بود و با معرفی هر شخصیتی، عده ای ناساز و شدیداً مخالف اند.
3- نگرش نادرست به شهردار سبب شده که گزینه های معرفی و انتخاب به شدت کاهش و محدودیت یابند. این نگرش کلی وجود دارد که شهردار باید شخصی عمرانی یا با پیشینه کار در شهرداری باشد و عمدتاً نگرش به سمت حوزه های فنّی و پیمانکاری و بعضاً مدیریتی است. از این روست که اغلب شهرداران، حتی المقدور پاک و سالم وارد شهرداری می شوند اما عموماً مسئله دار بیرون می آیند. رهبر معظم انقلاب 7 ویژگی اصلی را برای یک شهردار مناسب و موفق چنین برمی شمارند:
,
,
1-دارا بودن صلاحیتهای دینی و انقلابی
2- خستگیناپذیری
3- امانتداری
4- کاردانی
5- لیاقت
6- پاکدامنی
7-شجاعت
از طرف دیگر مروری بر شهردارهای موفق در شهرهای مختلف داخلی و خارجی نشان می دهد که به هیچ وجه لزومی به فنی-عمرانی بودن شهردار نیست. یک شهردار موفق و مناسب با توجه به بستر و شرایط شهرستان، فرهنگ و زبان و دین آن دیار انتخاب می شود و بهتر آن است که با توجه به فرمایشات رهبری، شخصیتی با سه ویژگی فرهنگی، سیاسی و مدیریتی باشد. فرهنگی بدان معنا که نگرش دینی و انسان گرایانه و خدمات آموزشی و اجرایی داشته باشد و تاکیدش بر عناصر فرهنگ باشد. سیاسی بدان معنا که دارای تیم و برش و پشتوانه مقتدر حاکمیتی باشد و قدرت تحلیل مسائل روز کشور و بالطبع شهرستان را داشته باشد تا پشت پرده جریان ها را ببیند و نیازسنجی نماید و اولویت ها را پیگیری نماید. مدیریتی بدان معنا که شهرداری مجموعه ای گسترده و باز است و نیاز به بازوانی همگرا و متحد و مسلط و مقتدر و ناظر دارد تا تمام اعضا و اجزای آن هماهنگ پیش بروند و کمبودهای بودجه و اعتبارات را با نیازهای بی شمار هماهنگ و متعادل نماید و به میز محافظه کاری نچسبد و در گرداب روزمره گی نیفتد و از دام رشوه و مطامع جناحی و شخصی بگریزد. مشکل عمرانی و فنی و شناخت بخش نامه ها و بند و تبصره های شهرداری را می توان با بهره گیری از مشاوران و معاونان توانا، به مرور زمان، مرتفع نمود اما ناسالمی یک شهردار طماع و منفعت گرا را نمی توان با هیچ مشاور و معاونی اصلاح کرد. به عبارت ساده تر، شورای شهر باید نگرشی جامع تر و چندجانبه نگرانه به شهردار داشته باشد و از میان انبوه گزینه های علوم انسانی و اجتماعی و تجربی و ... دست به انتخاب بزنند.
به جهت طولانی تر نشدن مبحث، موضع و دیدگاه نگارنده در خصوص معرفی یکی یا هر یک از اعضای شورای شهر به عنوان شهردار چنین است که:
,
,
,
,
,
,
,
,
1- اگر آن فرد با توجه به ویژگی های فوق و صلاحدید شورا، مناسب و لایق تشخیص داده شود قابل ایراد نیست که به عنوان شهردار معرفی گردد چه بسا ممکن است در آن موقعیت، خدمات شایان توجهی انجام گیرد اما این در مورد شورای شهر بوکان صدق نمی کند به این دلیل که چندسال پیشینه ناکارامدی در شورا و شناخت از تک تک اعضا و مهم تر از آن، نحوه و کارنامه عملکردشان نشان می دهد که این پیشنهاد وانتخاب از این قسم است که باید گفت گل بوده و به سبزه نیز آراسته می شود!
,2- برخی از مخالفین و رقبای شورای شهر که همواره منتظر و مترصد اشتباه عمل کردن آنان بوده و بهره برداری تبلیغاتی و فرافکنی نموده اند این بار نیز خرسند می شوند و با این کار شورای شهر، تیر خلاص را به پیشانی خود می زند تا برای همیشه تر و خشک باهم بسوزند و اگر این گزینه نیز ردصلاحیت شود باز زمان از دست رفته و تکرار گزینه های معمول پیش می آید و در آن بحبوحه به فضای انتخاباتی دور جدید نزدیک شده و شهردار هر که باشد زیر سایه فضای انتخابات پنهان می ماند و عملاً مصوبه ای پیش نمی رود. از این رو به لحاظ تاکتیکی فقط برای این پیشنهاد و انتخاب باید دعای عاقبت به خیری کرد.
,3- گزینه های غیربوکانی، لزوماً به معنای مناسب و مفید بودن نیستند و ترجیح بر بومی گرایی و تجربه گرایی و کار تیمی مناسب تر به نظر می رسد اما گزینه های بومی که بتوان زمینه همکاری و امکان جولان را برایش فراهم نمود که با توجه به این وضعیت شهرستان و این وضعیت شورا و این مدت زمان باقی مانده و این تصمیم ها و اشتباه های گذشته، دور از انتظار به نظر می آید.
,4- در بهترین حالت می توان امیدوار بود که شهردار جدید، با همکاری پیمانکاران و اکثریت تیم سرپرست فعلی شهردار و آرای موافق وی در شورا، قراردادهای سطح خُرد و کوتاه مدت را به سمت اتمام سوق دهند و نباید از برخی فرصت ها و توانمندی ها در این برهه نیز ناامید گشت که همواره پیشرفت و توسعه و نتیجه ای که در اتحاد و همبستگی هست و عاید می شود هیچگاه در اختلاف و چنددستگی و نارضایتی حاصل نمی شود. به عبارت ساده تر این رویکرد شورا در این برهه، تاکتیک و رویکرد و تصمیم مناسب و عقلانی نبوده ولی با این وجود باز آرزوی موفقیت و امید بهبود داریم.
,* دکترای جامعه شناسی
,انتهای پیام/م
]
ارسال دیدگاه